8 พฤศจิกายน 2549 12:22 น.
แม่มดใจร้าย
คุณมีใครแอบไว้ในใจหรือ
คุณนั้นหรือเก็บไว้ในความหมาย
คุณเก็บเธอเอาไว้แน่นมิคลาย
คุณยังหมายกลอนรักมาทักที
แอบมีใครเอาไว้อยู่ในอก
แอบตระหนกคุณรักใครหรือนี่
แอบเอาไว้นะคุณแอบดีดี
แอบไว้ที่กลางใจของตัวคุณ
มีใครอยู่ในใจยังคิดเพ้อ
มีแล้วเก้อหัวใจยังหัวหมุน
มีคนรักอยู่แล้วในตัวคุณ
มีแล้ววุ่นคุณมีรักทำไม
ใครหนอใครกันหนอที่คุณฝัน
ใครกันนั่นคนนั้นใช่ฉันไหม
ใครกันหนอช่วยบอกหน่อยเป็นไร
ใครนะใครที่คุณนั้นหมายปอง
7 พฤศจิกายน 2549 20:44 น.
แม่มดใจร้าย
หน้าหนาวนี้หัวใจไยมีรัก
ไยมาทักหัวใจให้ใฝ่เพ้อ
หน้าหนาวนี้แปลกใจไยนะเออ
ก็แล้วเธอมาทักรักทำไม
แปลกหัวใจในรักจนหนาวสั่น
คิดแล้วฉันนั้นชวนให้สงสัย
หน้าหนาวนี้เธอทำฉันแปลกใจ
ว่าทำไมถึงได้มารักกัน
ช่วยตอบตามความนี้ในหน้าหนาว
อย่าให้ยาวเกินหนาวเลยนะนั่น
ตอบหน่อยสิคนดีถ้ารักกัน
เธอรักฉันนั้นจริงใช่มั้ยเธอ
อย่าปล่อยให้ฉันรอจนหนาวสั่น
หนาวนะนั่นเธอนั้นอย่าคิดเพ้อ
ตอบหน่อยนะคนดีหัวใจเธอ
อย่าให้เก้อรอตอบจนหนาวใจ
7 พฤศจิกายน 2549 17:30 น.
แม่มดใจร้าย
หากรัก ทำเรา ร้าวจิต
เป็นพิษ ใจหม่น หมองหมาง
รักเศร้า ทำเรา ร้าวราน
ซมซาน จนใจ หม่นไป
ถ้าแม้ เป็นดั่ง ใจคิด
ถูกพิษ รักทำ หมองไหม้
ถ้าใจ ไม่ทน ทำไง
สงสัย ใจจม น้ำตา
หรืออาจ คิดเพียง ชั่ววูบ
ลืมลูบ โลมใจ ใฝ่หา
ลืมปลอบ ใจที่ โรยลา
ลืมว่า รักเป็น ดั่งลม
พัดพา มาเพียง ชั่วครู่
จู่จู่ ก็พา ทุกข์โถม
พัดรัก ลอยไป กับลม
ปล่อยให้ ใจจม น้ำตา
7 พฤศจิกายน 2549 09:17 น.
แม่มดใจร้าย
ขอบฟ้าเรืองรองผ่องใส
ส่องใจของฉันให้ฝัน
ขอบฟ้าแสนสวยงามนั่น
ส่องฝันของฉันงดงาม
เส้นสีขอบฟ้าทายทัก
หลงรักขอบฟ้าทักถาม
แสงสีขอบฟ้าแสนงาม
หลงตามขอบฟ้าแสนไกล
พาใจของฉันลอยล่อง
เที่ยวท่องตามฟ้าไปไหน
ขอบฟ้าช่างงามวิไล
พาใจของฉันไปที
6 พฤศจิกายน 2549 17:34 น.
แม่มดใจร้าย
ไยคืนนี้ฉันจึงเหงาใจนัก
เป็นเพราะจักเหนื่อยใจใช่หรือไม่
ไยคืนนี้ฉันจึงได้เหงาใจ
เศร้าเกินไปหรือไงจึงเหมือนตรม
เหนื่อยหัวใจในรักที่ก่อเกิด
ไม่พริ้งเพริศแล้วยังกลับเป็นขม
เหมือนต้นรักเป็นพิษร้าวระบม
เกินจะข่มหัวใจให้ทนทาน
อยากจะพักหัวใจที่เหนื่อยนัก
เป็นเพราะรักไม่เคยจะได้หวาน
แล้วยังทำหัวใจฉันร้าวราน
เกินจะทานพิษใจที่ให้มา
อยากบอกเธอฉันขอร่ำลาก่อน
อย่าอ้อนวอนดวงใจฉันเลยหนา
ลองถามใจเธอเองดูสักครา
ลองถามว่าเธอนั้นคิดอย่างไร
ฉันขอพักหัวใจที่เหนื่อยอ่อน
ไม่ร้าวรอนในรักอย่าสงสัย
ฉันรักเธอจริงแท้แน่แก่ใจ
แต่ถามใจเธอใหม่นะพี่ยา