27 ธันวาคม 2549 16:14 น.
แมวคราว
สวัสดีปีใหม่ให้ผองเพื่อน
มิตรในเรือนไทยโพเอมเต็มสุขศรี
ทั้งโรคภัยใกล้กรายอย่าได้มี
ชั่วชีวีมีแต่สุขทุกคืนวัน
คุณส่องหล้าตราชูจงอยู่สุข
หมดความทุกข์ทั้งหลายคลายโศกศัลย์
คุณเบรฟฮาร์ท,สนสามใบ,วงศ์ตะวัน
ชื่นชีวันสุขสบายทั้งกายใจ
กรวิกสีม่วงจงช่วงโชติ
อีกภัยโทษทั้งหลายอย่ากรายใกล้
กวีปกรณ์คุณเฌอมาลย์หวานละไม
คุณเรไรคุณ พิมพ์จันทร์จงฝันดี
คอนพูทนคนภูธรนอนกองทรัพย์
ห้วงคำนึงนอนนับแต่มันนี่
MomMamsanสร้อยแสงแดงแรงมากมี
ดอกดาวมีแต่โชคโรคห่างไกล
คุณสี่แยกพญาครุฑจงหยุดเศร้า
ทางแสงดาวราชิกาเจน-จัดให้
คนบนเกาะรวีนิชNiramai
คุณครูใหญ่แสงตะวันพลันเบิกบาน
กระต่ายใต้เงาจันทร์จงฝันสุข
แก้วประเสริฐสร่างทุกข์สนุกสนาน
ชบาแดงสีเหลืองเฟื่องฟูนาน
ร้อยฝันผ่านเรื่องร้ายกลับกลายดี
อัลมิตราเปเป้ซังทั้งอัสสุ
สดายุ ฒ.ผู้เฒ่าเคล้าสุขศรี
ช.อร่ามอ.วรศิลป์สิ้นโศกี
วนกวีมาร์ท,วฤกนึกสมปอง
คุณแม่จิตรคุณล้นใจใสพราวพร่าง
คนมันว่างศรรกราอย่าขุ่นข้อง
ศิลป์กีรติให้ปีนี้เป็นปีทอง
คุณต่องต้องksgมีโชคชัย
คุณร้อยแปดพันเก้าสิ้นเศร้าโศก
ทั้งภัยโรคอันตรายอย่ากรายใกล้
กุ้งหนามแดงคุณครูพิมจงอิ่มใจ
คุณแสงไฟในสายลมสมฤดี
คุณนางฟ้าแสนซนคนน่ารัก
อีกคุณศรรกราพาสุขขี
คนบนเกาะจงพร้อมพรั่งรวยทั้งปี
กุหลาบขาวwhitelilyมีแต่เฮง
คุณวิจิตรวาทะลักษณ์นักกลอนเอก
ทั้งคุณเมฆฟ้าไร้ภัยข่มเหง
คุณแทนคุณแทนไทให้ครื้นเครง
ร่ายบรรเลงพรปีใหม่ให้ทุกคน
เพรงพ.เยียทั้งคุณพุดแมงกุดจี่
เพียงพลิ้วมีสุขแฝงทุกแห่งหน
คุณแมวแต้ม,ทะเลใจไกลกังวล
ความหมองหม่นห่างหายมลายพลัน
คุณน้ำผึ้งเดือนห้าหรรษาทั่ว
คุณดอกบัวคุณชมเพลินจำเริญมั่น
คุณชมพูภูคาห่างจาบัลย์
(ผู้)หญิงช่างฝันหญิงไร้เงาไกลเศร้าตรม
คุณแดนไกลไซบีเรียอย่าเพลียจิต
คุณtikiจงพิสิทธิ์ทุกสิ่งสม
คุณนู๋ซัน,แก้วนิดาลาระทม
ได้ชื่นชมทุกอย่างที่ตั้งใจ
คุณโคลอนคุณดอกบัวรวยทั่วหน้า
ราชิกา,กิมจิจังสะพรั่งใส
ตะวันน้อยคุณใบคานหวานจับใจ
ทั้งปีใหม่รักสมหวังยั่งยืนยง
