13 กันยายน 2550 18:28 น.
แมวแต้ม
บนเส้นทาง ร้างร้าว เปล่าดวงจิต
จะเลิกคิด เลิกฝัน วันหวามไหว
จะลืมเธอ จะลืมรัก ลืมหัวใจ
ต่อนี้ไป จะไม่รัก จะขาดกัน
ได้เพียงจะ จะทำนั่น จะทำนี่
แต่รู้ดี ยังมีเธอ ในภาพฝัน
หักใจเจ็บ ลบใจยาก อยากลืมมัน
ภาพความฝัน ยังเวียนหลอน หลอกใจเรา
ไม่อยากรัก แต่ยังรัก ทำไงได้
เจ็บเจียนตาย สายน้ำตา วันฟ้าเศร้า
เฝ้าบอกซ้ำ ย้ำลึกลึก ตรึงใจเรา
ไม่มีเขา เราอยู่ได้ ไม่อายใคร
หากจะเจ็บ ก็ต้องเจ็บ เจ็บเสียบ้าง
หากต้องร้าง ก็ต้องร้าง รั้งไม่ไหว
หากต้องเลิก ก็ต้องเลิก ลาจากใจ
หากต้องไป ใจจะขาด ก็ต้องทำ.....
7 กันยายน 2550 13:04 น.
แมวแต้ม
ปล่อยหัวใจ ลอยไกล สุดปลายฟ้า
ปล่อยน้ำตา ปล่อยเวลา ให้ผ่านผัน
ปล่อยเธอไป ไม่เหนี่ยวรั้ง ให้ผูกพันธ์
ปล่อยความฝัน ให้ผ่านไป ใจเลื่อนลอย
ถึงเวลา ต้องจาก และต้องจบ
เมื่อมีพบ ต้องมีพราก จากใจหงอย
ถึงวันนี้ หมดทางกลับ ไม่ต้องคอย
คำเป็นร้อย อยากเอื่อนเอ่ย เผยจากใจ
คำขอโทษ ขอโทษนะ ฉันขอโทษ
ถ้าเธอโกรธ ฉันไม่ว่า ฉันทนไหว
โกรธฉันเถอะ ฉันทำร้าย เธอเกินไป
ขอได้ไหม อย่าทำร้าย ตัวเธอเอง
เหมือนกรีดใจ ให้เป็นริ้ว ปล่อยปลิวลม
เมื่อขื่นขม ต้องตัดใจ ใช่อวดเก่ง
ตัวของฉัน ก็เหมือนกรีด ใจตัวเอง
ใช่ข่มเหง ใจเธอเล่น เพียงฝ่ายเดียว
คำขอบคุณ ทุกอย่าง ที่เธอให้
สัมผัสใจ ที่เงียบเหงา และเปล่าเปลี่ยว
ขอบคุณใจ ที่เธอให้ เพียงคนเดียว
ใจห่อเหี่ยว ได้ชุ่มชื้น ฟื้นขึ้นมา
คำสุดท้าย คืออำลา ขอลาก่อน
ขออวยพร ให้หมดทุกข์ สุขหรรษา
ลืมความทุกข์ จงลืมฉัน คนผ่านมา
ตื่นลืมตา พบฟ้าใหม่ ใสกว่าเดิม...
24 กรกฎาคม 2550 19:28 น.
แมวแต้ม
น้ำตา...........
คือยารักษาแผลสดๆ
ปล่อยให้รินหลั่งรด
ลบเค้าให้หมดจากหัวใจ
เพื่อนแท้..........
หมอผู้ดูแลยามเจ็บไข้
ปลอบประโลมรักษาด้วยหัวใจ
ห่วงใยเพื่อนรักมีห่างกาย
เวลา.........
คือยารักษาแผลร้าย
ซ่อมแซมใจที่เป็นแผลกลาย
ให้หายเหมือนใจป้ายแดง
โรคหัวใจ..........
เจ็บจริงเจียนตายมิใช่แกล้ง
เพื่อนแท้ น้ำตา เวลา ช่วยเปลี่ยนแปลง
ใจกลับแข็งแรงสู้อยู่หยัดยืน
18 กรกฎาคม 2550 22:09 น.
แมวแต้ม
โอ้ แม่ม่ายคนงามน่าสงสาร
ทรมานกายใจแต่หนหลัง
เจ้าเข็ดหลาบความรักไม่จีรัง
ใจพังเมินหน้าหาพระธรรม
ฟังก่อนคนดีอย่าหนีหาย
เมินชายทุกคนแม่งามขำ
ฟังพี่คนดีไม่กี่คำ
พี่จะพร่ำความในให้เธอฟัง
แม่เนื้อเย็นเป็นม่ายป้ายแดงๆ
ใจแสลงชายหยามตราใจฝัง
พี่จะขอรักษาใจที่ผุพัง
ลืมความหลังดั่งลมพัดผ่านไป
ทั้งเสื้อผ้าอาภรณ์เครื่องประดับ
พี่ประทับรับขวัญแม่หน้าใส
มิได้หมิ่นดูแคลนแต่อย่างใด
พี่อยากให้ของดีที่คู่ควร
วอนกานดามองมาหาพี่บ้าง
เจ้าเมินหมางทางใจให้ปั่นป่วน
พี่คนนี้จริงใจไม่เรรวน
อยากจะชวนเธอมาหารักจริง