24 พฤษภาคม 2550 18:12 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏ขอถอดถอน ศรรักสลักทรวง
จากดวงใจน้อยๆที่คอยเหงา
จากฤทัยที่นวลนิ่มพริ้มบางเบา
จากหัวใจที่ปุยเปล่าเมารักเธอ
แม้จะเจ็บจนฝังคลั่งในใจ
แต่ต้องกัดฟันไว้ไม่พลั้งเผลอ
เล่ห์รักได้ผลักใจจนละเมอ
พลอยพร่ำเพ้อเผยอเก้อออกไป
ขอถดถอย คอยเช็ดรักที่เลอะเทอะ
ทำเปื้อนเปรอะเพราะเจอะเจอเธอที่ใฝ่
ในเมื่อเธอบอกเสมอว่าไม่ใช่
ไม่เป็นไรจะจากไปจะไม่กวน
คอยเขยิบกระเถิบห่างทางเธอไว้
แต่ถ้าเธอเผลอเปลี่ยนใจจะได้หวน
พร้อมกลับมาพาศรปักไม่ครางครวญ
จะไม่ป่วนไม่ผันผวนล้วนมอบรัก
ขอไถ่ถอนย้อนใจดวงนิดนี้
กลับคืนที่เคยมีใจไปหน่วงหนัก
เมื่อใจนิดกระจิริดคิดหลงนัก
เลยมีรักทะลักกระอักดวง
พยายามถอดถอนศรแห่งรัก
ที่สลักปักแน่นถึงแกนทรวง
จะไม่รักทักคนจนใจกรวง
ให้ศรรักศรลวงมาล้วงใจ... ..
16 พฤษภาคม 2550 23:01 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏ศาสนา คือปรัชญาของชีวิต
ให้ความคิดไม่หลงผิดจนหม่นหมอง
สอนทุกคนให้ปลงจิตคิดตริตรอง
ริลองและลิ้มรสสัจธรรม
ศาสนา นำพาวิถีทาง
ช่วยสระสร่างชะล้างใจให้ชุ่มฉ่ำ
ปูวาง..หนทางแห่งความเลิศล้ำ
สาดส่องนำให้คนทำแต่สิ่งดี
ศาสนา เหมือนเสาหลักปักแผ่นภพ
ให้บรรจบครบทุกสิ่งสร้างสุขศรี
ดั่งแสงทองสาดส่องทั่วปถพี
ดั่งรพีคู่ฟ้าพาอำไพ
ศาสนา คู่โลกาอยู่ช้านาน
คอยถักสานใจคนจนอ่อนไหว
ส่งเสริมสัญชาติญาณการเป็นไป
ให้เข้าใจสิ่งที่ใฝ่ได้ชัดเจน
ศาสนา ทั้งหลายมากมายสอน
ต่างก็วอนมวลชนให้ค้นเห็น
ในความดีความชั่วแยกให้เป็น
เป็นและเฟ้น เน้นสิ่งดีให้ตัวเรา.... ..
12 พฤษภาคม 2550 12:31 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏เธอคือแรงบันดาลใจแห่งไฟรัก
เธอช่วยผลักดันฉันพบวันใหม่
เธอช่วยทำฉันอบอุ่นทั้งกายใจ
ใจเต้นแรงสั่นหวั่นไหวเมื่อได้เจอ
แค่ฉันเพียงเอียงสบผ่านนัยน์ตา
หัวใจพอง..ผวาพาจนเผลอ
เต้นระรัวรุนแรง..ร้องรักเธอ
นอนละเมอเพ้อฝันถึงวันวาน
อยากขอเป็นคนที่เธอรอรัก
คงต้องพักและแค่ทักเธอผ่านๆ
อยากจะพูดจะคุยให้แสนนาน
แต่ว่ากาลเวลา..พาลไม่พอ
เป็นคนนี้ที่จะมีเท่าที่ให้
ไม่โดนจงโดนใจโปรดจงขอ
ขออะไรแค่สั่งมาไม่รีรอ
ถ้ามีพอก็จะให้จนพอใจ
เพราะรักของฉันนั้นมันคือให้
ให้ทั้งใจเธอจะรับอยู่ไหวไหม
จะรักเธอมั่นเสมอตลอดไป
เพราะได้แรงบันดาลใจมาจากเธอ
ไม่เคยจะ..เป็นคนในสายตา
ที่เธอหาที่เธอยังคงมองเหม่อ
อยากให้เห็นว่าฉันเป็นคนเลิศเลอ
จะได้อยู่ในใจเธอตลอดไป... ..