คุณkeekieพี่ดอกแก้วจงแคล้วคลาด
พ้นพิพาทเพทภัยให้บุญส่ง
คุณไรไก่,นัทนิตย์จิตจำนง
พรดำรงไหลหลั่งมาทั้งปี
คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็กเด็กมุ่งรัก
คุณร่มสัก,ทะเลใจให้แฮปปี้
ว.มหรรณวา,มนต์กวี
อย่าได้มีโรคภัยมาใกล้กราย
คุณแดดเช้า,ดาวอังคารให้ผ่านทุกข์
ดอกข้าวสุขพ้นโศกโรคภัยหาย
นาวาวังสถาพรนั่งนอนสบาย
คุณนางสาวใบไม้ให้ร่มเย็น
วิสกี้เลอฟองเบียร์อย่าเพลียจิต
สุขสมคิดเภทภัยใดไม่พบเห็น
คุณธรรมาภิวัฒน์ตัดลำเค็ญ
คุณลาเต้เช้าเย็นเป็นสุขใจ
นคราประไพพงศ์จงหมดเศร้า
แก้วกรุงเก่า,กรกฎายนอย่าหม่นไหม้
ขอคุณพระคุ้มครองปกป้องภัย
คิดสิ่งใดจงสมหวังดังจำนงค์
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้มั่งมีทรัพย์
พร้อมกันกับฤกษ์ชัยพฤกษ์นึกประสงค์
คุณต้นกล้าอันดามันรักมั่นคง
ให้บุญส่งทั้งปีแฮปปี้พลัน
คุณพงษ์ศักดิ์สิงห์ขจรจงผ่อนทุกข์
เงินทองชุกทุกปีเดือนเหมือนตั่งฝัน
หนอนดุ๊กดิ๊ก,คนมีปีกหลีกทุกข์พลัน
รับแบงค์พันเป็นปึกๆดังนึกตรอง
คุณไอดินกลิ่นฝุ่น,อรุณสุข
ให้สนุกรวยล้นไกลหม่นหมอง
คุณสิริน,สะบัดปลายโชคหมายมอง
ทั้งเงินทองไหลหลั่งดั่งกองทราย
คุณทะเลไร้คลื่นจงชื่นจิต
พรลิขิตทุกแห่งไม่แหนงหน่าย
อบอุ่นด้วยรอยยิ้มextreme file
คุณแม่มดใจร้ายสมใจปอง
สุชาดาโมราพาพบสุข
สาวภูไทหมดทุกข์สิ้นหม่นหมอง
คุณใบคาน,คุณลูกหว้าคว้าเงินทอง
เก็จฐวาบุญสนองทุกวารวัน
โกฏิดาราสุขล้ำลำน้ำน่าน
ทั้งคุณมารแมงมุมขยุ้มฝัน
คุณSodasasaหรรษาพลัน
ทุกๆวันหมดทุกข์ล้ำมากล้ำกราย
ไทยโพเอมเต็มอุ่นหนุนด้วยรัก
เพื่อนพร้อมพรักร่วมกันฉันท์สหาย
ถ้วนทั้งหมดกล่าวมาหูตาลาย
อย่าเพิ่งหน่ายแมวคราวมาเว้าวอน
ขออภัยพี่น้องและผองเพื่อน
อาจเลอะเลือนไร้ชื่อหนอขอออดอ้อน
หากว่าท่านไม่มีชื่อให้ถือกลอน
ส่งคำพรให้ทุกคนจนทั่วกัน
ขออำนาจสิ่งศักด์สิทธินิมิตหมาย
จงห่างหายจากทุกข์มีสุขสันต์
ให้อยู่ดีกินดีชั่วชีวัน
โดยทั่วกันเพื่อนทุกท่าน..บ้านไทยโพ...
สวัสดีปีใหม่ 2550 ทุกๆท่านครับ..
