12 ตุลาคม 2545 03:31 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ข้างนอกฉันอาจดูเข้มแข็ง
แต่ข้างในทั้งอ่อนแอทั้งอ่อนไหว
เมื่อได้เห็นเธอเดินจากไป
น้ำตาของหญิงแกร่งก็เริ่มไหลออกมา
หยดเล็กๆ ใสๆ ซึมผ่านตา
ทดแทนความรู้สึกที่เหว่ว้าในใจฉัน
ไม่เหลือใครคอยซับน้ำตาให้กัน
เหมือนวันเก่า ๆ ที่ฉันเคยมีเธอ. . .
12 ตุลาคม 2545 03:25 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ในหนึ่งของความทรงจำ
กับความเจ็บช้ำปวดปร่า
กับความรักที่มั่นคงตลอดมา
กับผู้หญิงที่รอวันเวลาในวันที่เดียวดาย
ในหนึ่งของความทรงจำ
กับความเจ็บช้ำกับหัวใจแตกสลาย
กับคืนวันที่ยังคงรอแม้ไม่มีใครอยู่ข้างกาย
กับผู้หญิงเดียวดายที่รอฟ้าใสหลังฝนซา
12 ตุลาคม 2545 03:00 น.
แม่มดน้อยค่ะ
เธอใช่ไหมที่บอกกันว่ารัก
เธอใช่ไหมที่อยากรู้จักกับฉัน
เธอใช่ไหมที่อยากผูกพันกัน
เธอใช่ไหมที่ทำให้ฉันรู้จักคำว่าเสียใจ
หน้าส่วนตัว
701
