19 กันยายน 2549 14:53 น.
แมวคราว
ขนมครก..ตกใจ..ร้องไห้จ้า
ไข่แมงดา..ทุ่มเถียง..ส่งเสียงขรม
แกงกะหรี่..หมองไหม้..หัวใจตรม
ไม่อยากจม..กองอาจาด..อนาถใจ
หมูสวรรค์..ฝันเพ้อ..อย่างเย่อหยิ่ง
ไข่ดาวอิง..พริกชี้ฟ้า..จะหาไหน
ยกตนสูง..เย้ยต่ำ..อยู่ร่ำไป
เชิดหน้าใส่..น้ำพริกนรก..อกร้าวราน
ยอดสะเดา...ช้ำชอก..บอกมะระ
ไฉนจะ..ได้ร่วมรัก..กับผักหวาน
น้ำพริกหนุ่ม..กลุ้มอุรา..มาเนิ่นนาน
ด้วยต้องการ..ยำนมสาว..มาเอาใจ
เขียวเสวย..เชิดหน้า....ใส่ปลาแดก
เราผิดแผก..กันมาก..ไม่อยากใกล้
ไข่ลูกเขย...จดจ้อง..มองผู้ใด
เขยิบไป..ตามตื๊อ..เล็บมือนาง
นั่นทองพับ...นึกกลัว..ถั่วปากอ้า
ไข่เยี่ยวม้า...จดจ้อง..มองตาขวาง
เห็นหม้อข้าว..หม้อแกงลิง..นิ่งกลางทาง
จะเหยาะย่าง..ไม่ถนัด..แสนขัดใจ
ขนมจาก..ขนมลา..อีกบ้าบิ่น
ฝันอยากบิน..ร่อนปรื๋อ..ได้หรือไม่
ข้าวเกรียบว่าว..ส่ายหน้า..บ้าหรือไร
ข้าฝันไกล...ได้แค่ชื่อ..ลือมานาน
ฟังข้าวของ..ส่งเสียง..เถียงกันขรม
อันตัวผม...ท้องกิ่ว..หิวอาหาร
เหยาะน้ำปลา..ลงใส่..ข้าวในจาน
เลิกฝันหวาน...กันเสียที..นี่...ของจริง...(อ้ำ...)
19 กันยายน 2549 09:55 น.
แมวคราว
เมื่อยินเสียง รัวกลอง..1..2..3..
หัวใจเริ่ม..เต้นตาม..จังหวะเศร้า...
สปอร์ตไลน์..แห่งความหลัง..ยังฉายเงา
เวทีเหงา..แห่งนี้..เริ่มมีโชว์
เสียงปรบมือ..ของปีศาจ..ช่างบาดจิต
เป่าปากวิ้ดดด...กระชากใจ..ได้อักโข..
กีตาร์มาร..หวานพลิ้ว..เหมือนหิวโซ..
ดื่มความโง่..ขลาดเขลา..เผาตัวเอง...
รินน้ำตา..ใส่แก้ว..แล้วกระดก..
เผลอปัดหก..กลิ้งล้ม..คล้ายข่มเหง..
แสร้งยักคิ้ว..หลิ่วตา..ท่านักเลง..
แท้ใจเคว้ง..ขวัญหาย..อยู่ดายเดียว..
มองหาคู่..เต้นรำ..ทำเริงร่า..
มีบ้างไหม..ผู้ใจกล้า..อารมณ์เปลี่ยว..
เพลงลีลาศ..คืนนี้..มีเพลงเดียว..
ว่าแล้วเกี้ยว..กอดความเหงา..เข้าสู่ฟลอร์...
12 กันยายน 2549 13:54 น.
แมวคราว
อยากสบาย...แล้วทำไม..ไม่ลาออก?
สร้างภาพหลอก..ไปวันวัน..กระนั้นหรือ?
เที่ยวเดินบ่น..กับใครใคร...ไร้ฝีมือ
แท้ก็คือ..เล่ห์กล..คนหลังยาว
เช้าเซ็นชื่อ..ตกบ่าย..หายหัวกลับ
ไม่ก็หลับ...น้ำลายร่วง..ชอบง่วงหาว
เปิดทีวี...เสียงดัง..ทุกครั้งคราว
วิจารณ์ข่าว...คุยเฟื่อง..ทุกเรื่องไป
ทั้งการเมือง..การมุ้ง..ยุ่งไปทั่ว
งานของตัว..ไม่รู้..ว่าอยู่ไหน
กับหัวหน้า..หัวเน่า..หมั่นเอาใจ
ชวนกันไป..กินเหล้า..เมาด้วยกัน
แสนสังเวช...หน่วยงาน..พาลนึกเบื่อ
ดูรกเรื้อ...ไดโนเสาร์...เขลาจริงนั่น
อยากวิงวอน..ภาครัฐ..ช่วยจัดการ
ดัดสันดาน..พวกเห็บเหา..ไม่เอาดี
ผลงานน้อย..ง่อยเปลี้ย..เสียข้าวสุก
คนเป็นทุกข์..คือประชา..เสียภาษี
รอบำนาญ...ทำงานก็..ขอไปที
คนแบบนี้..ช่างเสียชาติ...ข้าราชการ...
