29 มีนาคม 2545 01:26 น.
แมวมาเลศ
เหนื่อยจริงนะหัวใจ
แอบฝันสั่นไหว...หัวใจเคว้ง
คิดถึงตึกตักบรรเลงเพลง
หวั่นหวั่นเกรงๆเธอได้ยิน
เป็นเพียงเพราะเหงาหรืออ่อนไหว
หัวใจจึงไกว...ใจถวิล
หรือคือความรักพาโบยบิน
ลืมสิ้นความเจ็บที่เจ็บมา
หยุดเถอะ...บอกหัวใจบอกให้หยุด
แต่ก็สุดฉุดดึงเผลอเหม่อหา
เตือนหัวใจอย่าถลำให้ช้ำชา
แค่ค่อยพาเอารักนี้...ค่อยๆเดิน
28 มีนาคม 2545 14:38 น.
แมวมาเลศ
คิดถึงกันบ้างไหม
เอาหัวใจไปหรือเปล่า
ค่ำคืนช่างเงียบยาว
ดูว่างเปล่าไม่มีเธอ
อ้อมกอดในความฝัน
อบอุ่นมั่นฝันเสมอ
แปลกนะได้พบเธอ
โลกเบลอๆก็ชัดงาม
28 มีนาคม 2545 13:26 น.
แมวมาเลศ
รอยทางตามเท้าย่ำอยู่
สุดหูสุดตาเพียงนั้น
ไกลลิบไกลลับจากกัน
จุดตั้งจุดต่อจุดปลาย
ครึ่งทางที่เดินฟันฝ่า
เวลาเหมือนไร้ความหมาย
คล้ายทางทอดยาวทดปลาย
ยังคล้ายทางต่อรอยทาง
จุดหมายอยู่ไกลเพียงนั้น
ยังมั่นย่ำตามทางขวาง
มีบ้างทดท้อบอบบาง
แต่กลางหัวใจยังรอ
รออยู่อยู่ในความฝัน
วอนจันทร์ค่ำคืนเฝ้าขอ
ขอวันหัวใจพักพอ
หยุดต่อหยุดเติม...รอยทาง
25 มีนาคม 2545 16:04 น.
แมวมาเลศ
โคมคืนกลางค่ำย่ำหนาว
ริบหรี่พราวน้อยคล้อยเหิน
ไกลสุด สุดไกล ใจเกิน
เพียงเพลินแสงลิบลิบไกล
คืนเงียบเย็นเฉียบคล้ายเหงา
ใช่เปล่า...ลมแผ่วหวิวไหว
หวีดหวิวแผ่วพริ้วปลิว...ใจ
สั่นไหวหัวใจคนคอย
รออยู่ ณ ฝั่งฟากนี้
วจีกระซิบลมร้อย
สานต่อคิดถึงผ่านดอย
ฝากรอยยิ้มมากับลม
โคมน้อยส่องแสงลิบลับ
ลมปรับแสงมัว ลมบ่ม
หลับตาฟังกระซิบจิตชม
ฝากลมมาแล้ว...ความรัก
23 มีนาคม 2545 15:07 น.
แมวมาเลศ
เดียวดายดายเดียวเปลี่ยวล้า
คืนคร่าแดดวันฝันหาย
มืดนักจักร้องฟูมฟาย
เสียงหายเพียงใต้เงาจันทร์
ยินไหมหัวใจดวงร้าว
จันทร์เจ้าพราวฟ้าพาฝัน
ไร้หมอก...เผยแสงอำพัน
หวั่นหวั่นเมฆาพรากไกล
ดั่งเป็นเช่นขวัญราตรี
ส่องแสงโคมสีแปรใส
ฟังบ้างเสียงกระซิบจากใจ
ยินไหมหัวใจคนคืน
มืดแล้วอย่าแคล้วนะจันทร์
ส่องฝันคนค่ำพันหมื่น
แสงนวลกล่อมใจให้ชื่น
ดึกดื่นเดียวดาย...มีจันทร์