23 พฤษภาคม 2550 08:43 น.
แมวคราว
อิ่มน้ำแข็งชมเพลินเดินตลาด
ล้วนดื่นดาดสินค้ามาหลายแหล่ง
ทั้งหนุมหนูกสูกส้มหม้อต้มแกง
ขายไม่แพงเครื่องจักสานงานฝีมือ
นั่นหนุมดูอยู่กลมเหมือนนมสาว
คลุกแป้งขาวหวานดีเขามีชื่อ
ทั้งหนุมปัมหนุมทองม้วนล้วนเลื่องลือ
เจ้าประจำที่ยายซื้อคือหนุมปลา
แป้งข้าวหมากข้าวเหนียวดำทำเป็นห่อ
สาคูก็อร่อยดีเพราะมีหน้า
อีกหนุมกรวยกลมกลึงหวานตรึงตรา
ทั้งลูกหว้ามากมายขายเป็นกรวย
ไข่มดแดงเป็นกระทงทรงยอดแหลม
ต้องได้แถมหยิบมือหนึ่งจึงจะสวย
ทั้งลูกตาลหวานฉ่ำดูสำรวย
เหนียวห่อกล้วยหนุมขี้หนูดูน่ากิน
หนุมคอเป็ดหวานแหลมแกล้มโกปี้
นั่งเก้าอี้กินก๋วยเตี๋ยวจึงเหลียวเห็น
มันขี้หนูมันไม้ถั่วใต้ดิน
หนุมบ้าบิ่นหนุมชั้นมันเป็นเงา
ทั้งปลาช่อนปลาดุกดิ้นขลุกขลัก
ปลาลูกคลักมากมายอยู่หลายเจ้า
ทั้งปลาหมอปลากระดี่ที่นัดเรา
ต่างคนเอามาขายวางรายเรียง
หมูสามชั้นมันย่องมองแล้วหิว
บ้างห่อหิ้วใส่ใบตองที่รองเขียง
พวกแม่ค้ามาใหม่เดินไหล่เอียง
วางหาบเรียงเมื่อมาถึงพลางผึ่งลม
เสียงคนถามขายอะไรในหาบมั่ง
มีจิ้งจังรสโอชาและปลาส้ม
อีกแป้งแดงเคยปลาล้วนน่าชม
ยอดนิยมอาหารใต้ให้มาดู
มาถึงแผงของยายที่ขายของ
ลูกค้าจองสั่งยายลั่นกันหนวกหู
เต้ากัวรสเข้าขั้นเป็นชั้นครู
ใส่หูหมูนึ่งสุกคลุกเคล้ากัน
มีหนุมจีนอร่อยนักเคียงผักเหนาะ
ลูกเนียงเพาะกรอบดีหัวปลีหั่น
ทั้งถั่วงอกผักบุ้งดองของสำคัญ
เปรี้ยวหวานมันแกล้มไข่ต้มออกกลมกลืน
หมวดข้าวยำดอกกาหลาใบพาโหม
ที่ใส่โคมยอดตอเบายอดเดาขื่น
เรียกลูกค้าสองฝั่งที่นั่งยืน
ช่วยเอาจานมาคืนเมื่ออิ่มกัน
ขายของหมดเท่าที่เอ่ยก็เลยเที่ยง
ตะวันเบี่ยงหลานยายก็ผายผัน
เก็บข้าวของประดามีเข้าที่พลัน
ชักชวนกันกลับปลายหานบ้านท้องนา.
(จบบทที่สาม)
23 พค 255
21 พฤษภาคม 2550 10:13 น.
