30 มิถุนายน 2546 19:02 น.

โลกของเรา. . .ฉันและเธอ

แม่มดน้อยค่ะ


อยากขอบคุณโลกใบกลมๆ
ที่นำความรักหวานๆ ปานลูกอมมามอบให้
สร้างโลกใบเล็กๆ ของฉันให้เติบโตด้วยหัวใจ
และจูงมือฉันเข้าใกล้. . .ใครหนึ่งคนที่อาทรกัน

อบอุ่นใจเมื่อยืนอยู่บนโลกใบนี้
ที่ๆ มีใครหนึ่งคนจูงมือฉัน
มีรอยยิ้มคอยปลอบโยนใกล้ๆ กัน
มีเธอมีฉัน. . .มีโลกของเราให้ผูกพันตลอดไป



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *				
17 มิถุนายน 2546 17:04 น.

ทุก ๆ วัน. . .ฉันคิดถึงเธอ

แม่มดน้อยค่ะ


                                                ทุ ก   ๆ   วั น
                               ที่ ต ร ง นั้ น อ า จ เ ห น็ บ ห น า ว
                               ทุ ก   ๆ   คื น ใ ต้ แ ส ง ด า ว
                               ที่ ต ร ง นี้ อ า จ มี เ รื่ อ ง ร า ว ใ ห้ ฝั น ดี 
                                                ทุ ก   ๆ   วั น 
                               ที่ ต ร ง นั้ น อ า จ อ บ อุ่ น ก ว่ า ทุ ก ที่ 
                               ทุ ก  ๆ   คื น    ทุ ก  ๆ   วั น    ทุ ก  ๆ   ปี
                               ที่ ต ร ง นี้   ยั ง มี ฉั น   คิ ด ถึ ง เ ธ อ


               
                         * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *				
13 มิถุนายน 2546 14:37 น.

เ บ ล อ. . .

แม่มดน้อยค่ะ


                             ม อ ง ท้ อ ง ฟ้ า ไ ม่ เ ห็ น ด า ว
                             ม อ ง ม ะ น า ว ไ ม่ เ ห็ น ก ล ม
                             ม อ ง โ ช กุ น ไ ม่ เ ห็ น ส้ ม 
                             ม อ ง ลู ก อ ม ไ ม่ เ ห็ น มี
                             ม อ ง ท ะ เ ล ไ ม่ เ ห็ น ท ร า ย
                             ม อ ง ด อ ก ไ ม้ ไ ม่ เ ห็ น สี
                             ม อ ง อ ะ ไ ร ไ ม่ เ ห็ น มี
                             ม อ ง ทุ ก ที เ ป็ น ห น้ า เ ธ อ



                  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
				
9 มิถุนายน 2546 21:55 น.

สิ่ ง ที่ ห า ย ไ ป. . .

แม่มดน้อยค่ะ


สิ่งที่หายไป. . .
คงเป็นรองเท้าผ้าใบบนชั้น
โฟมล้างหน้า แชมพู แปรงสีฟัน
กลิ่นน้ำหอมที่ปลุกฉันทุกๆ วันก็คงหายไป

ตู้เสื้อผ้าอีกด้านคงว่างเปล่า
เก้าอี้ตัวยาวคงขาดคนมานั่งใกล้
เตียงคงกว้าง ไม่ได้ยินเสียงลมหายใจ
และเสียงละเมอใสๆ คงหายไปเหมือนในทุกวัน

หลายสิ่งอาจหายไป
จากห้องเล็กๆ ที่เก็บความอบอุ่นไว้ในนั้น
รวมทั้งกายเธอที่หายไป. . .ห่างกัน
แต่สิ่งที่เหลือไว้กับฉัน คือ ความผูกพัน. . .
. . .คือ คำว่า เพื่อนกัน ที่จะอยู่กับฉันตลอดไป. . .



* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * 				
6 มิถุนายน 2546 14:45 น.

รัก. . .ไม่มีเจ้าชาย-เจ้าหญิง

แม่มดน้อยค่ะ


เธอไม่ใช่เจ้าชาย
และฉันก็ไม่ได้เป็นเจ้าหญิง
ทุกสิ่งดูเหมือนธรรมดาในโลกของความจริง
แต่เมื่อหัวใจไม่เคยหยุดนิ่ง. . .
. . .ความรักจึงเป็นสิ่งที่ยิ่งกว่าธรรมดา
ฉันไม่เคยตั้งกฎเกณฑ์ให้ความรัก
ขอแค่มีที่พักใว้อิงอุ่นยามอ่อนล้า
มีใครสักคนคอยปลอบโยนซับน้ำตา
และเมื่อมีเธอเดินเข้ามา. . .
. . .ฉันจึงได้รู้ว่าหน้าตาของความรักช่างงดงาม


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดน้อยค่ะ
Lovings  แม่มดน้อยค่ะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดน้อยค่ะ
Lovings  แม่มดน้อยค่ะ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่มดน้อยค่ะ
Lovings  แม่มดน้อยค่ะ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแม่มดน้อยค่ะ