30 มีนาคม 2546 01:26 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ
ไม่ต้องมาแคร์มาห่วงฉัน
ปล่อยฉันไว้บนโลกที่เงียบงัน
แม้น้ำตาจะไหลก็ช่างมัน. .ให้ไหลไป
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ
ไม่ต้องมาดูแลมาหวั่นไหว
น้ำตาเอ่อ. .ใช่ว่าจะเจอเรื่องทุกข์ใจ
แค่เศษผงผ่านเข้าไป. . ก็แค่นั้น
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ
ไม่ต้องมาแคร์กับแค่คำลาสั้นๆ
ทนได้แม้ต้องเดียวดายเมื่อจากกัน
ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน. . .
กลับไปดูแลคนคนนั้นของเธอ
27 มีนาคม 2546 00:32 น.
แม่มดน้อยค่ะ
H a p p y B i r t h D a y จ๊ะ
คงไม่โกรธนะ. . .ถ้าไม่มีของขวัญกล่องโตมามอบให้
มีแค่นี้แหละ หนึ่งสมอง สองมือ กับหนึ่งใจ
บรรจงแต่งคำอวยพรมอบให้. . .ใจปลายทาง
ระยะทางมันไกล๊-ไกล
ทั้งที่ใจอยากจะไปร้อง Happy Birthday ทู๊ยู กะเค้าบ้าง
แต่คงไม่เป็นไรหรอกนะ. . .ห่างกันก็แค่ระยะทาง
ยังไงเธอจะไม่รู้สึกอ้างว้างในวันพิเศษวันสำคัญ
สำหรับวันเกิดของเธอปีนี้
ฉันจะเสกความสุขทั่วทั้งโลกที่มีให้เธอเป็นของขวัญ
โอมเพี๊ยง!! ดวงดาว ปุยเมฆ ท้องทะเล และแสงจันทร์
จงตกเป็นเพื่อนใจปลายทาง. . .สาวน้อยช่างฝันตลอดไป
i i i i i i i i i i i i i
(#X#X#X#X#X#X#)
(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
(...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...)
( H a p p y B i r t h d a y to A o m )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(มาหม่ำเค้กวันเกิดใจปลายทางกันดีกว่า. . .แต่ต้องแรกด้วยคำอวยพรนะจ๊ะ)
26 มีนาคม 2546 04:05 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ขุดกลอนเก่าๆ จากไดอารี่ เมื่อ 4 ปีที่แล้วมาให้อ่านค่ะ. . .ฝีมือตอนนั้นไม่เอาถ่านเลย ถ้าพอจะมีเวลาอ่าน ก็อยากให้อ่านนะ. . .มันยาวนิดนึง อิอิ
อยากพบหน้าเธอเหลือเกิน
อยากเดินชนไหล่เธอสักครั้ง
อยากจับมือเธอไว้จัง
อยากนั่งเคียงข้างกายเธอ
(กลอนบทนี้. . .เขียนไว้ตอน ม.3 ค่ะ ตอนนั้นปลื้มจอนนี่ อันวา (แร็พเตอร์) มั่กๆๆๆ ในไดอารี่หน้าแรกก็ติดรูปจอนนี่ไว้อ่ะ อิอิ กลอนบทนี้เลยได้แรงบันดาลใจมาจากจอนนี่ อยากเจอ อยากเจอ)
--------------------------------------------(*__*)--------------------------------------
หากได้คุยกับเธอสักครั้งคนดี
โลกเหงาๆ ใบนี้คงดูสดใส
แค่คำคำเดียวก็มีค่ามากมายสำหรับใจ
จะพูดออกไปได้ไหมว่า ~ I L i K e Yo U ~
(บทนี้. . .ตอนม. 4 ค่ะ ตอนนั้นก็ปลื้มเหมือนกัน แต่ครั้งนี้ไปแอบปลื้มรุ่นพี่ ม.6 เข้า . . .พูดแล้วเขิน อิอิ พี่เค้าน่ารัก เรียนเก่ง เล่นบาสก็เก่งโคตรๆ แถมยังใจดีมั่กๆๆๆ. . .เลยอดปลื้มไม่ได้ และก็อดจะเขียนไว้ในไดอารี่ไม่ได้เหมือนกัน)
--------------------------------------------(*__*)--------------------------------------
ไม่เคยบอกเธอว่ารักสักครั้ง
แต่ก็ไม่ได้ปิดบังจนเธอไม่รู้
แยกให้เธอลองคิดทบทวนดู
ว่าที่ทำทุกอย่างเพื่อนเธออยู่. . .เพราะอะไร
(บทนี้. . .เขียนตอนม.5 ค่ะ ตอนนั้นแอบกุ๊กกิ๊กกะเพื่อนในห้อง แต่เพราะไอ้ไม่พูดไม่บอกเนี่ยแหละค่ะ เลยต้องกินแห้ว เมื่อเค้าเปลี่ยนใจไปจีบน้อง ม.ต้นแทน รักใครชอบใครก็รีบบอกซะนะ. . .ขอเตือน!!)
