27 ตุลาคม 2549 09:12 น.
แม่มดใจร้าย
ไม่ได้มีความหมายในชีวิต
อย่ามาคิดว่าฉันจะร้องไห้
คร่ำครวญโหยหาหรือว่าเสียใจ
ไม่มีค่าอะไรสำหรับคุณ
ฉันถือว่าคุณเป็นแค่คนรู้จัก
ที่ลมนั้นพัดพามาเกื้อหนุน
แล้วลมนั้นก็พัดพาตัวคุณ
ให้ไออุ่นนั้นลอยจากไป
หากลมนั้นพัดพาคุณหมุนกลับ
ฉันคงรับไมตรีไว้ไม่ได้
เพราะบอกแล้วขอลาตลอดไป
ให้ตัดใจเถอะนะคุณคนดี
ฉันขอให้คุณพบสิ่งใหม่ใหม่
ให้คุณได้พบเจอในรักนี้
เป็นสิ่งที่ต้องการในชีวี
ซึ่งไม่มีจากฉันให้กับคุณ
26 ตุลาคม 2549 17:38 น.
แม่มดใจร้าย
ดุจดังเสียง เพลงพิณ รินความเศร้า
รินความเหงา เศร้าใจ ในแดนสรวง
พิณเพลงรัก จากฟ้า คราหลอกลวง
รักเลยล่วง ลับลา นะเสียงพิณ
อยากฟังเสียง เพลงพิณ รินความหอม
ดวงพยอม หอมรัก เมื่อได้กลิ่น
พิณเพลงรัก จากฟ้า คราได้ยิน
เสียงเพลงพิณ ส่งมา จากฟ้าไกล
หากเพลงพิณ ส่งเสียง สำเนียงเศร้า
ฟังพิณเคล้า น้ำตา คราหมองไหม้
เพลงพิณรัก ส่งมา ณ คราใด
คงเศร้าใจ ฟังพิณ รินน้ำตา
26 ตุลาคม 2549 08:41 น.
แม่มดใจร้าย
หนาวน้ำค้างพร่างพรมบนยอดหญ้า
หนาวน้ำตาแต่ว่าไม่ให้เห็น
หนาวหัวใจอ่อนล้าน่าลำเค็ญ
หนาวรักเช่นหนาวใจเพราะใครกัน
หนาวรักแล้วหนาวใจไยต้องโศก
หนาวประโยครักเธอช่างน่าขัน
หนาวแสนหนาวร้าวใจเพราะใครกัน
หนาวรักนั้นฉันเก้อเพ้อถึงใคร
หนาวหนนี้คงมีแต่ความหนาว
หนาวแสนร้าวดวงจิตคิดหวั่นไหว
หนาวความรักนั้นติดอยู่ในใจ
หนาวรักให้ร้าวใจเพราะรักเธอ
25 ตุลาคม 2549 17:26 น.
แม่มดใจร้าย
ฉันขอพัก ตักอุ่น คุณได้ไหม
อยากพักกาย หายเจ็บ และเหน็บหนาว
ฝากความฝัน ความรัก และเรื่องราว
ที่ผ่านร้อน ผ่านหนาว เศร้าในทรวง
อ้อมกอดคุณ คงอุ่น ในคืนหนาว
คืนที่ดาว ไร้แสง ในแดนสรวง
จะหลับฝัน แล้วตื่น ให้ชื่นทรวง
ฝันลาล่วง แล้วตื่น ชื่นใจพลัน
ฉันขอพัก ตักอุ่น คุณอีกหน
แม้ทุกข์ทน ก็เห็น คุณอยู่นั่น
อยู่เป็นเพื่อน ฉันนี้ ชั่วนิรันดร์
ขอหลับฝัน ตักคุณ อุ่นใจจัง
25 ตุลาคม 2549 08:57 น.
แม่มดใจร้าย
ยินสำเนียง เสียงหวาน ในวันเศร้า
สำเนียงรัก สองเรา ยังจำได้
เธอกับฉัน บอกรัก ทุกวันไป
แต่แล้วไง เธอกลับ มาลืมคำ
ณ วันนี้ ไม่มี เธออีกแล้ว
สำเนียงแผ่ว แว่วหวาน พ่องามขำ
สำเนียงรัก ที่เธอ เคยฝากคำ
ยังคงย้ำ ในจิต เสมอมา
ขอลาก่อน เสียงรัก ที่ฝากไว้
บอกกับใจ ลืมเสียง สำเนียงหนา
บอกลารัก ส่งเสียง สำเนียงมา
บอกขอลา ลาก่อน สำเนียงใจ