สายธารเวลา...

แมงกุ๊ดจี่

ภาพหญิงสาวผมยาวเลยช่วงเอว หล่อนสวมเสื้อขาวแลผ่องใส ยิ่งเมื่อต้องแสงแดดที่ลอดเงาไม้ลงมากระทบดูเหมือนเพิ่มออร่ากระจ่างจ้า
เธอนั่งประณตมือ นบนอบ อ่อนน้อมเคียงข้างชายหนุ่มหน้าใสสวมแว่นสายตาเขานุ่งห่มด้วยเสื้อสีขาวผ้าเนื้อดี กางเกงยีนส์แบรนด์ทันสมัย ผนวชกับผิวขาวซีดแบบคนจีนทำให้เมื่อมองเห็นดูดีดูภูมิฐานมองแล้วจำเริญใจ


คนทั้งคู่นั่งอยู่ด้านล่างบริเวณลานหินโค้ง  เสียงพระเทศน์กังวาลก้องโสตฯ ทั้งสองนิ่งเงียบดูงดงามยิ่ง ในสัญญาณของดวงจิตของคนทั้งสอง หวังเกื้อกูลน้อมนำกุศลมาสู่กัน มอบความปรารถนาดีต่อกันซึ่งเป็นสัจจะมอบไว้ ไม่ว่าอนาคตไกลจะยุติ หรือดำเนินไปในครรลอง เขาทั้งสองจะไม่เกลียด ไม่เครียดแค้นซึ่งกันถือเป็นวาจาสัจจะ  มิตระบัดสัตย์ต่อกันไม่ว่าความสัมพันธ์จะสั้นหรือยาว


แสงไฟสลัวนวลตาหญิงสาวจ้องมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามอย่างพินิจพิเคาะห์เขามีเชื้อสายคนจีน  ใบหน้าเรียว คิ้วหนา ดวงตาตี่ จมูกรูปชมพู่  ผิวขาวเกือบซีด แต่เมื่อต้องไฟในร้านอาหารจีนกลับขลับสีผิวให้นวลขาวผ่อง ดูอมชมพู  รูปร่างสูงสง่า แม้นั่งในท่วงท่าอริยาบทแบบสบายสบายก็ยังดูมีราศี  ดูผ่าเผยยิ่งนัก 


สายตาของคนถูกมองนั้นมิได้หวั่นไหวเลย ที่ถูกจ้องมองอย่างไม่ว่างตา ดวงตากลับยิ่งมาดมั่นกว่าปกติหลายเท่า  "จับผิดอะไร ยายเด็กบ้านนอก" เสียงนั้นทักมา ทำให้หญิงสาวตื่นจากภวังค์ทันใด   ได้แต่ยิ้มกลบเกลื่อนไม่ให้จับได้ว่าฝันกลางวันไปไกล คริคริ.


วันนี้แสนพิเศษ  เป็นวันดีดี ที่เขาบอกว่าอยากทำสิ่งดีดีให้ เขาทำสิ่งดีให้แต่หล่อนกลับเฉยๆ  จนเขาต้องทักท้วงว่า "ทำหน้าตาให้ดีใจหน่อยซิ  ไม่ใช่เฉยชาแบบนี้"  หญิงสาวได้แต่ยิ้มหวานส่งกลับไปพร้อมกับไหว้งามๆ  แล้วเอ่ยไปว่า "ขอบคุณมากค่ะ"  แค่นี้เขาก็ยิ้มแต้ดีใจแล้ว


ทั้งสองเดินคุยกันมาจนถึงลานจอดรถของห้างใหญ่ 
เขาเดินเวียนขวาไปเปิดประตูเกวียน (หนุ่มตี๋พาเรียกเกวียนสามซี่อ่ะ)  555	
ทำเอาหญิงสาวแววตาเป็นประกายหวาบหวามรู้สึกเหมือนเป็นเจ้าหญิงสวยสง่า
ที่กำลังจะก้าวขาขึ้นเกวียนหรูอย่างทรงเกียรติ  อิอิ


ระหว่างทางมือใหญ่กุมมือน้อยแต่ไม่นิ่ม อิอิ  อย่างแผ่วเบาอ่อนโยน
"A Tu Carazon"  สิ้นเสียงที่ก้องชัดโสตฯ  
ทำเอาหญิงสาวหันมองสบดวงตาหยีลอดแว่นใสเข้าไป ชั่วแว๊ปนึง...
ก่อนจะเบือนหน้าไปมองวิวภายนอกรถที่กำลังแล่นบนท้องถนน



"A Tu Carazon"   โรส  ศิรินทิพย์

ถึงแม้ว่ามันจะไกลสุดไกลแสนไกล 
และฉันก็คงจะไปได้เพียงแค่ครึ่งทาง 
ในวันที่ฉันได้จับมือของเธอคราวนั้น 
ฉันเหมือนได้เห็นทางเดินสู่หัวใจ 

แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม 
จากมือเธอนั้นไปสู่ใจ 

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร 
เพราะมันดูแสนจะยาวไกล ไกลสักเพียงไหน 
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร 
ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป จะไปสู่กลางใจเธอ 

No Me Importa Si Todos Te Miran 
No Me Importa Lo Que Digan De Ti 
No Me Importa Como Pasa El Tiempo 
Sabiendo Yo Que Tu Me Quieres 

แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม 
จากมือเธอนั้น ไปสู่ใจ 

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร 
เพราะมันดูแสนจะยาวไกล No Lo Se 
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร 
ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป A Tu Corazon 

แต่จากตรงนี้ จะอีกไกลไหม 
จากมือเธอนั้น ไปสู่ใจ 

ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร 
เพราะมันดูแสนจะยาวไกล ไกลสุดเพียงไหน 
ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานเท่าไร ฉันเองก็พร้อมจะก้าวไป 
จะไปสู่กลางใจของเธอ A Tu Corazon 


สัญญาณเหมือนเตือนในใต้จิตสำนึกของหล่อนว่าต้องรอ  
แต่ก็ไม่มีคำตอบว่ารอใคร  กาลเวลาที่ผ่านนำพาใครหลายคนผ่านมาแล้วผ่านไป  แต่ก็ยังไม่ใช่ที่รอ...อาจเป็นเขาก็ได้ที่รอ...หล่อนรอมานานแสนนามมากแล้ว (จะสามสิบห้าอยู่แล้ว อิอิ)


เพราะเขาคือคนที่อยู่ตรงหน้าและดีที่สุด  
ดูเหมือนจะดีจนเกินไปสำหรับผู้หญิงติดดินอย่างหล่อน  
และดีจนใครหลายคนอาจบอกว่าไม่เหมาะกับผู้หญิงอย่างหล่อน
เขาสมบูรณ์แบบจนใครหลายคนอิจฉา...แต่หล่อนกลับไม่รู้สึกยินดี


แต่นับจากนี้
หล่อนเปลี่ยนวิธีคิด  เปลี่ยนมุมมอง  
การที่จะลองเปิดใจรับหนุ่มหน้าตี๋ที่อยู่ตรงหน้านี้...
หล่อนก็ควรปล่อยให้คนในฝันเลือนหายไปกับสายธารเวลา  


โดยที่คุณคนที่อยู่ในฝันเขาจะไม่มีวันได้มันตลอดไป
คงถึงเวลาที่จะหันหลังแล้วออกมาจากฝันนั้นแล้วสินะ  


ขอให้คุณคนในฝัน...
"มีความสุข รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นด้วยเถิด"  สาธุ