--------------------------------------------(*__*)--------------------------------------
ใกล้ถึงเวลา
หยดน้ำตาก็เริ่มรินไหล
อ้างว้างขึ้นมาจับใจ
ไม่นานแล้วใช่ไหมที่ต้องจากกัน
ฟากฟ้าแสนไกล
โลกใบใหม่ที่เธอจะห่างเหิน
ทุกวินาทีคงคิดถึงเธอเหลือเกิน
สัญญานะ . .ทุกย่างก้าวที่ออกเดิน
จะเพิ่มเติมด้วยความคิดถึงและห่วงใย
(ไม่บอกก็รู้ใช่มั้ยล่ะ. . .ว่าเขียนตอนม.6 โอ๊ย เศร้ามั่ก ๆ ๆที่ต้องจากเพื่อน ๆ ความทรงจำสำหรับเพื่อนม.ปลายเป็นอะไรที่วิเศษสุดเลยนะ. . .คิดถึงพวกเธอจัง 6/3 ห้องอาจารย์เล็ก)
--------------------------------------------(*__*)--------------------------------------
23 มีนาคม 2546 14:31 น.
แม่มดน้อยค่ะ
ไม่เอานะ. . .อย่าร้องไห้
อย่าปล่อยน้ำตาไหลต่อหน้าเขา
อย่าทำตัวเป็นผู้หญิงงี่เง่า
เข้มแข็งเข้า. . .อดทนไว้ก่อนนะหัวใจ
ฉันรู้ว่าเธอตื้นตัน
ฉันก็เห็นเหมือนกันว่าเธอหวั่นไหว
โธ่เอ้ย!!. . ก็อีแค่เค้าบอกเธอว่าห่วงใย
จะดีใจจนน้ำตารินไหล. . .รึไงกัน
อย่าให้เขารู้ซิว่าเธอขี้แย
อย่าทำตัวอ่อนแอให้เขาขบขัน
ก้มหน้าไว้. . .ปกปิดความรู้สึกที่ตื้นตัน
เธอต้องเข้มแข็งอย่างนั้นล่ะ. . .ใช่เลย
อ้าว!!. . .นั่นเธอจะร้องไห้ทำไม
โธ่เอ้ย!!. . .เขาแค่บอกออกไปว่าคิดถึงเธอเฉยๆ
อีกแล้วนะหัวใจเจ้าไม่เคยเข้มแข็งเลย
ร้องไห้อีกตามเคย. . .แค่เขาเฉลยว่าไม่เคยรักใครนอกจากเธอ
23 มีนาคม 2546 13:50 น.
แม่มดน้อยค่ะ
เธอชอบใส่ร้ายกัน. . .
เปรียบฉันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
วันนี้จะให้เป็นอะไรอีกล่ะค่ะ. .คนดี
~เต่า~
อะไรกันนี่. . .มาเปรียบกัน
เธอบอกฉัน. . .ยังกะเต่า
ทำอะไรงี่เง่าอยู่อย่างนั้น
งุ่นง่านต้วมเตี้ยมขึ้นทุกวัน
โกรธนะ. . .มาว่าฉันได้ยังไง
ย่ะ. . .พ่อกระต่ายคนเก่ง
ใครก็เร่งเกมเธอไม่ทันใช่ไหม
ฉันตามเธอไม่เคยทันเรื่องของหัวใจ
แต่ฉันก็พยายามวิ่งเข้าใกล้หัวใจเธอ
ฉันไม่เก่งหรอกไอ้เรื่องรัก ๆ
เธออาจเห็นว่าฉันชักช้า ป้ำเป๋อ
ปล่อยเถอะให้รักค่อย ๆ คืบคลานไปหาเธอ
(อย่ามองอย่างนั้นซิ)ฉันไม่ได้เพ้อเจ้อ. . .นะคนดี
เปิดโอกาสให้ฉันหน่อยนะ
อย่าเบื่อล่ะที่ฉันวุ่นวายเธอแบบนี้
ถึงฉันจะทำอะไรเอื้อยอ้ายไม่เข้าที
แต่หัวใจดวงนี้. . .
มันกระโดดด้วยความเร็วเต็มที่ไปหาเธอ