แมวคราว
(คิดถึงยายบทที่สอง...ไปตลาดนัด)
ฝั่งตีนเรือนรั้วรายใต้ถุนโล่ง
ยายวางโอ่งน้ำไว้ใช้กินดื่ม
คนเดินทางผ่านไปได้หยิบยืม
ต่างปลาบปลื้มยิ่งนักพักศาลา
ด้วยต้องผ่านบ้านยายเป็นรายแรก
บ้านยายแทรกต่อเนื่องเมืองกับป่า
ระหว่างทางว้างวุ้งล้วนทุ่งนา
คนไปมาหยุดพักแวะทักทาย
บ้างเอารถรุนใส่ของไปนัด
ข้าวต้มผัดข้าวเหนียวมูลทูนไปขาย
อีกหมากพลูคู่เคียงกันเรียงราย
ทั้งหญิงชายทักยายลั่นกันทั่วเมือง
ยายขยันตื่นนอนตอนหัวรุ่ง
เก็บผักบุ้งกระด้งใส่ออกใบเขื่อง
หลานช่วยกันทันใดไม่เปล่าเปลือง
เด็ดใบเหลืองเอาเชือกรัดมัดเป็นกำ
เชือกกล้วยเกลียวเหนียวมากจากกาบกล้วย
ลอกกาบสวยตากแดดไว้จวบใกล้ค่ำ
พอเริ่มเหี่ยวกรีดเป็นเส้นเห็นยายทำ
มีประจำเก็บไว้ใช้ได้อย่างดี
อีกใบตองรองรอห่อเป็นพับ
ยายจัดดับเรียงไว้ให้เป็นที่
ทั้งหมากดิบหมากสุกเก็บทุกที
วันนัดมีเอาไปขายไม่เคยพอ
ก่อนยายทำขนมจีนกลิ่นหอมหวน
น้ำแกงอวลหอมไกลน้ำลายสอ
ทั้งข้าวยำรสโอชาลูกค้ารอ
เต้ากัวก็อร่อยดีฝีมือยาย
หลานยังจำคำยายไม่พลั้งเผลอ
ไม่ดีดอกหลานเหอนอนตื่นสาย
นกตื่นเช้าจิกหนอนใหญ่ไปสบาย
นกตื่นสายอดกินหนอนเพราะนอนเพลิน
เคยไปนัดช่วยยายขายผักบุ้ง
ตื่นหัวรุ่งนั่งเด๋อออกเก้อเขิน
ด้วยตอนนั้นยังเด็กเล็กเหลือเกิน
คนหยอกเอินเอ็นดูหนูวัยเยาว์
ได้เงินมาวิ่งตื๋อซื้อน้ำแข็ง
ทั้งเขียวแดงเด็กห้อมล้อมกันเฝ้า
ใส่แมงลักใส่ลอดช่องจ้องจะเอา
รวมกันเข้าถ้วยเดียวทั้งเขียวแดง.
(จบบทที่สอง)
ยังมีต่อครับ..ติดตามอ่านได้เรื่อยๆถ้ายังไม่เมื่อยซะก่อน..
แต่ละบทจะมีขนาดสั้นและยาวไม่เท่ากันตามแต่ผู้เขียนจะนึกได้ครับ...
18 พฤษภาคม 2550 12:13 น.
แมวคราว
คิดถึงยาย.(.บทแรก.)
