17 พฤษภาคม 2550 09:42 น.
แมวคราว
ปานตะวัน-ปานวาดเจ้าผาดผุด
สองมนุษย์สดใสไร้เดียงสา
แฝดสยามยามเกิดกำเนิดมา
สองกายาเชื่อมดวงใจไว้ด้วยกัน
คงเป็นบุญหนุนสร้างแต่ปางก่อน
จึงเนื้ออ่อนทั้งคู่มาสู่ขวัญ
แม่เจ้าเจ็บเจียนตายวายชีวัน
เห็นเจ้าพลันกลับคืนชื่นหัวใจ
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงด้วยรัก
ยิ่งใหญ่นักรักของแม่มีแต่ให้
ทั้งป้อนนมป้อนน้ำเจ้าทรามวัย
เหนื่อยเพียงไรแม่เจ้าทนไม่บ่นเลย
เจริญวัยแล้วหนอรอผ่าตัด
เหมือนหอกซัดเข้าใส่ใจแม่เอ๋ย
พ่อก็หม่นหมองไหม้ใจเจ้าเอย
กลัวทรามเชยล่วงลับดับชีวา
เฝ้าบนบานศาลกล่าวคราวจนจิต
สิ่งศักดิสิทธิ์ช่วยปกปักเข้ารักษา
ปานตะวัน-ปานวาดแคล้วคลาดคลา
จากสรรพาภัยร้ายอย่าใกล้กราย
ล่วงสิบสองชั่วโมงจึงโล่งอก
ความวิตกเหล่านั้นก็พลันหาย
ได้ทีมแพทย์มือหนึ่งจึงรอดตาย
แยกสองกายได้สำเร็จเสร็จลงพลัน
เป็นรายแรกของโลกใช่โชคช่วย
ภูมิใจด้วยแพทย์ไทยใช่ความฝัน
ฝีมือแพทย์ศิริราชผงาดครัน
ทุกชีวันที่คอยลุ้นก็อุ่นใจ
ปานตะวัน-ปานวาดเจ้าผาดผุด
ดวงตาดุจดวงดาวสกาวใส
สองหนูน้อยจงอยู่ดีอย่ามีภัย
ร่วมส่งใจมาช่วย..ด้วยเอ็นดู.
16 พฤษภาคม 2550 11:35 น.
แมวคราว
หลบถึงเรินเดินเรื่อยพี่เนือยข้าว
ถามน้องสาวยังไหรให้กินมั่ง
คั่วลูกคลักหรือว่าเจี้ยนปลาลัง
สุกแล้วยังคนดีชาติพี่เนือย
นั่นไก่บ้านต้มขี้หมิ้นชาติกินหรอย
ใส่ดีปลีหนวยน้อยต้มพอเปื่อย
แกงเทโพนึ่งปลาส้มต้มลูกเดือย
มันหายเหนื่อยเลยน้องเห็นของกิน
แกงสมรมต้มเนื้อยังเหลือม่าย
แลกวาบ่ายนั่งครดจนหมดสิ้น
แถมผัดเผ็ดหมูป่าท่าอิบิน
พอถูกลิ้นร้อนเร่าเข้าพริกไทย
แกงพุงปลาน่าเบื่อเหลือบานเบอะ
เทไปเถอะน้องรักค่อยหมักใหม่
นึ่งแป้งแดงสักถ้วยด้วยหวานใจ
พี่ช่วยฝานหัวไครใส่บูดู
อยากแกงส้มปลาช่อนตอนหัวค่ำ
น้องช่วยทำให้ทีมันขี้หนู
ทิ่มน้ำพริกครกใหญ่ใส่มันปู
เพียงแค่รู้สุขล้นจนอยากบิน
ลูกตอสดลูกเหรียงลูกเนียงนก
ทั้งแบบหมกแบบดองของท้องถิ่น
ลูกเนียงเพาะฉุนจัดน่ากัดกิน
น้ำลายรินหลายหยดรดฝาชี
ลูกเขือพวงลูกตอเบาเอามาหน่อย
ได้กินบ่อยดาษดื่นในพื้นที่
จำปาดะทุเรียนเทศล้วนเกรดดี
ออกทั้งปีเลยน้องของบ้านเรา
ลูกกำชำต้นใหญ่แผ่ใบดก
มีฝูงนกมาถี่ไม่มีเหงา
ลูกเป็นพวงม่วงคล้ำดำจนเงา
ในสวนเราผลไม้หลายอย่างมี
นั่นเสียงหมูขี้พร้าเวียนมาดุด
แย่งลูกมุดสุกหล่นจนอึงมี่
กล้วยนางยาเครือใหญ่ดูให้ดี
แก่เต็มที่แขบตัดตอนก่อนค้างคาว
ทวยยายมันไต่ฝาน่าพองขน
เข้าหน้าฝนฟ้าร้องแล้วน้องสาว
พี่ยังนั่งเคี้ยวเอื้องเล่าเรื่องราว
เสียงอยากข้าวร้องโอย..ฮาโรยเนือย..