ขอให้มีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ
เงินทองไหลมาเทมาตลอดทั้งปีนะครับ...
25 ธันวาคม 2549 09:30 น.
แมวคราว
แม่จ๋า..
ยี่สิบห้าธันวาเวียนมาถึง
สิบนิ้วน้อยลูกพนมก้มคำนึง
ระลึกซึ้งพระคุณแม่อยู่แก่ใจ
กราบเท้า..
ด้วยใจเศร้าปนสุขลูกร่ำไห้
แม่สถิตย์ยังเมืองแมนอันแสนไกล
ลูกส่งใจมากอดแม่แค่คำนึง
ณ.วันนี้เวลานี้สี่ทุ่มกว่า
ได้เวลาลูกกำเนิดเกิดมาถึง
แม่ร้าวรวดปวดครรภ์คงพรั่นพรึง
ด้วยลูกดึงดิ้นดันผวนผันกาย
แม่จ๋า..
หมุนเวลาย้อนกลับไปแล้วใจหาย
ในคืนหนาวแห่งธันวาดาราราย
หลับสบายอุ่นอกแม่มาแต่เยาว์
รักแม่..
คอยดูแลให้ลูกน้อยห่างสร้อยเศร้า
สองมือแม่ทั้งคู่อุ้มชูเอา
รักใดเล่าเกินแม่นี้ไม่มีเลย
แม่จ๋า..
ยี่สิบห้าธันวาไม่อยู่เฉย
ขอพรพระแผ่บุญให้ไม่ละเลย
รักเหมือนเคยตั้งแต่เกิดกำเนิดกาย
ผ้าถุงแม่กอดทับอยู่กับอก
น้ำตาตกอยู่ภายในใจลูกหาย
กลิ่นผ้าแม่หอมเตือนเหมือนกอดกาย
แม่ยิ้มพรายลูกอบอุ่นแนบหนุนรอย
ไม่มีแม่แล้วเจ้าอย่าเศร้าโศก
จงดูโลกภายหน้าอย่าท้อถอย
คำสอนแม่ดีงามจงตามรอย
แม่จะคอยให้ความหวังกำลังใจ..
++++กราบเท้าแม่ด้วยความรักอันสูงสุด..คิดถึงแม่ที่สุด...
ขอให้แม่มีความสุขมากๆ...ไม่ว่าแม่จะอยู่แห่งไหนก็ตาม....++++
25 ธันวาคม 2549 07:48 น.
แมวคราว
ซานตาคลอสดอดมาแต่ฟ้ากว้าง
ต้อนฝูงกวางเรนเดียร์งัวเงียแสน
ฝ่าลมหนาวยาวลากจากเมืองแมน
สู่ถิ่นแคว้นแดนสยามยามราตรี
ร้องเมอรี่คริสต์มาสดาวดาดฟ้า
จรัสจ้ารุ่งแรงด้วยแสงสี
หอบของขวัญหลายหลากล้วนมากมี
มาหยุดที่กองฟางหว่างทุ่งนา
มอร์เตอร์เสียเพลียแสนจนแอ่นหยัด
ดุมเพลาขัดบานแบะจนแหวะอ้า
ลูกล้อหลุดหมุดยับไปกับตา
นั่งคันนาจนตรอกออกลำเค็ญ
ทนแบกถุงของขวัญจนยันดึก
นี่ทุ่งลึกแนวไพรใครจะเห็น
