17 กุมภาพันธ์ 2551 20:10 น.
แมวแต้ม
เพียงน้ำตาหยดมาเพราะอ่อนไหว
ผิดมาไหมที่อ่อนแอแค่เรื่องเขลา
อยากหัวเราะก็เชิญเลยอย่าเสียงเบา
เรื่องเศร้าเศร้านั่งร้องไห้ไม่อายคน
เชิญเลย...หัวเราะเสียให้พอ
ไม่เคยขอให้สงสารเลยสักหน
ก็แค่...น้ำตาคนหนึ่งคน
อย่ามาสนใจเลยเรื่องธรรมดา
เธอควรรู้..ฉันมันก็คนขำขำ
จะมาจำทำไมอย่าถือสา
ถ้าฉันผิดก็ขอโทษนะแก้วตา
เอาเถอะน่าอย่าโกรธาฉันนักเลย
อ๋อ...ฉันต้องรู้ใช่ไหม
ฉันต้องปรับใจทำเฉยเฉย
ไม่ต้องรู้สึกกับคำพูดของเธอเลย
อ๋อ...ได้เลยเอาอย่างไรว่าตามกัน
ทำไม...เธอทำห่างเหิน
มันมากเกินรับไหวแล้วใจฉัน
โทรมาหาเธอก็ตอบไปงั้นงั้น
เอาเป็นว่าฉันไม่โทรมากวนใจ
นี่ฉันผิด..หรอเนี้ย
ต้องโทรกลับไปเคลียเธอใช่ไหม
ขอโทษนะตอนนี้ขอทำใจ
ลองทบทวนดูใหม่เราสองคน