15 สิงหาคม 2551 23:51 น.
แมวแต้ม
สายใย...เบาบางห่างเหิน
เราเดินคนละฟากฝั่งฝัน
ถักทอโยงใยสัมพันธ์
นานวันผ่านผัน...นั้นแสนไกล
สายใย...เบาบางห่างหาย
สุดท้ายปลายทางนั้นอยู่ไหน
สายลมพัดพาผ่านไป
สายใจพลัดหาย...ตามสายลม
สายใจ...ลอยไกลเกินไขว่คว้า
อ่อนล้าร้างไกลใจขม
รักร้าวหนาวเหน็บเจ็บระบม
น้ำตาพรมจมใจ...ไร้เรี่ยวแรง
ห่างไกล ห่างเหิน ห่างหาย
กลับกลายมืดดับอับสิ้นแสง
อ่อนแอแดดิ้นแทบสิ้นแรง
กล้าแกร่ง...กลับโรย...โบยลับไกล
ปล่อยวางเว้นว่างเถิดหนอ
ไม่รอเขาคืนสะอื้นไห้
บอกตนเข้มแข็งสร้างแรงใจ
ก้าวไปข้างหน้า...อย่าหวนคืน..
30 กรกฎาคม 2551 22:15 น.
แมวแต้ม
บนกรอบของความเห็น
น้อมเป็นคำครูเพื่อศึกษา
ทุกถ้อยคำต่างล้วนเพราะเมตตา
ด้วยหวังว่าพากล่อมเกลาเข้าทางกลอน
บนกรอบของความเห็น
ล้อเล่นเพื่อนกันไม่พร่ำสอน
หยอกเย้ากระเซ้าแหย่ให้ยิ้มก่อน
พอดับร้อนขำขันพลันสุขใจ
บนกรอบของความเห็น
เราก็เป็นครอบครัวบ้านหลังใหญ่
ถูกบ้างผิดบ้างเตือนกันไป
กำลังใจท่วมท้นคนบ้านกลอน
เห็บ ริ้น ไร หมัด
แอบกัดแล้วเร้นหลบซ่อน
วิพากษ์ปากยาวใช่เรื่องกลอน
เป็นบ่อนทำลายกำลังใจ
เรื่องส่วนตัวเอามามั่วแหลก
พูดกระแทกแดกดันปั้นเรื่องใหญ่
ไม่รู้จริงเรื่องส่วนตัวมั่วพูดไป
เรื่องของใครไม่รู้เที่ยวกู่ก้อง
บนกรอบของความเห็น
ไม่ใช่เป็นตลาดสดเที่ยวป่าวร้อง
ประกาศให้ใครเขาฟังชั่งตรึกตรอง
เหมือนป่าวร้องก้องขานประจานตัว
26 กรกฎาคม 2551 16:54 น.
แมวแต้ม
ฉันเป็นคนใจเดียวไม่เลี้ยวหลอก
อยากจะบอกห้องใจใหม่เสมอ
แบ่งพื้นที่ใช้สอยไว้คอยเธอ
นำเสนอห้องใจให้เธอครอง
ห้องหัวใจให้เช่าเราไม่ขาย
หวังเธออยู่สุขสบายหายหม่นหมอง
เช่าไม่แพงแกง1หม้อขอลิ้มลอง
กับข้าวกล้องหอมกรุ่นคุณค่าดี
ตกกลางคืนจะคอยช่วยกล่อมขวัญ
ส่งสำเนียงสยองขวัญกุ๊กกุ๊กกี๋
ผีผ้าห่มอย่าหลอกหลอนเธอคนดี
เพราะฉันคอยหลอกผีให้หนีไกล
พอตอนเช้าช่วยปลุกแต่ตีสี่
เพื่อคนดีตื่นมาหน้าแจ่มใส
ใส่บาตรพระเช้าตรู่แสนสุขใจ
อยู่ปลอดภัยไร้เรื่องร้ายกลายเบียดเบียน
ฉันเป็นคนใจเดียวไม่เลี้ยวหลอก
เปิดห้องใจเพื่อบอกรักไม่เปลี่ยน
ไม่เปิดห้องนี้ให้ใครใช้เวียน
ลงชื่อเขียนสัญญาเช่าแค่เราสองคน
แมวแต้ม กะแมวต้า ช่วยกันเขียน
มั่วๆเหมือนนั่งเทียนเขียนไม่ไหว
อย่าถือสาหากพบว่ากลอนพาไป
นึกสนุกจึงเขียนให้ไว้ครื้นเครง
29 มิถุนายน 2551 00:02 น.
แมวแต้ม
นอนเดี่ยวหลายปีมีแต่หนาว
อกสาวรอหวังระฆังหวาน
ใครหนอก่อรักจักพบพาน
ดวงมานเพ้อคอยจนน้อยใจ
จันทร์เจ้าขาเมตตาข้าสักนิด
ขอหนึ่งชิดเคียงข้างมีบ้างไหม
เฝ้ารอ รอ รอ รอเรื่อยไป
รอจนใจใกล้ท้อเกินรอคอย
ขอคนใจเดียวมาเกี่ยวรัก
ใจภักดิ์เพียงฉันหมั่นมาสอย
ยามเหงาจันทร์ขาน้ำตาปรอย
ไห้ละห้อยเดียวดายจึงหมายเคียง
ขอจับจองห้องใจได้ไหมเอ่ย
โอ้ใจเอยไหวหวั่นรอฟังเสียง
กระซิบแผ่วรักแว่วในสำเนียง
แม้แค่เพียงลมผ่านให้ชื่นใจ
ขอเพียงรักจริงไม่ทิ้งขว้าง
บนหนทางแห่งรักไม่ผลักไส
จะกล่อมเธอด้วยเพลงแห่งพฤกษ์ไพร
โอบกอด...รักไว้...แนบใจเรา..
เครดิตพี่ครูพิมช่วยแต่งค่ะ ทายซิคะว่าบทไหน.........
27 พฤษภาคม 2551 21:57 น.
แมวแต้ม
เสียงหัวใจร่ำร้องฟ้องว่ารัก
แม้จะผลักอย่างไรก็ไร้ผล
คิดถึงเธอเช้าค่ำดั่งมีมนต์
เข้ามาดลให้ละเมอเพ้อคร่ำครวญ
เสียงหัวใจร่ำร้องก้องว่ารัก
เกินจะหักใจพร่ำร่ำกำสรวล
รักหยอกล้อต่อกระซิกเจ้าเชิญชวน
ใจปั่นป่วนครวญถึงเธอยามเผลอใจ
เสียงหัวใจดื้อนักรักอีกแล้ว
ทำน้องแก้วอกสั่นพลันหวั่นไหว
ยามหลับตาเห็นดวงหน้าผ่องอำไพ
ยอดฤทัยเกิดอะไรใฝ่ถึงเธอ
เสียงหัวใจเต้นรัวกลัวเธอรู้
แค่แอบดูเธอผ่านมาพาใจเพ้อ
ใจเจ้าเอยดื้อจริงรักเพียงเธอ
กลัวรักเก้อเธอไม่รักจักช้ำตรม
เสียงหัวใจกระซิบแผ่วแว่วว่ารัก
คงคิดหนักกลัวว่ารักจักไม่สม
กลัวเผลอไผลไขว่คว้ารักจับเพียงลม
หวังชื่นชมรักมาครองปองใจเอย...
พี่พิมญดาคนสวย
แมวแต้ม คริคริ เหมียว
เสียงหัวใจเต้นที่ Hi5 ได้ยินถึงบ้านกลอนค่ะ