*ฉันมีความรู้สึกดีๆมาตลอดเลย..ที่ทำได้แค่นี้แม้ว่าฉันไม่ใช่คนที่ถูกใจเขาก็ตาม ฉันจะเป็นเพื่อนเท่าที่เขาอยากจะให้เป็น..ตลอดไป....
รักเขาข้างเดียวอะนะ........ทำใจสะเรา..เขาเป็นแรงบันดาลใจที่ให้ฉัน..เริ่มแต่งกลอน เขาเป็นคนชอบอ่านกลอน...อืมมผิดไปแล้วที่หลงรัก*
10 พฤษภาคม 2550 21:52 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏โอ้ดาราในใจข้าอยู่หนใด
เจ้าโบยบินสิ้นไปไกลสุดเวหา
ตัวข้านี้ต้องเวทมนตร์วนิดา
หลงในเวทย์..นางหนักหนาจนระงม
เจ้านี้คว้าใจข้าพาไปครอง
จนหมายปองจองใจใฝ่สุขสม
ในสักคราวิหคน้อยพลอยต้องลม
ข้าคงได้นวลอนงค์ไว้ห่มใจ
ในทุกยามจะประกบนางแนบชิด
คอยพินิศให้พรั่งพร้อมสุขสดใส
มิให้นางน้อยหน้าหญิงอื่นใด
หญิงสวยไหนไม่เท่านาง..ในอุรา
มิสามารถพรรณนาเหมือนคล้ายใคร
สวยที่จิตงามที่ใจยากสรรหา
พริ้งเพริศเลิศล้ำประเสริฐค่า
สกุณาของข้าโสภาจริง
แม้เจ้านี้ยังเป็นนกวิหคน้อย
จะรอคอยขอแค่เจ้าแม่ยอดหญิง
หากเจ้าบินกลับมาข้าจะอิง
ขอพักพิงแม่เนื้อหอม..พร้อมสังเวย
สังเวยกายใจให้นางนี้
ยอมภักดีพลีให้..พร้อมเฉลย
คำตอบอยู่เต็มห้องของใจเลย
รักนั้นล้นข้นจนเผยเลยจากใจ... ..
9 พฤษภาคม 2550 20:54 น.
แมวน้อยตัวกลม
๏บททดสอบ ทำเหนื่อยหอบ แต่ตอบได้
คืออดทน ไม่จนใจ ไม่หน่ายหนี้
ล้มก็ลุก ล้าก็พัก หนักก็ดี
เท่าที่มี มีไม่เท่า เราก็ฟัน
เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งกาย คล้ายลวดรัด
แสนสาหัส สาแก่ใจ ไม่หุนหัน
ใครนั้นจะ สมน้ำหน้า ไม่ว่ากัน
ก็ฉันมัน ชิงชัง จนฝังใจ
ชีวิตนี้ มีเพื่อ การทดสอบ
จงเห็นชอบ โกยกอบ รับให้ไหว
ประสบการณ์ ความช้ำ ไม่ซ้ำใคร
ต่างกันได้ เพราะต่างใจ ใฝ่แตกต่าง
อดทนแค่ สุดแท้ ที่ทำได้
แม้คลื่นใหญ่ โหมซัด เกินขัดขวาง
จะตามคลื่น รื่นไป แม้นไกลบ้าง
รอคลื่นจาง แม้อยู่ห่าง ทางที่กลับ
ต้องเวียนว่าย วกวน ทนเพื่อรอด
แม้จะถอด ใจกาย ไม่ล้าหลับ
ทวีคูณ พูนแรง ให้แข็งรับ
ต้องแข่งขับ กับตนเอง เร่งให้ไว
เมื่อถึงฝั่ง ยังระวัง ระแวงอยู่
สิ่งที่สู้ รู้และรับ จับพอไหว
ให้แข็งแกร่ง แฝงพลัง ฝังข้างใน
บททดสอบ ตอบเงื่อนไข ในตัวมัน
ความระทม ยังขื่นขม ใต้ตมใจ
แต่ต้องสู้ กู้ต่อไป ไม่เคยหวั่น
การถูกบท ทดสอบ นั้นสำคัญ
ให้ตัวตน คนๆนั้น ผันเปลี่ยนไป
ได้ทำให้ ความอดทน ล้นท้นขึ้น
ไม่มีมึน ลบแลเลือน เรื่องเงื่อนไข
ก็ชีวิต มีขึ้นลง จงปลงใจ
สูงต่ำได้ เหมือนน้ำใส ในทะเล.....
หน้าส่วนตัว
1175
