4 ตุลาคม 2549 11:42 น.
แมวคราว
แผ่วแผ่วพริ้ว..พร่างพรม....เพียงลมผ่าน
ไหวสะท้าน...เอียงอาย..คล้ายสาวรุ่น
คลี่กลีบขาว...ล้อแสง..แห่งอรุณ
หอมละมุน...กรุ่นสะพรั่ง..ทั้งอาณา
แผ่ใบเขียว..เรียวรับ..ซับน้ำค้าง
ปลิดดอกคว้าง...ลิ่วลม..พรมผืนหญ้า
เจ้าดอกปีบ...กลีบขาว..พร่างพราวตา
รู้ไหมว่า...เจ้าน่ารัก..สักเพียงไร
มองดอกปีบ..กลีบอ่อน..ข้างหมอนหนุน
หอมกลิ่นกรุ่น...แนบสนิท..ยามชิดใกล้
รักเจ้าแล้ว...ไม่เคยคลาย..หน่ายหทัย
ทั้งดวงใจ....มั่นรักแท้..แด่นางเดียว.
3 ตุลาคม 2549 11:35 น.
แมวคราว
พ่อ-ลุยป่า...ฝ่าฝน..ทนเหน็บหนาว
ลูก-ควงสาว....เย้ายวน..สวนอาหาร
พ่อ-จ้ำป่น...ปลาร้า....มาช้านาน
ลูก-สำราญ....หัวร่อ..ลืมพ่อตน
พ่อ-กลิ่นเนื้อ..เหงื่อไคล...ไหลอาบร่าง
ลูก-พรมพร่าง....กลิ่นปารีส....ทั้งฉีดพ่น
พ่อ-เรียนต่ำ....ทำนา..ประสาจน
ลูก-เพิ่งพ้น..ชุดครุย...เดินกรุยกราย
พ่อ-มือกร้าน..ด้านหนา..ฝ่าตีนหยาบ
ลูก-แทบอาบ..โลชั่น..หมั่นทาป้าย
พ่อ-เกือกแตะ..ย่ำหิน..ฝุ่นดินทราย
ลูก-สไตล์..สุดฮิต...หลุยส์วิตตอง
พ่อ-นั่งรถ...สองแถวเก่า..เข้าตลาด
ลูก-วางมาด...ฝืนซื้อ..รถมือสอง
พ่อ-คราหนาว...ลมตึง..พึ่งยาดอง
ลูก-ประคอง..ไวน์นอก..กรอกแก้วกลม
พ่อ-รอข่าว...เช้าเย็น..อยากเห็นหน้า
ลูก-เวลา...ยังไม่มี...ที่เหมาะสม
พ่อ-นอนไข้..ใจร้าว..หนาวแรงลม
ลูก-อุ่นห่ม..ผืนนวมหนา..กับยาใจ
พ่อ-รักลูก...คนนี้..เป็นที่สุด
ลูก-แทบมุด...ดินหนี...ยามที่ใกล้
พ่อ-บ้านนอก..คอกนา..คนป่าไกล
ลูก-อยากใช้....ชีวิตงาม..ตามลำพัง
.................................................
พ่อกับลูก..พบกัน...วันฟ้าหมอง
น้ำตานอง...รันทด..หมดความหวัง
วันพ่อสิ้น...บุญลับ..ลูกกลับรัง
พ่อฝากถัง...ใส่กระดูก..ให้ลูกยา..
2 ตุลาคม 2549 13:23 น.
แมวคราว
ฝนก็ตก..รถก็ติด..เลยคิดหนัก
เทจั้กจั้ก...สาดซ่า...มาเป็นสาย
ละเลงฝุ่น..ขุ่นคลั่ก..เหมือนปลักควาย
รถแปลงกาย..เป็นเต่า..เฝ้าคืบคลาน
สองข้างทาง..วางราย..คนขายของ
หนีน้ำนอง...ยามฝนมา..น่าสงสาร
หิ้วข้าวของ..หลบฝน..อย่างลนลาน
ทั้งถ้วยจาน...นานา..หาผ้าคลุม
มอเตอร์ไซค์..ห้อตะบึง..ท่วมถึงน่อง
เครื่องขัดข้อง..หันกลิ้ง..วิ่งตกหลุม
เหล่ารถเสีย..ละเหี่ยใจ..เหมือนไฟรุม
ร่วมชุมนุม...เข็นรถบอด..จอดข้างทาง
บนรถเมล์..แน่นขนัด...อัดสามเท่า
บ้างง่วงเหงา..อย่างมาก..หาวปากกว้าง
บ้างยืนเหม่อ..มองฟ้า..ท่าปล่อยวาง
บ้างก็กาง..จั๊กกะแร้..แผ่กลิ่นไอ
ลงจากรถ..ยังลำบาก..เดินตากฝน
น้ำท่วมท้น..พลั่งพลั่ง..รินหลั่งไหล
จากต้นซอย..กว่าถึงบ้าน..อีกนานไกล
ตัดสินใจ...เข้าร้านนั่ง..แล้วสั่งเบียร์..(ฮ่า)