11 ตุลาคม 2546 19:50 น.
แมวน้อย
ในหัวใจคิดถึงเธอมากเหลือเกิน
อยากรำเพินรำพันเป็นอักษร
อยากถ่ายถอดความรู้สึกเป็นบทกลอน
อยากเอื้อนคำขอพรวอนดวงดาว
วอนดาวน้อยเรียงร้อยความห่วงหา
นำความรักมาทาให้หอมหวาน
ใส่บนความคิดถึงที่โปรดปราน
แล้วขอวานดาวน้อยให้เขาที
อยากจะรู้เธอคนดีคิดไรอยู่
อยากจะดูว่าหัวใจอยู่ที่ไหน
อยากจะมองว่าเธอแอบรักใคร
อยากจะเอ่ยคำในว่ารักเธอ
10 ตุลาคม 2546 21:23 น.
แมวน้อย
แม้จะฝืนยิ้มไปเท่าไหร่
แต่ทำไมค่ำคืนถึงร้องไห้
ยังไม่อาจกลั้นน้ำตาที่รินไหล
ยังใคร่ให้เธอหวนกลับมา
อยากจะบอกว่ารักเธอมากเหลือเกิน
โปรดอย่าเมินฉันได้ไหมฉันขอร้อง
อย่าปล่อยให้ต้องร้องไห้น้ำตานอง
ช่วยกลับมาประคองกันดั่งวันวาน
รู้ว่าฉันนั้นทำผิดไปมากมาย
อย่าห่างหายหนีหน้ากันอีกเลย
ปวดใจที่เธอไม่เหมือนเคย
อย่าเมินเฉยเลยหนาเธอคนดี
6 ตุลาคม 2546 22:15 น.
แมวน้อย
ฉันเป็นมาร ร้ายลึก ศึกความรัก
แสนเกลียดนัก รักที่เขา เย้าใจเธอ
มือที่สาม รามความรัก ผลักให้เจอ
อย่าให้เผลอ เจอเมื่อไหร่ ไม่ปราณี
รักของเรา เมาความหวาน นานความสุข
แต่กลับทุกข์ ลุกเป็นไฟ ไหม้ความหวาน
จากวันนั้น วันที่เขา เข้ามาพาล
รักร้าวราน นานวัน ยิ่งระทม
มือที่สาม นามของมัน ฉันแสนเกลียด
ดั่งสะเนียด เยียดในใจ ไม่ประสงค์
มามอมเมา เร้าให้รัก ไม่มั่นคง
เหยียบเป็นผง เช่นทุลี มิเว้นวาย
จากเคยรัก ผลักใส ให้ไม่รัก
มายึกยัก ทำเป็น ไม่รู้เห็น
กว่าที่ฉัน จะทำใจ นั้นลำเค็ญ
บอกไม่เห็น ไม่รู้ พูดได้ไง
มือที่สาม หามความสุข ลุกหายไป
ทำได้ไง ทำลาย รักเราสอง
รู้บ้างไหม ว่าหัวใจ แสนตรมตรอง
น้ำตานอง ร้องไห้ ทุกค่ำคืน
จากวันนี้ มิมีคำ พร่ำขอร้อง
จะผญอง ผองกรรม ไว้ในจิต
จะทำลาย ร้ายทุกอย่าง ตามืดมิด
ชาตินี้คิด ติดแก้แค้น แม้นต้องกรรมฯ
หน้าส่วนตัว
1311