เดินลัดลงดงข้าวฝ่าหนาวเย็น
ด้วยจำเป็นปะเหมาะโอ้เคราะห์กรรม
ถึงกระท่อมโย้ย้ายตรงท้ายไร่
นั่นผู้ใดมายืนยามคืนค่ำ
ชายชาวนาหน้ากร้านมือด้านดำ
เสร็จตากตรำทำนามาตากลม
หลังแนะนำตัวว่าซานตาคลอส
พ่อใหญ่หวอดส่ายหน้าว่าไม่สม
ข้อยบ่ฮู้ดอกซั่นทั่นตัวกลม
บ่เคยชมดอกบุรุษในชุดแดง
ให้ยืมงัวแทนกวางไปพลางก่อน
เกียนเทียมซ้อนเข้าไปใช่สิแกล้ง
บักเรนเดียร์ซื้อมาราคาแพง
สิขอแบ่งบ้างหนอทำพ่อพันธุ์
กิจธุระสิ่งใดฟ่าวไปเถาะ
แล้วจึงเลาะมารับกวางทางบ้านฉัน
ให้กินฟางอิ่มหมีจนพีมัน
ซ่อมครึ่งวันเกียนเสร็จสำเร็จดี
กินข้าวแลงแล้วบ้อพ่อใหญ่ต้า
มาเด้อมายกกระติบหยิบมานี่
แกงขี้เหล็กใส่หนังก็ยังมี
ในถ้วยนี้ป่นปลาก็น่ากิน
เอาของขวัญไปให้ผู้ใดหนอ
คือสิพอแจกจ่ายได้หมดสิ้น
คริดตะมาดจักแล้วแนวได้ยิน
งานกฐินพอฮู้ดอกบอกพ่อลุง
อยู่บ้านนอกคอกนามาแต่ปู่
กินปลาปูเติบใหญ่อยู่ในทุ่ง
คนบางกอกหลอกเก่งข้อยเกรงกรุง
เพิ่นเลี้ยงพุงด้วยเม็ดข้าวของชาวนา
เพิ่นอยุ่สูงสุดกู่เฮาอยู่ต่ำ
สิเว่านำข้อยยังย่านดอกท่านหนา
แดนกรุงเทพกรุงไทยมันไกลตา
ก้มเบิ่งนาทั้งวันเช้ายันเย็น
ทั้งอาอาวสาวแก่ฮอดแม่ใหญ่
เป็นจังไดเมืองฟ้าหนอบ่เคยเห็น
อีกลูกเล็กเด็กแดงแล้งลำเค็ญ
เที่ยวไล่เล่นแซ่วเสียงตามเถียงนา
ซานตาคลอสดอดมาแต่ฟ้ากว้าง
แต่งเฟียงฟางสวยใสไฟแจ่มจ้า
ติดดาวเหนือกองฟางสว่างตา
ห้อยระย้าของขวัญล้วนชั้นดี
ชวนเด็กๆทั้งหมู่บ้านร่วมงานใหญ่
ล้อมกองไฟแจกของขวัญกันสุขศรี
ฝ่ายพ่อแก่แม่เฒ่าเห็นเข้าที
ชื่นชีวีม่วนลำซิ่ง..จิงเกิลเบล...(เอย..)
XXXเมอร์รี่คริสต์มาส ครับ.XXX
และสวัสดีปีใหม่2550ด้วย..
ขอให้ทุกทานมีแต่ความสุข
สุขภาพแข็งแรงและพบแต่สิ่งดีๆ
ในชีวิตตลอดปีนะครับ...
17 ธันวาคม 2549 14:50 น.
