28 กุมภาพันธ์ 2550 09:24 น.
แมวแต้ม
เมาให้ตายร้องเท่าไหร่เธอไม่รู้
เธอมองดูเราอยู่เสียที่ไหน
ต่อให้บ้าต่อให้คลั่งช้ำหัวใจ
เธอก็ไม่เหลียวแลหวนคืนมา
...............................................
ตักน้ำแข็งเติมโซดาเหล้าฝาหนึ่ง
ยิ่งคิดถึงคนใจร้ายที่หายหนี
ขอเพิ่มอีกเป็น2ฝาท่าจะดี
งั้นเอางี้ซดเพียวๆเลยเป็นไง
............................................
มือรินเหล้าอกรินรักลงใส่แก้ว
ยกซดแล้วใจยังช้ำระกำหนอ
อีกกี่แก้วอีกกี่ใจถึงจะพอ
รินจนท้อเหล้าหมดขวดรักยังล้นใจ
...........................................
นอนกอดขวดหลับเพ้อละเมอฝัน
ผ่านเดือนวันล่วงเป็นปีดีใช่ไหม
เหลือแต่ซากร่างกายไร้หัวใจ
สาวที่ไหนจะมามองย้อนดูตัว
28 กุมภาพันธ์ 2550 09:18 น.
แมวแต้ม
นอนบนเตียงเคียงกับความเหงา
มีความเศร้าคลอเคล้าไม่ห่างหาย
เจ็บซ้ำๆย้ำทุกวันมันเจียนตาย
ไม่อาจระบายเป็นคำพร่ำรำพัน
แหงนมองฟ้าเงยหน้ามองดวงดาว
มีความหนาวเป็นเพื่อนในคืนฝัน
ฝันว่าเธอยังอยู่คู่เคียงกัน
เพ้อตื่นฝันพลันเธอหายไปลับตา
น้ำตามันท่วมอยู่ในอก
มันไหลตกอยู่ข้างในใจเหว่ว้า
แสบในอกฟกในใจไม่รู้ว่า
เราจะบ้าอย่างนี้อีกกี่คืน
ระทมอกสะท้อนใจใครไม่เห็น
มองแค่เป็นขี้เมานั่งทนฝืน
กินแต่เหล้าเมามายทุกค่ำคืน
สุดกล้ำกลืนน้ำตาไว้ในใจตน
มีเพียงเหล้ากับความเหงาอยู่เป็นเพื่อน
อีกกี่เดือนกี่ปีจะผ่านพ้น
เจ็บครั้งนี้นานนักสุดจะทน
อยากให้พ้นคืนหนาวร้าวรานใจ
ขอบคุณพี่หนุ่มผู้ให้ข้อมูล
ขอบคุณนิวและมิน ผู้ที่ทำให้แต่งกลอนสนุกขึ้น
หน้าส่วนตัว
2190