ลมเดือนห้าหน้าแล้งพัดแรงลู่
ไผ่ครางอู้เสียดล้อโยกกอไหว
น้ำกอกแคขอดแห้งเหมือนแล้งใจ
สาคูใหญ่สอดรากสองฟากคลอง
ก่อนเคยโดดน้ำเล่นทุกเย็นเช้า
โผออกเข้าโคนสาคูอยู่แคล่วคล่อง
น้ำกอกแคยามหน้าฝนเอ่อล้นนอง
ได้เคยลองหัดว่ายน้ำจนชำนาญ
ถัดกอกแคแลร่องสวนล้วนร่มรื่น
อากาศชื่นสงบสงัดลมพัดผ่าน
ผลฝรั่งดื่นดกนกสำราญ
แย่งอาหารหยอกล้อจนต่อตี
นั่นกระท้อนต้นใหญ่ใบดกหนา
ลูกหล่นมาล้วนเหลืองใหญ่สุกได้ที่
เปรี้ยวอมหวานกินสนุกกันทุกปี
ฝูงแมลงหวี่ตอมซากหล่นเกลื่อนกล่นไป
ที่ยืนเคียงข้างกันนั่นต้นมุด
สูงที่สุดเกินเด็กน้อยจะสอยได้
รอหัวรุ่งพรุ่งนี้แสนดีใจ
เสียงตุ๊บใหญ่มะมุดหล่นบนพื้นดิน
ใครตื่นก่อนเก็บก่อนในตอนเช้า
บางลูกเน่าค้างคาวฟาดเปลือกขาดวิ่น
ใต้โคนต้นหมูขี้พร้าเที่ยวหากิน
ภาพคุ้นชินประทับใจไม่เคยเลือน
นั่นมะขามต้นเดี่ยวเปรี้ยวอย่างมาก
ลมกระชากลูกร่วงหล่นกันจนเกลื่อน
เก็บแกะเนื้อปั้นใส่ไหไว้บนเรือน
กินเป็นเดือนแถมไว้ขายได้หลายเงิน
ณ.ซอกหนึ่งโคนมะขามยามร้องไห้
เคยแฝงกายหลบทุกคนจนนานเนิ่น
เงยขึ้นไปใบมะขามงามเหลือเกิน
ค่อยเพลิดเพลินคลายเศร้าเมื่อเยาว์วัย
นั่นมะพร้าวเอนต้นจนโค้งแอ่น
เหมือนจะแล่นวิ่งไต่ขึ้นไปได้
เคยห้อยโหนโจนทะยานสำราญใจ
ยายเก็บใบสานเป็นปลาช่างน่าดู
ก้านมะพร้าวเอาไว้ทำไม้กลัด
เคยฝึกหัดขนมไทยพอได้อยู่
ทางมะพร้าวต่างวัวเราเขาแหลมชู
ลากต่อสู้แล่นไล่กันไปมา
หมู่ต้นหมากมากมีที่ในสวน
ยายชี้ชวนทุกยามเช้าเฝ้ามองหา
เก็บแช่น้ำในโอ่งใหญ่ได้ราคา
ล้วนมีค่าขายไม่ยากเป็นหมากดอง
ที่บ่อน้ำมีต้นยางทางเข้าสวน
ยายล้อมล้วนที่อาบน้ำทำเป็นห้อง
บังตาคนผ่านไปมาไม่น่ามอง
หลานต่างจองหมาตักน้ำยายทำเอง
เสียงครอกแครกแกรกกรากกาบหมากหล่น
วัยซุกซนรีบไปแย่งแข่งกันเก่ง
นั่งกาบหมากลากกลิ้งวิ่งกระเตง
แล้วร้องเพลงที่ยายสอนก่อนหลับตา
ศัพท์สำเนียงเสียงใต้ที่ยายสอน
เป็นบทกลอนลำนำอันล้ำค่า
เสียงยายร้องกล่อมหลานเนิ่นนานมา
ยังคงตราตรึงอยู่มิรู้วาย
(ยายร้องเพลงกล่อมว่า...)
โหยน..............................ท็อง.
