14 พฤษภาคม 2552 11:00 น.
แมวแต้ม
รัก... ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
รัก...ไม่คลายสิเน่หา
รัก...แน่แท้ตรึงแน่นเต็มอุรา
รัก...สูงค่า รักคนยาก รักแต่เธอ
หว่านคำหวานมัวใจให้มืดบอด
หลงอ้อมกอดพรอดรำพันให้ฝันเพ้อ
เหลือสุดท้ายเพียงลมปากสำรากเรอ
แค่เพียงเผลอก็หนีหายลายช่ำชอง
...............
อยากกระชากลากไส้ให้เห็นแก่น
คงอัดแน่นด้วยคำลวงถ่วงสมอง
ผ่าหัวใจไชเลือดเนื้อเถือลงกอง
แล้วยืนมองของไร้ค่าแสนน่าชัง
...............
สุมไฟเผาเป่าควันให้สาสม
ภาพจ่อมจมน้ำตาแค่คราหลัง
เอาเป็นเชื้อไฟจุดดุจพลัง
ให้ไฟคลั่งเผาเป็นผงปลงลงดิน
..................
ไม่เหลือแล้วความหลังฝังกลางอก
น้ำตาตกเหือดแห้งแล้งหมดสิ้น
ไม่เหลือค่าให้เจ็บช้ำจนชาชิน
ดับแดดิ้นสิ้นกรรมคำคนลวง
หน้าส่วนตัว
1305
