24 ตุลาคม 2549 08:45 น.
แม่มดใจร้าย
ใจบางบาง ดวงนี้ ไม่มีหลง
ยังซื่อตรง ในรัก นั้นเสมอ
ยังคงคอย คนไกล หวังได้เจอ
ขอให้เธอ อย่าหวั่น พรั่นดวงใจ
หากเธอรอ ในรัก ที่คงมั่น
คนไกลนั้น ซื่อตรง อย่าสงสัย
ยังรอใจ ของเธอ มาเจอใจ
อย่าสงสัย ในรัก ที่ไกลเธอ
22 ตุลาคม 2549 19:07 น.
แม่มดใจร้าย
เย็นสายลมพรมพลิ้วที่ปลิวผ่าน
พรมคำหวานตามสายลมจนหวั่นไหว
ใจคว้าลมโอบกอดยอดดวงใจ
แสนสดใสในลมพรมพลิ้วมา
หากสายลมพรมหวานผ่านชั่วครู่
ใจโฉมตรูรักสายลมพรมนั้นหนา
ขอรับขวัญสายลมที่พรมมา
ถึงแม้ว่าต้องโดดเดี่ยวและเดียวดาย
หากสายลมพัดพาไม่รู้กลับ
รักลาลับไม่กลับแล้วเลือนหาย
แม้ลมพัดทิ้งหนาวให้ร้าวกาย
ไม่เดียวดายยังรอรักมากับลม
หากใครเห็นรักเป็นเช่นของเล่น
เป็นดังเช่นรักลวงพ่วงคำขม
ขอให้รักลาร้างกับสายลม
ให้ใจตรมกับรักที่หลอกลวง
22 ตุลาคม 2549 09:00 น.
แม่มดใจร้าย
เรื่องความรักของใจใครจะรู้
เหมือนเป็นครูสอนสั่งในใจหญิง
รู้เรื่องรักรู้ควรเป็นเรื่องจริง
เกิดเป็นหญิงรักจริงใช่ลมลวง
จะชอบใครรักใครไม่ได้หรอก
เพราะเหมือนหลอกใจใครในลมหวน
รักชอบใครในใจให้ใคร่ครวญ
เหมือนโซ่ตรวนคล้องใจให้ระวัง
เรื่องกิเลสในใจของมนุษย์
เป็นสิ่งฉุดให้ใจได้ดังหวัง
เป็นเหมือนสิ่งฉุดดึงพึงระวัง
ใจคงดั่งตกนรกหมกไหม้ไป
เรื่องร่างกายของคนนั้นไม่แน่
ต้องเปลี่ยนแปรแก่ลงไม่สงสัย
ใจมนุษย์แต่งเติมเสริมกันไป
แต่แล้วไยไม่เติมเสริมความดี
20 ตุลาคม 2549 23:48 น.
แม่มดใจร้าย
เป็นลมรักลมร้ายที่กลายพัด
มาทายทักดวงใจเลยให้หวล
เป็นลมฝนพัดพาจนเรรวน
เหมือนลมหวนพัดมาล้าใจพลัน
ฉันอาจเหนื่อยเกินไปจนได้ท้อ
แต่ขอรอลมร้ายที่พัดนั่น
เมื่อลมร้ายจางลงก็คงพลัน
พบสุขสันต์ตามใจที่เคยมี
ฉันยังคงยึดมั่นในรักแท้
ไม่เคยแปรเปลี่ยนไปตามลมนี่
เมื่อลมร้ายผ่านไปนั้นคงดี
ฉันคงมีรักจริงที่คิดกัน
ฉันยังหวังลมรักยังก่อเกิด
คงบรรเจิดเพริศแพร้วดังใจฝัน
ฉันยังรอลมรักมาทักกัน
ยังคงหวังรอคนที่ภักดี
20 ตุลาคม 2549 21:21 น.
แม่มดใจร้าย
รักมั่นคง ตรงใจ มิใช่หรือ
รักเธอซื่อ ต่อกัน มั่นไฉน
รักของเธอ เปรียบฟ้า หรือปานใด
มหาสมุทร หยั่งได้ หรือใจเธอ
เปรียบใจคน นั้นลึก ไม่อาจหยั่ง
เปรียบแล้วยัง ทุกข์ใจ คงไม่เพ้อ
เปรียบขอบฟ้า กว้างไกล ยังละเมอ
รักแล้วเก้อ เธอรัก กันทำไม