แพะหลังก็องแล่นเข้ากอเตย อยู่นี่ไม่ได้ทำไต้แลกเคย
ชาวบ่อเตยตีเคยผางผาง ชาวบ่อยางงอกหางยาวรี
อีโหล่หลุมพีชนวัวชนควาย อีเหล่หางลายชนควายหางดอก
หมากพร้าวเรางอกริมเล กวักๆเกวๆริมเลน้ำน้อย
โหนดสองร้อยชูขึ้นชูลง นกกรงหัวนุ้ยนกกรงหัวใหญ่
แจวคอใครแจวคอผึ้งกา ผึ้งกาเหอทำเรือให้ล่มน้ำส้มพี่เฟื่อง
เข้ตาเหลืองหักคอพี่เปื่อย พี่เปื่อยเหอเอาไตรเรามาคีบผม
ไตรไม่คม(-)แม่ช่างเหล็ก ช่างเหล็กเหอเอาเงินเรามาเอาทองเรามา
ซื้อตุ๊กตาให้น้องเราเล่น ซื้อตุ๊กเต้นให้น้องเราชม
ซื้อข้าวหนมให้น้องเรากิน ซื้อยายอินให้น้องนั่งเขี่ยไต้
ซื้อยายอ้ายให้น้องนั่งเป่าไฟ ซื้อยายไมให้น้องไชตุ๊กตา
นู่ไหร...นู่กวาง เต้นโหยงหยางอยู่ป่าหญ้าคา
ลูกนุ้ยพ่อเหอเอาหอกพ่อมา แทงกวางฟ้าให้ลูกพ่อกิน
กินข้าวไหร..กินข้าวขาว เลี้ยงเมียสาวๆโทงทังโทงพลิ่น
เหนียวสองบาทนายนาดกินสิ้น กินไม่สิ้นเทลงล่าง
หมาหัวด่างเก็บก้างเรากิน หมาหัวหมินไปเรินมึงโด้
ขึ้นต้นโพธ์โพธิ์หัก ขึ้นต้นรักรักหักดังโผง
แมงบี้สีซอ แหย้วๆหยอๆสายรัดสายคอน้าหลวงขาด
น้าหลวงพิพาทคาดไว้ใต้ถุน ใช้เด็กให้มาบุญทุกค่ำทุกคืนตะหลิวขิว
ตีนจกยกคิ้วแมงบี้สีซอ แหย้วๆหยอๆสายรัดสายคอน้าหลวงขาด
น้าหลวงพิพาทคาดไว้ใต้เปล หยิบออกมาเคล่หอมเร่หอมรส
หอมดอกไหรมั่ง.. หอมดอกกระถินอินนินดอกเหลือง
สองดอกต่อเฟื้อง นายเมืองไม่ให้เราทัด
ทัดไปตาหนี ตีซองเหน็บมวยไม้กลัด
ไม่ให้เราทัด. ไม้กลัดเหน็บมวย.....ผม...
โหยน.................ไทร ทำนาไกลควายขาดกินข้าว
หลบมาเรินตีลูกตีเต้า ตีเจ้าเหล้าตีเจ้าขวัญทอง
หาบฟืนหาบตอง โต้แก่ขวัญทองหาบไม้เช็ดขี้
อีลุ่มอีหลี่เช็ดขี้แม่ไก่ ปลาช่อนตัวใหญ่กินไข่แมงดา
หัวเภตราควายขาวเสือขบ ใครกินกบมือด่างตีนด่าง
ใครกินค่างด่างผัวด่างเมีย.
เสียงเพลงยายไหลรื่นทุกคืนค่ำ
หลานยังจำก้องหูอยู่ไม่หาย
ความอบอุ่นลึกซึ้งคิดถึงยาย
ทั้งกลิ่นกายกลิ่นน้ำหมากยากจะลืม.
(จบบทแรก)
ยังมีต่อนะขอรับ..ขออนุญาตยังไม่แปลเพราะเยอะมาก
ค่อยแปลรวมทีเดียวเลย....
แมวคราว.. 18 พฤษภาคม 255
17 พฤษภาคม 2550 09:42 น.