12 กันยายน 2549 11:21 น.
แมวคราว
ม้วนใบพ้อ...ห่องาม....เป็นสามเหลี่ยม
ตักเหนียวเตรียม...ลงใส่..ไม่รอท่า
ทั้งเหนียวขาว..เหนียวดำ...ตามตำรา
ยกออกมา...แทงต้ม..ข้าวหนมกัน
หนุมเจาะหู..วางใส่..ใบตองเกลี้ยง
บ้างร้อยเรียง...เป็นพวง...ห่วงลดหลั่น
อีกข้าวพอง..ทอดเสร็จ..สะเด็ดมัน
เป็นช่อชั้น...หนุมลา..มาคู่เคียง
แกงสมรม...ต้มไว้..ได้ไปวัด
กลิ่นหอมจัด..ยวนใจ..ใส่ลูกเหรียง
บุญเดือนสิบ..ไหว้ยายตา..มาพร้อมเพรียง
ระงมเสียง...เตรียมการณ์..ทั้งหวานคาว
ล่วงถึงกาล..สำคัญ..วันรับเปรต..
ทุกข์เทวษ..อยู่หนใด..ได้รู้ข่าว
ลูกหลานทำ..บุญไป...ให้ทุกคราว
หวังยืนยาว..ท่านพ้นทุกข์..เป็นสุขใจ
เตรียมอาหาร..ลงหมรับ..สำรับหนึ่ง
เทียนขี้ผึ้ง...ธูปสาม..งามสดใส
กลัดกระทง..ใบตอง..สำรองไป
คาวหวานใส่..ร้านเปรตตั้ง..หวังให้ทาน
เทศกาล..บ้านเรา..เนาว์นานเนิ่น
ขอชวนเชิญ...โหมเรา..เหล่าลูกหลาน
ร่วมสานสืบ..กันต่อไป..ให้ยืนนาน
ตามบุหราณ...ประเพณี..ที่มีมา...
คำแปล...
ใบพ้อ......ใบกระพ้อ..ชื่อพืชตระกูลปาล์มชนิดหนึ่ง..พบมากในภาคใต้..
ใช้ใบห่อขนม(หรือต้ม)..ในเทศกาลบุญเดือนสิบ
ต้ม.....ขนมเดือนสิบชนิดหนึ่งทางภาคใต้..ใช้ใบกระพ้อห่อเป็นรูปสามเหลี่ยมแล้วนำไปนึ่งหรือต้มให้สุก
แทงต้ม.....คือวิธีพับและม้วนใบพ้อเพื่อห่อข้าวเหนียวตามแบบโบราณ.มีทั้งต้มตัวผู้และต้มตัวเมีย
จะใช้วิธีแทงต่างกัน...
หนุม..ข้าวหนุมหรือข้าวหนม.....ความหมายเหมือนกัน.คือขนม
หนุมเจาะหู...ขนมเจาะหูรูปร่างกลมแบนมีรูตรงกลางคล้ายๆโดนัทแต่บางกว่า..
เวลาทำใช้น้ำมันทาลงบนใบตองกันแป้งติดเลอะเทอะ..วางแป้งลงกดแป้งให้เป็นแผ่นกลมแบน..นำลงทอดให้สุก
พอง..ข้าวพอง...ข้าวสวยตากแดดจนแห้ง..นำลงทอดให้พองฟู..จะย้อมสีต่างๆหรือไม่ก็ได้
หนุมลา..ขนมลา..เป็นแผ่นแป้งบางๆคล้ายแผ่นตาข่ายตาถี่ๆนำไปทอดให้สุก..บางที่ก็นิยมโรยน้ำตาลหรือน้ำผึ้งเพิ่มความหวานอร่อย ที่ต้องโรยจากแป้งเส้นเล็กๆประกอบกันเป็นแผ่นเพราะเชื่อกันว่าเปรตที่มีปากเท่ารูเข็ม
กินเครื่องเซ่นอย่างอื่นลำบาก จะได้กินขนมลาได้
ลูกเหรียง...เป็นพืชผักชนิดหนึ่งรสชาติฉุนคล้ายสะตอ..นิยมแกล้มน้ำพริกหรือใช้แกง
แกงสมรม....แกงกระทิใส่เครื่องแกงแบบภาคใต้..ใส่หน่อไม้ สะตอ ลูกเหรียงเป็นพื้น..แกงกับหมูหรือเนื้อสัตว์อื่นๆ..