แมวคราว
หมวกสักหลาดขาดเก่าเอาสวมหัว
จอบหลังครัวถือเข้าเอาถากถาง
ริดกอหญ้ากลุ่มไม้ริมรายทาง
หยิบคราดวางลากเข้าแล้วเผาไฟ
หลังบ้านพ่อรกเรื้อเหลือเกินแล้ว
ไร้วี่แววคนกรายมาดายให้
ทั้งลูกหลานว่านเครือไม่เหลือใคร
จะใส่ใจดูแลแม้สักคน
ละงานถางวางจอบตรงขอบบ่อ
ใจมันท้อโถมทับจนสับสน
ด้วยรักห่วงรู้แน่แก่ใจตน
พ่อเพียงคนจะหาใครแทนไม่มี
มาหาพ่อแต่ละครั้งเพียงหวังว่า
ได้พบหน้าไร้ทุกข์มีสุขศรี
เห็นพ่อยังยิ้มได้สบายดี
ลูกก็มีความหวังกำลังใจ
แผลพ่อล้มเริ่มเลือนเมื่อเดือนก่อน
หัวเข่าอ่อนลื่นถลาไม่ปราศรัย
พ่อหน้ามืดล้มคะมำคว่ำลงไป
ลูกนี้ใจหายวาบมากราบพลัน
ตำน้ำพริกปลาป่นจนหอมกรุ่น
รินน้ำอุ่นวางให้ใส่ในขัน
แกงหน่อไม้ใส่ย่านางวางลงพลัน
กินคู่กันย่างปลาดุกคงถูกคอ
ทั้งซักผ้าถูบ้านงานหลายอย่าง
ลูกจัดวางเอาใจไว้เพื่อพ่อ
ซักผ้าห่มปลอกหมอนไว้ให้ใช้พอ
ถางหญ้าต่อรอบบ้านเป็นงานเพลิน
ใครจะมาใครจะไปก็ไม่ว่า
เพียงบิดาสุขใจไม่ขัดเขิน
เฝ้าถามตอบปลอบปลุกให้ลุกเดิน
คงไม่เกินกำลังพ่อขอให้ทำ
อาบน้ำพ่อเปลี่ยนเสื้อเมื่อวันใหม่
ผ้าขาวม้าพอใส่หรือเก่าคร่ำ
เก็บมุ้งหมอนซักไว้ใช้ประจำ
ตากแดดซ้ำสะอาดเอี่ยมเตรียมอย่างดี
กินอิ่มแล้วก็พักผ่อนนอนเถิดพ่อ
ระหว่างรออ่อมปลาดุกสุกได้ที่
มื้อต่อไปปรุงให้พ่อไม่รอรี
ฝีมือดีอยู่หรอกพ่อพอได้กิน
ทั้งเป็ดไก่ในเล้าเอามาขาย
มันขยายครอกอยู่ไม่รู้สิ้น
เหลือสองสามตัวใหญ่ไว้เขี่ยดิน
ค่อยคุ้นชินลดภาระนะพ่อเอย
เช้าตักบาตรทำบุญเจือจุนบ้าง
ลูกจัดวางของไว้ให้ไม่อยู่เฉย
ปลากระป๋องอีกมาม่าอย่าละเลย
ได้เสวยกองบุญทุนที่ทำ
ยามลุกเดินค่อยค่อยหน่อยนะพ่อ
ไม้เท้ารอเอาไว้ยันกันถลำ
ฝากลูกอามาช่วยดูอยู่ประจำ
กลัวล้มซ้ำหนสองไม่ต้องการ
หมวกสักหลาดขาดเก่าเอาสวมหัว
ทำสวนครัวต่ออีกหน่อยย่อยอาหาร
พรุ่งนี้กลับกรุงไกรอีกไม่นาน
จะกลับบ้านมากราบพ่อรอเถิดเอย.
15 ธันวาคม 2549 14:27 น.
แมวคราว
ถึงเวลาถ้าพร้อมยอมแตกหัก
มิแบกรักเสียเวลาอย่าได้หวัง
ความจริงใจทุกสิ่งที่จริงจัง
เธอทำพังหลายหนจนยับเยิน
จะไปไหนไปเถิดขอเชิดใส่
ไปให้ไกลเกินกาลนับนานเนิ่น
ที่แล้วมาให้แล้วไปไม่เชื้อเชิญ
อาจบังเอิญสร้างกรรมทำร่วมกัน
เธออาจเป็นเนื้อคู่เขาผู้อื่น
จงอย่าฝืนขืนสร้างร่วมทางฝัน
เที่ยวเร่รักล้อเล่นไม่เว้นวัน
ไล่ไม่ทันฉันเบื่อไล่ไปเถิดเธอ
จะกรวดน้ำคว่ำขันบันดาลให้
กรรมอันใดเคยทำนำเสนอ
จงสิ้นชาติขาดกันฉันและเธอ
อย่าได้เจอกันอีก..ขอหลีกทาง..
หน้าส่วนตัว
2731
