ฝนตกอีกครั้งแล้วในดวงตา เมื่อใจเหมือนกับฟ้าครึ้มฝน เป็นฤดูงมงายทุรายทุรน ด้วยคิดถึงคนที่รักร้างลาไป ความคิดถึงยิ่งออกเดินทาง ยิ่งพบแต่ความเวิ้งว้างหวั่นไหว เหมือนเรืออับปางกลางทะเลไกล มองทางไหนก็หดหู่อยู่ทุกครา ความคิดถึงเกิดขึ้นเมื่อคิดถึง ความเจ็บปวดยิ่งรัดรึงเมื่อปรารถนา ฝนจึ่งตกเจิ่งนองเต็มสองตา จะเจ็บไปจนชาติหน้าฤๅอย่างไร ถึงจะสาสมกับคนที่ยังรัก และมิยอมหักห้ามความอ่อนไหว ตอนนี้ฝนเริ่มหยุดตกแล้วทันใด แต่ฝนใจหยุดเมื่อไหร่ยังไม่รู้
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแม่จิตร
Lovings
แม่จิตร เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1234
