22 ตุลาคม 2549 09:00 น.
แม่มดใจร้าย
เรื่องความรักของใจใครจะรู้
เหมือนเป็นครูสอนสั่งในใจหญิง
รู้เรื่องรักรู้ควรเป็นเรื่องจริง
เกิดเป็นหญิงรักจริงใช่ลมลวง
จะชอบใครรักใครไม่ได้หรอก
เพราะเหมือนหลอกใจใครในลมหวน
รักชอบใครในใจให้ใคร่ครวญ
เหมือนโซ่ตรวนคล้องใจให้ระวัง
เรื่องกิเลสในใจของมนุษย์
เป็นสิ่งฉุดให้ใจได้ดังหวัง
เป็นเหมือนสิ่งฉุดดึงพึงระวัง
ใจคงดั่งตกนรกหมกไหม้ไป
เรื่องร่างกายของคนนั้นไม่แน่
ต้องเปลี่ยนแปรแก่ลงไม่สงสัย
ใจมนุษย์แต่งเติมเสริมกันไป
แต่แล้วไยไม่เติมเสริมความดี
20 ตุลาคม 2549 23:48 น.
แม่มดใจร้าย
เป็นลมรักลมร้ายที่กลายพัด
มาทายทักดวงใจเลยให้หวล
เป็นลมฝนพัดพาจนเรรวน
เหมือนลมหวนพัดมาล้าใจพลัน
ฉันอาจเหนื่อยเกินไปจนได้ท้อ
แต่ขอรอลมร้ายที่พัดนั่น
เมื่อลมร้ายจางลงก็คงพลัน
พบสุขสันต์ตามใจที่เคยมี
ฉันยังคงยึดมั่นในรักแท้
ไม่เคยแปรเปลี่ยนไปตามลมนี่
เมื่อลมร้ายผ่านไปนั้นคงดี
ฉันคงมีรักจริงที่คิดกัน
ฉันยังหวังลมรักยังก่อเกิด
คงบรรเจิดเพริศแพร้วดังใจฝัน
ฉันยังรอลมรักมาทักกัน
ยังคงหวังรอคนที่ภักดี
20 ตุลาคม 2549 21:21 น.
แม่มดใจร้าย
รักมั่นคง ตรงใจ มิใช่หรือ
รักเธอซื่อ ต่อกัน มั่นไฉน
รักของเธอ เปรียบฟ้า หรือปานใด
มหาสมุทร หยั่งได้ หรือใจเธอ
เปรียบใจคน นั้นลึก ไม่อาจหยั่ง
เปรียบแล้วยัง ทุกข์ใจ คงไม่เพ้อ
เปรียบขอบฟ้า กว้างไกล ยังละเมอ
รักแล้วเก้อ เธอรัก กันทำไม
20 ตุลาคม 2549 16:19 น.
แม่มดใจร้าย
ตอบคำถาม ของใจ ใต้ขอบฟ้า
สงสัยว่า จะตอบ ได้หรือไม่
ขอบฟ้านั้น สิ้นสุด ที่ตรงใด
จะมีใคร ตอบได้ ช่วยตอบที
เปรียบกับใจ ของคน ไม่สิ้นสุด
ไม่เคยหยุด หัวใจ ในรักนี่
เปรียบหัวใจ กับขอบฟ้า ยามราตรี
เปรียบรักที่ สิ้นสุด คงหยุดกัน
ถ้าหัวใจ รักสิ้นสุด ที่ขอบฟ้า
สุดสายตา ของคน ที่หยามหยัน
ขอบฟ้ารัก สิ้นสุด หยุดลงพลัน
หัวใจนั้น สิ้นสุด หยุดรักที
20 ตุลาคม 2549 08:32 น.
แม่มดใจร้าย
แค่เหนื่อยล้า พาหัวใจ ให้ได้พัก
หยุดตระหนัก เรื่องความรัก ที่พาให้
หัวใจหม่น กร่นเศร้า คลุกเคล้าไป
หลบรักร้าย พักหัวใจ หายอ่อนแอ
อาจเคยแพ้ พิษความรัก ที่เคยผ่าน
ไม่ยืนนาน เรื่องความรัก มักไม่แน่
หัวใจคน กร่นความเศร้า เขาไม่แล
แต่ที่แน่ หัวใจตน ต้องทนเอา
ต้องตั้งหลัก เอาใจเรา เป็นที่พึ่ง
อย่าคิดถึง พึ่งใจ ใครใครเขา
รักแล้วเหนื่อย อ่อนล้า พาใจเรา
ทุกข์ซมเศร้า เขาไม่แล แย่เหมือนกัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่มดใจร้าย
หน้าส่วนตัว
1064