คำแปลครับ....
หลบ....กลับ เริน..บ้าน.....เนือย..หิว
ยังไหร..มีอะไร
คั่วลูกคลัก..คั่วลูกปลาตัวเล็กๆ เจี้ยน...ทอด
ปลาลัง..ปลาชนิดหนึ่งคล้ายๆปลาทู
ชาติ...แหม..เป็นคล้ายๆคำอุทาน
ขี้หมิ้น..ขมิ้น กินหรอย..กินอร่อย
ดีปลี..พริกขี้หนู หนวย..หน่วยหรือลูก
ปลาส้ม..ปลาชนิดหนึ่งนำมาหมัก
แกงสมรม..แกงที่ใส่หลายๆอย่างปนกัน
แลกวา..เมื่อวาน นั่งครด...นั่งแทะ
ท่าอิบิน..ทำท่าจะบินหรือเหมือนจะบินด้วยความดีใจพอใจ
แกงพุงปลา..แกงไตปลา
นึ่งแป้งแดง..อาหารภูมิภาคชนิดหนึ่งนิยมใช้นึ่ง
หัวไคร..ตะไคร้ ใส่บูดู..น้ำบูดู
แกงส้ม..แกงเหลือง
มันขี้หนู..หัวมันหัวเล็กๆนิยมกินทางภาคใต้
ทิ่ม..ตำ มันปู..ไขมันของปูได้มาจากการเคี่ยวเป็นสีดำๆคล้ายมันกุ้ง
เพียงแค่รู้สุขล้นจนอยากบิน
ลูกตอ..สะตอ ลูกเหรียง..ผักท้องถิ่นทางใต้มีกลิ่นฉุน
ลูกเนียงนก..ลูกเนียงอีกแบบหนึ่งเป็นฝักรสฉุน
ลูกเนียงเพาะ...ลูกเนียงที่กำลังงอก..กลิ่นฉุนจัดกว่าลูกเนียงอ่อนๆ
ลูกเขือพวง..มะเขือพวง ลูกตอเบา..กระถิน
จำปาดะ..ลูกจำปาดะตระกูลขนุน
ลูกกำชำ..ไม้ผลยืนต้นชนิดหนึ่งลูกเป็นพวงเล็กๆรสหวาน
หมูขี้พร้า..หมูพันธ์พื้นเมืองทางภาคใต้ ดุด..คุ้ย..เช่นคุ้ยดินหาของกิน
ลูกมุด..มะมุด..ตระกูลเดียวกับมะม่วง.แต่เนื้อหยาบกลิ่นแรงกว่า
กล้วยนางยา..กล้วยนางพญา
แขบ..รีบ
ทวยยายมัน..แมงป่องตัวเล็กๆ พองขน..สยดสยอง
เคี้ยวเอื้อง..อ้อยอิ่งเป็นการเปรียบเทียบครับ
ฮาโรย...คำอุทานของชาวใต้แถบๆสงขลาบ้านผมแสดงความอ่อนล้า..
จบแล้วครับ..ฮาโรยยยยย..เมื่อยยย..อิๆๆๆ
สาอยากข้าวร้องโอย..ฮาโรย..เนือย
15 พฤษภาคม 2550 12:36 น.
แมวคราว
เช็ดน้ำเถิดเจ้าแล้วเซาไห้
เคียดผู้ใด๋ตั๋วหลอกบอกอ้ายถี
ไผหนอแกล้งแสร้งทำเย้ยย่ำยี
หล่าคนดีเสียน้ำตาน่าหลูตน
ไผบ่ฮักช่างไผอย่าไปฮัก
ฟังอ้ายทักหน่อยแนแค่สักหน
เที่ยวแล่นไล่ตามฮักมักเสียคน
เฮาอย่าจนใจเจ้าของให้ตรองดู
ยามเพิ่นหน่ายขึ้นมาพาอุกอั่ง
น้ำตาหลั่งขมปร่าน่าอดสู
สิหวังไผใดเล่าเขาเชิดชู
ชาติเจ้าชู้เชิงชายเพิ่นหลายใจ
อย่าหัวซาตาต่อขอฮ้องเถิด
ใจเตลิดจนบ่ฮู้ไปอยู่ไส
ได้แต่ปลอบขวัญเจ้าให้เซาไว
คิดฮอดไผที่ยังคอยหวังดี
หลูตนหนอพ่อแม่ที่แก่เฒ่า
ฮักแพงเจ้าบุญหลายบ่หน่ายหนี
อ้ายเว้าวอนฝากกลอนมาด้วยปราณี
ฮักอีหลีและห่วงใยด้วยใจจริง.
