ดาวก็อยู่ อยู่สูง สูงสุดสอย ก็แหงนคอย ใจลอยพะวงหา ไกลลิบๆแสนไกลแทบสุดตา เอื้อมมือคว้า ยังเป็นแค่ฝันไป เดือนก็อยู่ อยู่สูงเท่าเทียมเมฆ สุดจะเสกเป่ามนต์ดลใจให้ เดือนมาลอยคล้อยต่ำตามหัวใจ เอื้อมมือไขว่คว้าเดือนเป็นเพื่อนดาว ทั้งดาวเดือนเลื่อนลอยอยู่ลิบลิบ พราวระยิบเด่นกระจ่างอยู่กลางหาว อยากจะเอื้อมมือไขว่คว้าเดือนดาว ให้ส่องพราวแพรวพร่างกลางหัวใจ ได้แค่ฝันตะวันส่องจึงมองเห็น มิอาจเป็นเรื่องจริงสิ่งที่หมาย ทั้งเดือนดาวอยู่ราตรีมิกลับกลาย ดั่งใจหมายให้อยู่คู่ตะวัน