แมวคราว
ปานตะวัน-ปานวาดเจ้าผาดผุด
สองมนุษย์สดใสไร้เดียงสา
แฝดสยามยามเกิดกำเนิดมา
สองกายาเชื่อมดวงใจไว้ด้วยกัน
คงเป็นบุญหนุนสร้างแต่ปางก่อน
จึงเนื้ออ่อนทั้งคู่มาสู่ขวัญ
แม่เจ้าเจ็บเจียนตายวายชีวัน
เห็นเจ้าพลันกลับคืนชื่นหัวใจ
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงด้วยรัก
ยิ่งใหญ่นักรักของแม่มีแต่ให้
ทั้งป้อนนมป้อนน้ำเจ้าทรามวัย
เหนื่อยเพียงไรแม่เจ้าทนไม่บ่นเลย
เจริญวัยแล้วหนอรอผ่าตัด
เหมือนหอกซัดเข้าใส่ใจแม่เอ๋ย
พ่อก็หม่นหมองไหม้ใจเจ้าเอย
กลัวทรามเชยล่วงลับดับชีวา
เฝ้าบนบานศาลกล่าวคราวจนจิต
สิ่งศักดิสิทธิ์ช่วยปกปักเข้ารักษา
ปานตะวัน-ปานวาดแคล้วคลาดคลา
จากสรรพาภัยร้ายอย่าใกล้กราย
ล่วงสิบสองชั่วโมงจึงโล่งอก
ความวิตกเหล่านั้นก็พลันหาย
ได้ทีมแพทย์มือหนึ่งจึงรอดตาย
แยกสองกายได้สำเร็จเสร็จลงพลัน
เป็นรายแรกของโลกใช่โชคช่วย
ภูมิใจด้วยแพทย์ไทยใช่ความฝัน
ฝีมือแพทย์ศิริราชผงาดครัน
ทุกชีวันที่คอยลุ้นก็อุ่นใจ
ปานตะวัน-ปานวาดเจ้าผาดผุด
ดวงตาดุจดวงดาวสกาวใส
สองหนูน้อยจงอยู่ดีอย่ามีภัย
ร่วมส่งใจมาช่วย..ด้วยเอ็นดู.
16 พฤษภาคม 2550 11:35 น.
แมวคราว
หลบถึงเรินเดินเรื่อยพี่เนือยข้าว
ถามน้องสาวยังไหรให้กินมั่ง
คั่วลูกคลักหรือว่าเจี้ยนปลาลัง
สุกแล้วยังคนดีชาติพี่เนือย
นั่นไก่บ้านต้มขี้หมิ้นชาติกินหรอย
ใส่ดีปลีหนวยน้อยต้มพอเปื่อย
แกงเทโพนึ่งปลาส้มต้มลูกเดือย
มันหายเหนื่อยเลยน้องเห็นของกิน
แกงสมรมต้มเนื้อยังเหลือม่าย
แลกวาบ่ายนั่งครดจนหมดสิ้น
แถมผัดเผ็ดหมูป่าท่าอิบิน
พอถูกลิ้นร้อนเร่าเข้าพริกไทย
แกงพุงปลาน่าเบื่อเหลือบานเบอะ
เทไปเถอะน้องรักค่อยหมักใหม่
นึ่งแป้งแดงสักถ้วยด้วยหวานใจ
พี่ช่วยฝานหัวไครใส่บูดู
อยากแกงส้มปลาช่อนตอนหัวค่ำ
น้องช่วยทำให้ทีมันขี้หนู
ทิ่มน้ำพริกครกใหญ่ใส่มันปู
เพียงแค่รู้สุขล้นจนอยากบิน
ลูกตอสดลูกเหรียงลูกเนียงนก
ทั้งแบบหมกแบบดองของท้องถิ่น
ลูกเนียงเพาะฉุนจัดน่ากัดกิน
น้ำลายรินหลายหยดรดฝาชี
ลูกเขือพวงลูกตอเบาเอามาหน่อย
ได้กินบ่อยดาษดื่นในพื้นที่
จำปาดะทุเรียนเทศล้วนเกรดดี
ออกทั้งปีเลยน้องของบ้านเรา
ลูกกำชำต้นใหญ่แผ่ใบดก
มีฝูงนกมาถี่ไม่มีเหงา
ลูกเป็นพวงม่วงคล้ำดำจนเงา
ในสวนเราผลไม้หลายอย่างมี
นั่นเสียงหมูขี้พร้าเวียนมาดุด
แย่งลูกมุดสุกหล่นจนอึงมี่
กล้วยนางยาเครือใหญ่ดูให้ดี
แก่เต็มที่แขบตัดตอนก่อนค้างคาว
ทวยยายมันไต่ฝาน่าพองขน
เข้าหน้าฝนฟ้าร้องแล้วน้องสาว
พี่ยังนั่งเคี้ยวเอื้องเล่าเรื่องราว
เสียงอยากข้าวร้องโอย..ฮาโรยเนือย..