14 พฤษภาคม 2550 13:18 น.
แมวคราว
พี่เขียนกลอนอ่อนหวานปานจะหยด
เหมือนแกล้งมดโหยหิวยั่วชิวหา
ไม่ตั้งใจจะให้เป็นเช่นกล่าวมา
รู้เถิดว่าเขียนทุกสิ่งอย่างจริงใจ
เคยวังเวงเหว่ว้ามานานเนิ่น
ด้วยห่างเหินขาดรักแท้แม้เฉียดใกล้
ทุกข์ระทมจมน้ำตามาแต่ไร
ไม่มีใครเหลียวแลแม้สักคน
เขาเหยียบย่ำทำลายจนตายด้าน
พี่ซมซานดังปักษาฝ่าลมฝน
กระพือปีกเปียกปอนซุกซ่อนตน
หนีให้พ้นพายุร้ายคนใจมาร
ลมก็หนาวปีกก็หนักอยากพักเหนื่อย
เรี่ยวแรงเอื่อยอ่อนล้าน่าสงสาร
ถึงร่มรักแม่เนื้ออ่อนก่อนแหลกลาญ
ได้พบพานเกื้อหนุนบุญยังมี
อบอุ่นยิ่งจริงใจได้สัมผัส
เรียงร้อยรัดรักไว้ไม่หน่ายหนี
จึงไม่อยากจากลาแม้นาที
ชุบชีวีเหมือนเกิดใหม่ได้ชื่นชม
พี่ฝากกลอนอ่อนหวานปานจะหยด
เย้ยหมู่มดหวานใดหนอจักพอสม
หวานความรักหวานน้ำใจได้ภิรมย์
ทิ้งระทมเทิดรักแท้..แด่เนื้อทอง
ปล. (พี่ฝากกลอนอ่อนหวานอย่าพาลเลี่ยน
แค่อยากเขียนเรื่องเก่าของเราสอง
ทุกวันนี้ดีใจได้เคียงครอง
อยากจะลองเขียนบอกรัก..อีกสักที..)
9 พฤษภาคม 2550 16:01 น.
แมวคราว
ปทุมมาลย์ปานกลีบแก้ว กลางนที
มณีมาศพาดรุ้งรวี แจ่มหล้า
ที่หมองมัวสลัวมี สว่างหมด โลกเฮย
รักเกิดบรรเจิดจ้า จากด้าว จนสวรรค์
พฤกษภครบอีกปี ดวงฤดีจงสุขพลัน
สดชื่นทุกคืนวัน หวังสิ่งใดสมใจปอง
เปี่ยมพลังทั้งใจกาย ทรัพย์ดั่งทรายไหลเนืองนอง
จากนี้ดั่งปีทอง สุขสดใสสมใจหมาย
ภัยพาลอย่ารานข้อง ความมัวหมองอย่ากล้ำกราย
สิ่งสรรพ์อันตราย จงคลาดแคล้วอย่าแผ้วพาน
เจ้าเป็นดุจแก้วตา อันล้ำค่ามหาศาล
ทุกทิวาราตรีกาล จงอยู่เย็นเป็นสุขเทอญ
ลุสิบ พฤกษภา มาถึง
อีกหนึ่ง ปีล่วง ดวงสมร
ส่งใจ น้อมนำ คำพร
ฝากกลอน ด้วยรัก ภักดี
จงสุข เถิดหนา อย่าเศร้า
ขวัญเจ้า ดวงใจ แห่งพี่
วอนสิ่ง ศักดิ์สิทธ์ ฤทธี
โปรดมี เมตตา การุณ
ประทาน พรให้ ได้สม
กราบก้ม บุญเผื่อ เกื้อหนุน
เป็นคู่ อุปถัมภ์ ค้ำจุน
ร่วมบุญ กันทุก ชาติไป
พฤกษภามาถึงอีกหนึ่งรอบ
ขอน้อมนอบสิ่งศักดิ์สิทธิ์นิมิตหมาย
จงปกป้องคุ้มภัยอย่าใกล้กราย
ปัดเป่าสิ่งร้ายร้ายมลายไกล
นึกถึงสิ่งอันใดจงได้สม
คนนิยมผูกสมัครต่างรักใคร่
หากหมายมุ่งกิจการงานอันใด
ขอจงสมดังใจเงินไหลมา
ขอพรพระคุ้มครองน้องของพี่
แม้ไม่มีของขวัญอันเลอค่า
กลั่นคำพรจากใจให้กานดา
พร้อมสัญญาแน่นหนัก..ว่ารักเดียว.
หน้าส่วนตัว
1293
