13 กรกฎาคม 2550 22:19 น.
แมวแต้ม
รักแล้วร้างทางสั้นสะบั้นรัก
เธอนั้นหักอกร้าวคราวหนหลัง
เมื่อเห็นดีมีคนอื่นฝืนรักพัง
เจ็บเจียนคลั่งรักลวงช้ำกรรมปางใด
เก็บเศษรักแตกร้าวคราวรักล้ม
เศร้าตรอมตรมขมใจขื่นฝืนไม่ไหว
ให้น้ำตาแทนกาวซ่อมดวงใจ
เป็นใจใหม่ที่แข็งแรงแกร่งคืนมา
เขาคนหนึ่งเคยซึ้งเรื่องคราวหลัง
เป็นคนรั้งใจเจ็บขึ้นรักษา
เขาคนหนึ่งเขาคนนั้นมีเมตตา
ช่วยเยียวยารักษาใจให้กลับคืน
จะเริ่มรักครั้งใหม่อีกซักหน
จะรักคนที่รักเราใช่ทนฝืน
จะรักคนที่ช่วยเราลุกขึ้นยืน
จะรักคนที่หยิบยื่นความจริงใจ
สายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ
จะให้รับเธอคืนมาคงไม่ไหว
วันเธอจากเอ่ยร่ำลาไม่อาลัย
จากกันไปไม่ไยดีมิลืมเลือน
กลับไปเถิดอย่าจองเวรกันเลยนะ
แล้วฉันจะกรวดน้ำให้ถึงเพื่อน
จากไปแล้วจงลาลับอย่าหวงเรือน
มันก็เหมือนหวงรางหญ้าน่าขันจริง
10 กรกฎาคม 2550 22:24 น.
แมวแต้ม
ก่อนเอนกายอิงแอบแนบนอนฝัน
ทุกๆวันกราบพระก่อนล้มหัว
นอนห่มผ้าอุ่นสบายไปทั้งตัว
พอล้มหัวหลับสบายไปทั้งคืน
จะฝันดี ฝันร้าย หรือไม่ฝัน
ไม่สำคัญก็แค่ฝันนอนต้องตื่น
เพียงแค่ฝันยามนิทราในค่ำคืน
พอเช้าตื่นเราต้องพบความเป็นจริง
2 กรกฎาคม 2550 14:26 น.
แมวแต้ม
ฉัน...เพื่อนที่แสนดี
ล้วนไมตรีหยิบยื่นมิตรสหาย
ครื้นเครงเฮฮาวุ่นวาย
มากมายคบหาสมาคม
ฉัน...คนขี้เหงา
ผีเข้าซึมเศร้าทับถม
เงียบหงอยปล่อยว่างอารมณ์
ขื่นขมตรมใจคนเดียว
ฉัน...นางมารร้าย
เอะอะโวยวายตาเขียว
กัดขย่ำวาจาดั่งคมเขี้ยว
กลืนเคี้ยวให้สิ้นดิ้นขาดใจ
ฉัน...ใครกันแน่
จริงแท้ว่าฉันคือคนไหน
ส่วนผสมกลมกลืนกันไป
แต่ทั้งหมดมาจากใจไม่ปลอมแปลง
ฉัน....ก็คือฉัน
คืนวันผันผ่านไม่ปรุงแต่ง
เป็นตัวของตัวแจ้งแสดง
อย่าเคลือบแคลงมองให้ครบฉันทุกมุม
11 มิถุนายน 2550 17:59 น.
แมวแต้ม
เหนื่อยไหม
หัวใจที่อ่อนล้า
กล้ำกลืนน้ำตา
ไขว่คว้าสายลม
เพียงลมที่อ่อนไหว
พัดผ่านใจได้สุขสม
เหลือไว้เพียงรอยลม
ชื่นชมแล้วจางไป
11 มิถุนายน 2550 17:51 น.
แมวแต้ม
สวรรค์ในอก นรกในใจ ปากพร่ำพูดไป
ใช่จะถึงสวรรค์
รู้ตัวรู้ใจ ไม่ใช่รู้ปาก หากจิตไม่ทำ
ดั่งนรก สุมอกหมกไหม้ ดำ
เพียงจิตคิดนำ สวรรค์ผุดขึ้นในใจ
ไม่รู้กลอนอะไร ใครคุ้นๆบอกหน่อยนะเจ้าคะ แมวแต้มมั่วจริงๆ