คำแปลครับ....
หลบ....กลับ เริน..บ้าน.....เนือย..หิว
ยังไหร..มีอะไร
คั่วลูกคลัก..คั่วลูกปลาตัวเล็กๆ เจี้ยน...ทอด
ปลาลัง..ปลาชนิดหนึ่งคล้ายๆปลาทู
ชาติ...แหม..เป็นคล้ายๆคำอุทาน
ขี้หมิ้น..ขมิ้น กินหรอย..กินอร่อย
ดีปลี..พริกขี้หนู หนวย..หน่วยหรือลูก
ปลาส้ม..ปลาชนิดหนึ่งนำมาหมัก
แกงสมรม..แกงที่ใส่หลายๆอย่างปนกัน
แลกวา..เมื่อวาน นั่งครด...นั่งแทะ
ท่าอิบิน..ทำท่าจะบินหรือเหมือนจะบินด้วยความดีใจพอใจ
แกงพุงปลา..แกงไตปลา
นึ่งแป้งแดง..อาหารภูมิภาคชนิดหนึ่งนิยมใช้นึ่ง
หัวไคร..ตะไคร้ ใส่บูดู..น้ำบูดู
แกงส้ม..แกงเหลือง
มันขี้หนู..หัวมันหัวเล็กๆนิยมกินทางภาคใต้
ทิ่ม..ตำ มันปู..ไขมันของปูได้มาจากการเคี่ยวเป็นสีดำๆคล้ายมันกุ้ง
เพียงแค่รู้สุขล้นจนอยากบิน
ลูกตอ..สะตอ ลูกเหรียง..ผักท้องถิ่นทางใต้มีกลิ่นฉุน
ลูกเนียงนก..ลูกเนียงอีกแบบหนึ่งเป็นฝักรสฉุน
ลูกเนียงเพาะ...ลูกเนียงที่กำลังงอก..กลิ่นฉุนจัดกว่าลูกเนียงอ่อนๆ
ลูกเขือพวง..มะเขือพวง ลูกตอเบา..กระถิน
จำปาดะ..ลูกจำปาดะตระกูลขนุน
ลูกกำชำ..ไม้ผลยืนต้นชนิดหนึ่งลูกเป็นพวงเล็กๆรสหวาน
หมูขี้พร้า..หมูพันธ์พื้นเมืองทางภาคใต้ ดุด..คุ้ย..เช่นคุ้ยดินหาของกิน
ลูกมุด..มะมุด..ตระกูลเดียวกับมะม่วง.แต่เนื้อหยาบกลิ่นแรงกว่า
กล้วยนางยา..กล้วยนางพญา
แขบ..รีบ
ทวยยายมัน..แมงป่องตัวเล็กๆ พองขน..สยดสยอง
เคี้ยวเอื้อง..อ้อยอิ่งเป็นการเปรียบเทียบครับ
ฮาโรย...คำอุทานของชาวใต้แถบๆสงขลาบ้านผมแสดงความอ่อนล้า..
จบแล้วครับ..ฮาโรยยยยย..เมื่อยยย..อิๆๆๆ
สาอยากข้าวร้องโอย..ฮาโรย..เนือย
หน้าส่วนตัว
1360
