20 ธันวาคม 2549 20:44 น.
แมวแต้ม
จำใจจำจากเจ้าจำจร
เพียงพรพระพี่พร้องผ่านผัน
วอนเวียนเว้นว่างหว่างวัน
เจ้าแจ่มจันทร์จำจากเจ้าจำใจ
ผ่านพ้นเพียงเพื่อพลัดพราก
แม้นมิมากมีแม่มิ่งหมาย
จำจรจากเจ้าแจ่มจันทร์ใจ
เว้นวันวุ่ยวายวนเวียนวกวน
ค่ำคืนขืนข่มขมขืน
พร่ำพร้องพื้นเพรียกพลางพรากพ้น
เหยียบเย็นย้อนย่างแย้มยล
มืดมนเมียงแม่มิ่งมิมี
กราบกรานกรก้มเกล้า
สร่างเศร้าสร้างส่งเสริมศรี
พร้องพระพร่ำพรเพียงพี่
มิ่งมีหมายมั่นแม่มา
ร่วมมือกับพีบอลซังอีกแล้วเจ้าค่ะ เหมียววว
18 ธันวาคม 2549 17:00 น.
แมวแต้ม
สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ เธอชื่อไร
อายุเท่าไหร่ ทำงานอะไรหรอ
อยู่ที่ไหน น่ารักจริงนะเธอ
เอ้อ เฮอ รักง่ายจริงหัวใจ
พูดคุยกันไปใช่เห็นหน้า
เพียงวาจาหวานหูดูสดใส
ช่างน่ารัก ช่างแสนดี ก็ว่าไป
ใครเป็นใคร ใจจริงจงคิดดู
ก็เพียงแค่คนผ่านมา แล้วผ่านไป
จะจริงใจแค่ไหนก็ไม่รู้
เพียงคุยกันคลายเหงาใช่หาคู่
เบิกตาดู เปิดหูฟัง ระวังใจ
หามิตรแท้หาได้ใช่ห้ามหวง
แต่คำลวงมีมากอยู่รู้ใช่ไหม
เขามีความจริงใจอยู่เท่าไหร่
จงครวญใคร่ให้ดีก่อนโง่งม
14 ธันวาคม 2549 22:07 น.
แมวแต้ม
ที่ตรงนี้รอคนดีอยู่เสมอ
จะรอเธออย่างคงมั่นไม่หวั่นไหว
รอด้วยรัก รอด้วยฝัน รอด้วยใจ
นานเพียงใดใจฉันยังรักเธอ
เหนื่อยไหมคนดีพี่ขอถาม
ใช่คอยตามคอยหวงแต่ห่วงเสมอ
แม้นอยู่ไกลไม่ได้พบไม่ได้เจอ
ก็จะขอรักเธอตลอดไป
ถ้าเหนื่อยนักพักก่อนผ่อนกายา
นอนหลับตาพักสักนิดจะดีไหม
ปล่อยความรักปล่อยความคิดปล่อยจิตใจ
ปล่อยให้มันพัดไปกับสายลม
ถ้าเธอเหงา เธอเหนื่อย เธออ่อนล้า
เพียงเธอหันมาทางนี้เห็นฉันไหม
ยังรอเธออยู่ที่นี่ด้วยหัวใจ
จะรักเธอตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง
ผลงานร่วมกันแต่งของแมวแต้มกับพี่บอลซังค่ะ
14 ธันวาคม 2549 17:25 น.
แมวแต้ม
จรดถ้อยร้อยคำลำนำรัก
เพียงสลักฝากความนัยไขอักษร
มิอาจเอ่ยวาจาก่อนจากจร
ฝากคำกลอนส่งความรักปักดวงใจ
แค่เพียงพบสบตาวาจาหาย
ข่มความอายมองหน้าพาหวั่นไหว
ติดเพียงปากอยากบอกความในใจ
สั่งเพียงไรใจอยากเอ่ยไม่เคยทำ
นั่งมองเงาเหงาใจใช่เมินเฉย
ปากมิเคยบอกรักใครใช่เรื่องขำ
อยากจะบอกต่อหน้ามิกล้าทำ
จึงต้องจำฝากหัวใจไปกับกลอน
รัก สั้น สั้น คำเดียวไยพูดยาก
พูดจากปากยากจังวานใครสอน
รักเธอนะ รักเธอมาก หัดไว้ก่อน
ก่อนจะนอน ฝึกบอกรักเธอทุกคืน
13 ธันวาคม 2549 16:18 น.
แมวแต้ม
น้ำค้างหล่นบนปลายหญ้า
กลางพฤกษายามหน้าหนาว
ลมพริ้วน้ำค้างพราว
วับแวววาวจับดวงใจ
สายลมหอบหมอกหนาวมาแผ่วพริ้ว
แลระริ้วทะเลหมอกโอบล้อมไว้
ห้วงหุบผาสูงลิ่วกลางพงไพร
สุขฤทัยชื่นใจแลชื่นตา
หนาวน้ำค้างกลางป่าพนาสวย
หอมระรินกลิ่นระรวยกล้วยไม้ป่า
ระยับแสงระเรื่องามจับดวงตา
สุดขอบฟ้าแสงสีทองผ่องอำพัน
ขอบฟ้ากว้างแสนไกลไกลสุดตา
เมฆหมอกหนาห่มป่าขาวราวสรรค์
หมู่แมกไม้สวยสดสุดอัศจรรย์
ดุจสวรรค์บนแดนดินมิสิ้นมนต์
ขอขอบคุณพี่บอลที่ช่วยต่อบทสุดท้ายค่ะ
หน้าส่วนตัว
769
