29 กันยายน 2548 15:34 น.
แมงกุ๊ดจี่
เพียงแค่มีคนเคยคุ้นก็อุ่นใจ
ในหัวใจ...รู้สึกดีที่มีคุณ...
หากวันใดเราไกลกัน ความผูกพันธ์จะทำใจเราใกล้กัน
ความไกลห่าง มิกางกั้นความสัมพันธ์ในหัวใจ....
27 กันยายน 2548 18:07 น.
แมงกุ๊ดจี่
ก๊อก ก๊อก....เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ฉันเปิดประตูออกดูที่มาของเสียง
"อ้าว...แม่ยังไม่นอนอีกหรอค่ะ" ฉันถามคนที่เป็นต้นเหตุของเสียงเคาะประตู
"ยังจ๊ะ ทำไมหูกวางยังไม่นอนอีกลูก" เสียงแม่ถามด้วยความห่วงใย พร้อมแววตาค้นหาคำตอบ
ฉันสบตาผู้หญิงที่ใจดี ที่มีเจ้าของแล้ว อย่างแม่
แต่ฉันก็ยังไม่กล้าบอกเรื่องที่ ทำให้ฉันกังวลใจ ให้เขารับฟัง
"หนูเป็นอะไรลูก บอกแม่ได้มั้ย?" เสียงอ่อนโยน กับแววตาห่วงใยนั้น
ทำให้ฉันน้ำตาซึม โผเข้ากอด และซบกับอกแม่อย่างไม่อาย
19 กันยายน 2548 07:48 น.
แมงกุ๊ดจี่
บ่ายแก่ ๆ วันสุดสัปดาห์ ฉันนั่งเหงาหน้าคอมพ์
"หูกวาง เดี๋ยวพี่จะไปข้างนอกเอาอะไรมั้ยจ๊ะ" เสียงพี่เมียวถาม
ก่อนออกไปรับลูกสาวตัวน้อย
ที่พี่เมียวจะเรียกว่านางฟ้าตัวน้อย
"ไม่ดีกว่าคะ" ตอบแต่หน้าก็ไม่หันไปมองว่าเสียงที่ถามมาจากทางไหน?
"งั้นไปแล้วนะ เดี๋ยวพี่ไปรับมิลล์ก่อนนะ"
"ค่ะ ตามสบายค่ะ" ฉันตอบ
ในออฟฟิศ ก็เหลือแต่ฉัน ทำไม? มันเหงาและน่าเบื่ออย่างนี้
ทำงานไปบ่นไป เอ่อ....
ฉันพลางคิดในใจ...คงต้องหาอะไรทำไม่งั้นคง บ้าตายก่อนแน่ ๆ
มองหน้าจอคอมพ์ด้วยความเบื่อหน่ายสักพักฉันก็ Move
หน้าต่างโปรแกรมทุกอย่าง
แล้วก็เข้าท่องโลกมายา ที่เราเรียกกันว่าโลกไซเบอร์ ซึ่งไร้ขีดจำกัดใดๆ
เราสามารถทำทุกอย่างดั่งหัวใจต้องการจะเป็น...
แล้วฉันก็ไปสะดุดกับบทความบทหนึ่ง...ที่กล่าวถึงคนที่ใช่
คนที่ตามหาในหัวข้อ *คนในฝัน*
ฉันเองก็ชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าคนที่ใช่ ในมุมมองของฉันเป็นแบบไหน?กัน
คงยังไม่เจอคนที่ใช่มั่ง...
แต่เมื่อได้อ่านแล้วก็ทำให้ฉันแอบยิ้มกับตัวเอง...
ไม่หรอกฉันไม่ได้เจอคนที่ใช่...แต่ฉันยิ้มกับตัวเองว่าคงไม่มีแล้วคนที่ใช่...
หรืออาจจะเจอแล้วเมื่อ 12 ปีที่แล้ว คือใช่ในความรู้สึกของหัวใจ
แต่ไม่ใช่...ในชีวิตจริง...
จนฉันเจอคนคนหนึ่ง...แต่ไม่ใช่...ฉันรู้สึกยังไงเหรอ?
*ผิดพลาด* กับการคาดหวัง
บางมุมมองของการดำเนินชีวิตในวันหน้า มนุษย์คงมีสิ่งที่กลัว
กลัวการที่ต้องสูญเสีย กลัวกับการที่ต้องอยู่คนเดียว...
การพลัดพรากและการสูญเสียเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับมนุษย์โดยทั่วไป
ซึ่งจะปลงเสียทีเดียวก็ไม่ได้ ไม่ให้ยึดติดเลยก็ไม่ได้ จึงได้แต่พยายาม
แต่สำเร็จหรือไม่ คงเป็นเรื่องที่หัวใจตนเองจะติดตาม ตรวจสอบ
และประเมินผลดู