7 ธันวาคม 2552 19:34 น.

นิราศรักลวง

แม่คะนิ้ง

นิราศรักมักใจร้าวมาแรมรอน
                     สุดถอดถอนพึ่งประจักษ์รักไม่สม
                      เคยคิดหวังดังดวงจิตพิษตรอมตรม
                      สุดขื่นขมระทมทวยด้วยรักเอย
                             แม้กายจากใจฝากยากจะลืม
                      จำทนฝืนกลืนกล้ำช้ำเฉลย
                      แต่นี้ไปไม่มีน้องมองเช่นเคย
                      พี่คงเลยเฉยผ่านไปไม่ใยดี
                             ขอลาจากจำจรอาวรณ์รัก
                       แม้ใจภักดิ์จักเก็บไว้กลางใจที่
                       ด้วยคิดว่ารักเราสมปดี
                       ฤามีบ่วงรักขวางกั้นนั้นมิควร
                           ด้วยสองเรารักกันมั่นสัญญา
                       แม้ลมผ่านฝ่าฝนกี่หนหวน
                       คิดหมื่นครั้งแสนเศร้าเฝ้าทบทวน
                        เก็บกลอนรักฝังไว้ในใจตรึง				
6 ธันวาคม 2552 20:32 น.

สายฝนพาดผ่าน

แม่คะนิ้ง

สายฝนหล่นผ่านหริ้วลื่วเลาะเมฆ
                  ความวิเวกฉันเหงาเศร้าเหลือแสน
                  รักสิ่งใดไม่เท่ารักดินแดน
                  เทียบเท่าแผ่นแก่นฟ้าคราฝนพรำ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่คะนิ้ง
Lovings  แม่คะนิ้ง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่คะนิ้ง
Lovings  แม่คะนิ้ง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแม่คะนิ้ง
Lovings  แม่คะนิ้ง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแม่คะนิ้ง