หมรับ....สำรับคาวหวาน
รับเปรต...ทุกเดือนสิบหรือกันยายนของทุกปี..ในวันแรม1ค่ำ.จะมีการรับเปรตเพราะเชื่อว่านรกภูมิจะปลดปล่อยเหล่าเปรตให้มารับส่วนบุญจากลูกหลาน..นับไปอีก15วันก็จะถึงวันแรม15ค่ำเป็นวันส่งเปรตกลับภพภูมิ..เป็นประเพณีทางภาคใต้
ร้านเปรต...เป็นร้านไม้สี่เสาสูงเพียงอก..หรือมากกว่านั้นแล้วแต่จะออกแบบ..ใช้วางของเซ่นไหว้เปรตซึ่งรูปร่างสูงใหญ่ให้มารับอาหารหวานคาวได้สะดวก..ส่วนด้านล่างก็จะเครื่องเซ่นอีกชุดมีวางไว้สำหรับเปรตที่รูปร่างเตี้ยพิกลพิกาล ส่วนมากใช้เสื่อกระจูดปู..(เท่าที่เคยเห็นมานะครับ..เรียกว่ามีทั้งสองเวอร์ชั่น)
โหม.....พวกหรือหมู่
บุหราณ....โบราณ
หมายเหตุ...ผมแปลตามที่ทราบและพบเห็นมาครับ..ผิดพลาดประการใด..ท่านผู้รู้กรุณาชี้แนะด้วย
8 กันยายน 2549 13:47 น.
แมวคราว
ด้วยความจน..บีบบังคับ..แทบจับไข้
มองทางไหน...แร้นแค้น..ช่างแสนเข็ญ
มันคอยสุม..รุมเร้า..ทุกเช้าเย็น
เหมือนดั่งเป็น..โรคติดเชื้อ..แผลเรื้อรัง
พอสิ้นเดือน..เหมือนสิ้นใจ..ดังใครว่า
เรื่องมองหา..เงินใช้..ไม่มีหวัง
ถูกหักหนี้..กลางอากาศ..อนาถจัง
กระเป๋าพัง..เป็นแถบแถบ..แทบสิ้นลม
จะเป็นไง..ก็เป็นกัน..แล้ววันนี้
หาเลขดี..มาแทงหวย..ให้สวยสม
แม้นมีโชค..โศกหาย..คลายระทม
ได้ชื่นชม...ซื้อบนล่าง..อย่างละใบ
เคยซื้อเลข..โหราจารย์..ท่านว่าเก่ง
เลขรถเก๋ง...คนข้างบ้าน..บันดาลให้
ควายสามหัว...วัวห้าขา..ว่ากันไป
ขูดต้นไม้...ไหว้ดอกเห็ด..เสร็จทุกที
เคยเหมารถ..ตามเขาไป..ไหว้เจ้าพ่อ..
นั่งลุ้นรอ..สุดอนาถ...พลาดเสียนี่
หวยกินเหี้ยน..เตียนกระเป๋า..เศร้าเหลือดี
งวดพรุ่งนี้...ต้องรีบไป..ซื้อให้ทัน
อุตส่าห์นอน..แต่หัวค่ำ..ทำเป็นหลับ
พลิกตัวกลับ..มาไป..ยังไม่ฝัน
เมียลุกขึ้น..เข้าห้องน้ำ..ย่องตามพลัน
หัวมันตัน...มุ่งหาหวย..จงช่วยที
ตะแคงหู..ชิดแอบ..แนบข้างฝา
ฟังเสียงว่า....สี่-สิบ...สี่-สิบ.....สี่..
สามตัวบน..สองตัวล่าง...ท่าทางดี
404...เหมาะแน่..แท้เลยเรา
ก่อนหันกลับ..สี่-สิบ-สี่..แถมมีแปด..
เสียงเมียแว้ด..ทำไรหว่า..ไอ้ตาเฒ่า
ตอบโฉมตรู...อู้อี้....พี่ปวดเบา..
((รวยแล้วเรา...หวยงวดนี้....ฝีมือเมีย....))
หน้าส่วนตัว
1339
