28 กรกฎาคม 2546 22:18 น.
แมงเม่า
จริงและจริงทุกสิ่งเป็นจริงแน่
จริงแท้แท้ถ้าจริงหมดไม่แปรผัน
บทเล่าเรียนเรื่องคิดลึกให้นึกกัน
ที่ครูนั้นสอนฉันได้รู้มา
ตรรกศาสตร์หลักการไม่ยากนัก
ลองทึกทักค่าความจริงที่ศึกษา
จริงและจริงได้จริงกล่าวอ้างมา
เว้ยเสียถ้ามีเท็จก็เสร็จกัน
จริงและเท็จ, เท็จและจริง, เท็จและเท็จ
สามประเภทค่าความจริงได้เปลี่ยนผัน
ได้ค่าเท็จ, ไม่จริงที่ว่านั้น
ก็คิดกันตามทฤษฎีที่มีมา
หากลองนึกลึกไปถึงใจนี้
จริงนั้นที่ว่าจริงจากศึกษา
ให้เป็นดั่งใจฉันมั่นตรึงตรา
เป็นประพจน์แทนค่าที่ว่ากัน
แล้วใจเธอนั้นว่าค่าความเท็จ
สี่ประเภทของประพจน์เธอและฉัน
ถ้าเธอคือค่าความจริง ก็จริงมั่น
ถ้าเพียงแค่เท็จเท่านั้นก็จบไป..
9 มิถุนายน 2546 23:52 น.
แมงเม่า
คำที่เธอพร่ำบอกหลอกให้ฉัน
คำหนึ่งนั้นที่ทำช้ำหนักหนา
คำว่ารักที่พูดหลุดออกมา
คำที่ว่าให้หลงเชื่อว่ารักกัน
คำว่ารักของเธอที่เผลอเล่า
มันน้ำเน่าเหลือคิดเธอสร้างสรรค์
ปั้นจนเหมือนหลอกใครไว้ทั่วนั้น
หรือว่านั่นคำของเธอฉันเพ้อเอง ?
6 มิถุนายน 2546 23:59 น.
แมงเม่า
เก็บความรักกักเก็บเป็นความลับ
ยิ่งนานนับยิ่งอยากเอ่ยเผยออกไข
เก็บความรักล้นความลับนับไม่ได้
ยากเก็บไว้อดไม่ไหวใจมันคัน
มองเธอไปมองทีไรใจมันกลัว
เต้นระรัวสั่นระริกยุกยิกสั่น
ความลับซ่อนร้อนรนจนอดกลั้น
สุดอัดอั้นเอาอายระบายเธอ
ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งเขินไกลใจไม่กล้า
ยากหนักหนาอยากเผยเลยเสนอ
แล้วความลับความในใจเจ้าเจอ
ฉันละเมอเมามัวมั่วกระมัง
ขอช่วยบอกช่วยใบ้มาให้บ้าง
แค่พอรู้พอสร้างพอสู้หวัง
โปรดบอกความในใจอย่าบดบัง
แต่งเติมรังความลับให้รักเต็ม
18 พฤษภาคม 2546 20:58 น.
แมงเม่า
ใกล้แค่เอื้อม แค่นั้นมันยากนัก
หากจะรักเพียงข้างเวิ้งว้างเหงา
อย่ารักเลยดีกว่าใจบางเบา
รักของเราห่างกันแค่ก้าวเดียว
ฉันน่ะหรือฉันคนนี้ที่ไม่รัก
คงใช่นักถ้าไม่แน่ไม่แลเหลียว
เธอสิเธอที่ไม่เคยเลยครั้งเดียว
ทิ้งฉันให้เปล่าเปลี่ยวรอคอย
อยู่ใกล้กันแค่ก้าวปวดร้าวนัก
เฝ้ารอรักอยู่เสมอไม่ท้อถอย
เพียงคนเดียวรักเดียวที่รอคอย
ดูล่องลอยรักเธอเพ้อพร่ำใจ
เธอรั้งรออะไรอยู่อยากรู้นัก
ฉันก็เฝ้าละเมอรักไม่หักหาย
อย่างรู้บางอย่างค้างคาใจ
เธอเว้นก้าวเดียวเอาไว้...ไว้ให้ใครกัน
9 พฤษภาคม 2546 22:32 น.
แมงเม่า
ถามทีไร ตอบได้ แค่ ...อ่ะนะ...
เบื่อแล้วล่ะช่วยเปลี่ยนคำทำได้ไหม ?
ตอบอ่ะนะ มันกำกวมไม่เข้าใจ
ช่วยเปลี่ยนทีสิอย่าให้ต้องคอยงง
พูดอะไร บอกอะไร ได้...อ่ะนะ...
อะไรว้า ...อ่ะนะ... ทำหน้าหลง
ขอโทษครับผมมันบื้อช่วยปลดปลง
...อ่ะนะ... อีกก็คง งงจนตาย
กินข้าวยัง หิวรึยัง บอก ...อ่ะนะ...
แล้วใครจะเข้าใจในความหมาย
วิ่งรึยัง (?) เรียนรึยัง ...อ่ะนะ... จนตาลาย
เธอบอกติดแล้วกลายเป็นพูดทุกวัน
อะไร อะไร ของเธอ ก็ ...อ่ะนะ...
ถ้าหากจะคิดไปทางเชิงสร้างสรรค์
ให้อ่ะนะ คือ ตกลง, ใช่ ...อ่ะนะ...กัน
บอกรักเธอ, ตอบ...อ่ะนะ... นั้น ดีใจจริงๆ
หน้าส่วนตัว
7030
