28 เมษายน 2550 10:02 น.
แมวแต้ม
ขอโทษที่เข้าไปในชีวิต
ขอโทษที่หลงผิดอยู่เสมอ
ขอโทษที่เข้าไปวุ่นวายในชีวิตเธอ
ขอโทษอยากให้รู้เสมอว่าหวังดี
แท้จริงเป็นเพียงเด็กน้อย
ที่ไม่ค่อยรู้เรื่องราวต่างที่มี
พูดพร่ำบอกออกไปไม่ใช่ที่
ทำรู้ดีมีกึ๊นแท้โง่งม
จุ่นจ่านวุ่นวายชีวิตเขา
เรื่องของเราเอาให้รอดก่อนทับถม
อย่าไปชี้ทางใครหวงแก้ปม
เค้ารักขมมานั่งช้ำเพราะคำเรา
อยากขอโทษซักพันครั้ง
ไม่หวังให้อภัยคนโง่เขลา
ผิดแต่เริ่มไม่รู้ตัวทำเรื่องเศร้า
บาปเป็นเงาตามตัวจนวันตาย
28 เมษายน 2550 09:33 น.
แมวแต้ม
เหมือนสายฟ้าผ่าฟาดเข้ากลางอก
น้ำตาไหลตกข้างในใจเจ็บช้ำ
เจ็บครั้งเดียวฝังใจไม่อยากจำ
มันเจ็บย้ำช้ำอยู่ทุกวันคืน
มาวันนี้ฟ้าสางทางสว่าง
เริ่มเห็นทางเดินใหม่ใจสดชื่น
เธอจะกลับมาขอใจให้กลับคืน
ไม่อยากกลืนกลับช้ำจำจนตาย
เธอเห็นฉันไร้ค่ายามมีเขา
ลืมเรื่องเราเก่าก่อนตอนเธอหมาย
จะครองรักครองคู่จนวางวาย
แต่กลับหายเพียงคืนเหงาเขาเจอเธอ
บอกให้ฉันลืมเธอคนไม่ดี
บอกให้ลืมเคยมีเธอเสมอ
บอกให้ลืมไม่มีฉันไม่มีเธอ
บอกให้ลืมคำรักเสมอเคยบอกกัน
มาวันนี้กลับคำมาขอคืน
ไม่ต้องฝืนคนไม่ดีไม่ต้องฝัน
ตั้งแต่วันนั้นที่เราจบสิ้นกัน
ชีวิตฉันไม่มีวันหวนกลับไป
27 มีนาคม 2550 17:31 น.
แมวแต้ม
เสียงสะท้อนก้องในใจใครไม่รู้
เหมือนยืนอยู่เพียงลำพังฟังสรรพเสียง
มิได้แว่วเสียงใดไร้สำเนียง
ยินเพียงเสียงร่ำร้องก้องหัวใจ
ความเงียบเหงาเข้ามาในชีวิต
เพียงน้อยนิดแค่หนึ่งคนนั้นอยู่ไหน
ขอเพียงคนนั่งข้างๆให้แรงใจ
เหลียวไปไหนไม่มีใครเลยซักคน
27 มีนาคม 2550 17:29 น.
แมวแต้ม
เป็นเพียงเงาที่เลื่อนลอย
เหงาหงอยล่องลอยคอยหา
แลเหลียวหายวับลับตา
ไร้ค่าในความทรงจำ
เป็นเพียงหมอกขาวเบาเจือจาง
อ้างว้างเลือนลางจางหาย
พอแสงแดดกล้าก็ลับกลับกลาย
ร้างราห่างหายไปกับสายลม
เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำ
ไม่มีค่าเป็นคนธรรมดาก็เท่านั้น
คนที่เคยเห็นหน้าไปวันๆ
ไม่ได้สำคัญอะไรเลย
เป็นเพียงความว่างเปล่า
ไม่บอกกล่าวกลับเมินเฉย
เราก็ไร้ตัวตนเหมือนเช่นเคย
ไม่เหลืออะไรเลยในความทรงจำ
28 กุมภาพันธ์ 2550 09:24 น.
แมวแต้ม
เมาให้ตายร้องเท่าไหร่เธอไม่รู้
เธอมองดูเราอยู่เสียที่ไหน
ต่อให้บ้าต่อให้คลั่งช้ำหัวใจ
เธอก็ไม่เหลียวแลหวนคืนมา
...............................................
ตักน้ำแข็งเติมโซดาเหล้าฝาหนึ่ง
ยิ่งคิดถึงคนใจร้ายที่หายหนี
ขอเพิ่มอีกเป็น2ฝาท่าจะดี
งั้นเอางี้ซดเพียวๆเลยเป็นไง
............................................
มือรินเหล้าอกรินรักลงใส่แก้ว
ยกซดแล้วใจยังช้ำระกำหนอ
อีกกี่แก้วอีกกี่ใจถึงจะพอ
รินจนท้อเหล้าหมดขวดรักยังล้นใจ
...........................................
นอนกอดขวดหลับเพ้อละเมอฝัน
ผ่านเดือนวันล่วงเป็นปีดีใช่ไหม
เหลือแต่ซากร่างกายไร้หัวใจ
สาวที่ไหนจะมามองย้อนดูตัว
หน้าส่วนตัว
866
