26 ตุลาคม 2549 08:41 น.
แม่มดใจร้าย
หนาวน้ำค้างพร่างพรมบนยอดหญ้า
หนาวน้ำตาแต่ว่าไม่ให้เห็น
หนาวหัวใจอ่อนล้าน่าลำเค็ญ
หนาวรักเช่นหนาวใจเพราะใครกัน
หนาวรักแล้วหนาวใจไยต้องโศก
หนาวประโยครักเธอช่างน่าขัน
หนาวแสนหนาวร้าวใจเพราะใครกัน
หนาวรักนั้นฉันเก้อเพ้อถึงใคร
หนาวหนนี้คงมีแต่ความหนาว
หนาวแสนร้าวดวงจิตคิดหวั่นไหว
หนาวความรักนั้นติดอยู่ในใจ
หนาวรักให้ร้าวใจเพราะรักเธอ
25 ตุลาคม 2549 17:26 น.
แม่มดใจร้าย
ฉันขอพัก ตักอุ่น คุณได้ไหม
อยากพักกาย หายเจ็บ และเหน็บหนาว
ฝากความฝัน ความรัก และเรื่องราว
ที่ผ่านร้อน ผ่านหนาว เศร้าในทรวง
อ้อมกอดคุณ คงอุ่น ในคืนหนาว
คืนที่ดาว ไร้แสง ในแดนสรวง
จะหลับฝัน แล้วตื่น ให้ชื่นทรวง
ฝันลาล่วง แล้วตื่น ชื่นใจพลัน
ฉันขอพัก ตักอุ่น คุณอีกหน
แม้ทุกข์ทน ก็เห็น คุณอยู่นั่น
อยู่เป็นเพื่อน ฉันนี้ ชั่วนิรันดร์
ขอหลับฝัน ตักคุณ อุ่นใจจัง
25 ตุลาคม 2549 08:57 น.
แม่มดใจร้าย
ยินสำเนียง เสียงหวาน ในวันเศร้า
สำเนียงรัก สองเรา ยังจำได้
เธอกับฉัน บอกรัก ทุกวันไป
แต่แล้วไง เธอกลับ มาลืมคำ
ณ วันนี้ ไม่มี เธออีกแล้ว
สำเนียงแผ่ว แว่วหวาน พ่องามขำ
สำเนียงรัก ที่เธอ เคยฝากคำ
ยังคงย้ำ ในจิต เสมอมา
ขอลาก่อน เสียงรัก ที่ฝากไว้
บอกกับใจ ลืมเสียง สำเนียงหนา
บอกลารัก ส่งเสียง สำเนียงมา
บอกขอลา ลาก่อน สำเนียงใจ
24 ตุลาคม 2549 08:45 น.
แม่มดใจร้าย
ใจบางบาง ดวงนี้ ไม่มีหลง
ยังซื่อตรง ในรัก นั้นเสมอ
ยังคงคอย คนไกล หวังได้เจอ
ขอให้เธอ อย่าหวั่น พรั่นดวงใจ
หากเธอรอ ในรัก ที่คงมั่น
คนไกลนั้น ซื่อตรง อย่าสงสัย
ยังรอใจ ของเธอ มาเจอใจ
อย่าสงสัย ในรัก ที่ไกลเธอ
22 ตุลาคม 2549 19:07 น.
แม่มดใจร้าย
เย็นสายลมพรมพลิ้วที่ปลิวผ่าน
พรมคำหวานตามสายลมจนหวั่นไหว
ใจคว้าลมโอบกอดยอดดวงใจ
แสนสดใสในลมพรมพลิ้วมา
หากสายลมพรมหวานผ่านชั่วครู่
ใจโฉมตรูรักสายลมพรมนั้นหนา
ขอรับขวัญสายลมที่พรมมา
ถึงแม้ว่าต้องโดดเดี่ยวและเดียวดาย
หากสายลมพัดพาไม่รู้กลับ
รักลาลับไม่กลับแล้วเลือนหาย
แม้ลมพัดทิ้งหนาวให้ร้าวกาย
ไม่เดียวดายยังรอรักมากับลม
หากใครเห็นรักเป็นเช่นของเล่น
เป็นดังเช่นรักลวงพ่วงคำขม
ขอให้รักลาร้างกับสายลม
ให้ใจตรมกับรักที่หลอกลวง