18 มีนาคม 2546 01:25 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนหวาน อ่อนไหว
จะให้ทำอะไรซึ้ง ๆก็กลัวจะดูไม่เข้าท่า
มันอาย ๆ ที่จะต้องให้มานั่งปั้นหน้าปั้นตา
ส่งยิ้มหวานๆ แล้วพูดจาภาษาดอกไม้กับใครๆ
แต่เมื่อฟ้าส่งเธอมาให้ฉัน
เปลี่ยนผู้หญิงเกร่งให้ไหวหวั่นอ่อนไหว
ขอสักครั้งหนึ่ง ให้ฉันได้ทำสิ่งซึ่งไม่เคยทำให้ใคร
ทำตาซึ้ง กระซิบเบา ๆ จากหัวใจ. . .
~ฉันรักเธอที่สุดเลยรู้มั้ยค่ะ. . คนดี~
17 มีนาคม 2546 02:55 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ห ล อ ก ตั ว เ อ ง ไ ป วั น ๆ
จ ม อ ยู่ กั บ ค ว า ม ผู ก พั น แ ค่ เ พื่ อ น
เ ก็ บ คำ ว่ า ไ ม่ ไ ด้ รั ก ม า ย้ำ เ ตื อ น
พ ย า ย า ม ล บ เ ลื อ น คำ ว่ า รั ก ไ ป
นั่ ง คุ ย กั บ ตั ว เ อ ง ทั้ ง วั น
สั่ ง หั ว ใ จ ห วั่ น ห้ า ม สั่ น ไ ห ว
เ ก็ บ คำ ว่ า รั ก ขั ง ไ ว้ ใ น หั ว ใ จ
ห ยุ ด ค ว า ม รั ก ไ ว้ ต ร ง คำ ว่ า. . .
~ เ พื่ อ น กั น ~
14 มีนาคม 2546 03:02 น.
แม่มดน้อยค่ะ
เคยเป็นคนมีเหตุผล
จนใครหลายคน. . .เชื่อถือ
กลายมาเป็นคนไร้เหตุผลปนดื้อ
ตั้งแต่มีชื่อเธอเข้ามาให้จดจำ
หึง. . .จนน่าเบื่อหน่าย
วุ่นวาย. . .จนเธอไม่ขำ
แต่อยากจะบอกว่าทุกการกระทำ
ฉันมีเหตุผลของฉัน
เพราะหัวใจกำหนดมาว่า. . . .
~ รั ก เ ธ อ ~
13 มีนาคม 2546 00:45 น.
แม่มดน้อยค่ะ
อ า จ เ ห ว่ ว้ า
แ ล ะ อ้ า ง ว้ า ง
อ า จ เ ดิ น ท า ง
ด้ ว ย ใ จ เ ห ง า
อ า จ พ่ า ย แ พ้
ไ ร้ แ ส ง เ ง า
แ ค่ มี เ ร า
ไ ม่ ห วั่ น ใ จ
อ า จ เ ป็ น สุ ข
อ ยู่ เ งี ย บ - เ งี ย บ
อ า จ เ สี ย เ ป รี ย บ
ใ ค ร ค น ไ ห น
อ า จ ร้ อ ง ไ ห้
แ ล ะ เ สี ย ใ จ
แ ค่ เ ธ อ ใ ก ล้
ฉั น ไ ม่ ก ลั ว
9 มีนาคม 2546 17:08 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ถ้าเปรียบผู้หญิงเป็นดั่งดอกไม้
ฉันก็คงเป็นดอกสุดท้ายที่ผีเสื้อมองหา
ถ้าเปรียบผู้หญิงเป็นดั่งดวงดาวบนแผ่นฟ้า
ฉันก็คงไม่กล้าแม้จะอยู่ใกล้แสงจันทร์
แต่ถ้าเธอมีนิยามความรัก คือ การให้
ขอให้เธอมั่นใจในความรักที่มาจากฉัน
เพราะผู้หญิงธรรมดาที่ไม่มากค่าไม่สำคัญ
มีคำว่ารักที่คงมั่นและพร้อมจะแบ่งปันให้กับเธอ