19 มกราคม 2549 16:38 น.
แมงกุ๊ดจี่
*ก่อนนั้น...ไม่มีเขา ทำไมเราอยู่ได้
แล้วมาวันนี้...ไม่มีเขา เราต้องอยู่ได้....*
ฉันนั่งเหม่อมองไปตามผืนน้ำกว้าง
มีความเวิ้งว้าง...กับสายลมหนาวเป็นเพื่อน
น้ำตาซึม เอ่อเกือบจะล้นออกตา ความเหงา ความเคว้งคว้าง
ทำไม? จึงรู้สึก ว่ามันโหดร้ายได้เพียงนี้...
จะหยุดห้ามความไหวหวามนี้อย่างไรหนอ?
สายลมที่พัดแผ่ว ผ่านมาเย็นชื่นใจดีจัง
หากเปรียบเขาคนนั้นเป็นสายลมก็คงไม่ต่างกันเท่าใด...
เพียงแต่ลมพัดวนเวียนรอบกายและใจของฉันไม่มีเหมือนก่อนอีกแล้ว
*ไม่สามารถลืมไปได้สักนาที
ก่อนนั้นมีเราเคียงแค่เพียงสอง
ทุกค่ำคืนมีเราสองคอยประคอง
ร่วมกันมอง...จันทร์ผ่องมาคล้องใจ...ฯลฯ*
เสียงเพลง *Without you* บรรเลงแผ่วแว่วไปตามลม
น้ำตาที่เอ่อเกือบจะล้น มันกลับไหลพรั่งพรูออกมา
ความปวดร้าวเศร้าใจ ปะดังปะเดเข้ามา ฉันจะผ่านนาทีนี้ไปให้ได้
ต้องมีความเข้มแข็งมากเท่าไหร่ ฉันคอยพร่ำถามตัวเอง...
ภาพความสุขของเราสอง ยังคงชัดเจนในความรู้สึก
ฉันอยากลบไป ล้างไปจากใจนี้ ไม่อยากมีภาพเขาคนนั้นอีกแล้ว
อยากเกลียดเขาเหลือเกิน แต่ทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริง ๆ
เสียงสะอื้นไห้ แว่วไปตามสายลมลมเย็นริมน้ำกว้าง
ผู้ชายใจดีคนนั้น เขาจากไปแล้ว แม้ใกล้ แต่ก็เหมือนไกล
ผู้ชายใจดีคนนั้น เขาเดินออกไปจากชีวิตเราแล้ว จากไปแล้ว....
น้ำตาไหลพรั่งพรู เสียงพูดพร่ำอยู่ภายในคอยบอกตัวเอง ซ้ำไป ซ้ำมา....
+++++ ฉันจะมีชีวิตอยู่ได้ถ้าปราศจากคุณ+++++
26 ธันวาคม 2548 17:55 น.
แมงกุ๊ดจี่
ความรู้สึกของคนเรา...
บางทีอาจบอกได้ไม่หมด และคนที่รักฟังอาจเข้าใจได้ไม่ทั้งหมด..
เราทุกคนจึงพยายามที่จะเรียนรู้...
ใน...คนรอบข้าง
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน
หรือ...พ่อแม่
หรือ...พี่น้อง
หรือ...คนพิเศษ
หรือแม้แต่ตัวเอง....
13 ธันวาคม 2548 11:32 น.
แมงกุ๊ดจี่
สายลมหนาวพัดมากระทบผิวกาย ทำให้หัวใจได้หวั่นไหวนัก
ฉันเคยคิดว่า...หน้าหนาวเป็นฤดูกาลที่ทำให้ฉันมีความสุข
แต่...เปล่าเลย หน้าหนาวทำให้ฉัน อ่อนแอ และเจ็บปวดทางใจอย่างมาก
ฉันเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็ง และจะไม่อ่อนแอ แต่นั้นเป็นการหลอกตัวเอง
เป็นการปลอบประโลมตัวเองเพียงลำพัง...
เหมือนบทเพลงเหงา บรรเลงขึ้น...คนที่เข้มแข็งคนนี้ ทำไม? จึงร้องไห้
ทำไม? จึงอ่อนไหว อารมณ์หวามหวั่น ในบรรยากาศและอารมณ์เพลงเหลือเกิน
ฉันใช้เวลา ในการปรับอารมณ์ให้เป็นปกติอยู่นาน ฉันนั่งร้องไห้ เพียงลำพังโดยที่ไม่รู้ตัว
ไม่เข้าใจว่าเสียใจ หรือดีใจกันแน่ ที่เหตุการณ์เป็นอย่างนี้
แต่ก็...มั่นใจว่าเป็นความต้องการของชีวิตฉันเอง แต่ใจฉัน *รักคุณนะ*
เรื่องราวที่ผ่านมา ฉันไม่โทษคุณหรอกค่ะ
คุณยังคงเป็นคนดีของฉันเสมอ...ฉันไม่โทษใคร หรืออะไรทั้งนั้น
ทุกอย่างที่ฉันคิดและตัดสินใจ ฉันมั่นใจว่ามันดีกับเราทั้งสอง...แม้เราจะเจ็บปวดก็ตาม
ในเมื่อความต่าง ในหลายด้าน ทำให้เราไม่สามารถเดินไปด้วยกัน
ฉันก็จะขอปล่อยมือจากคุณ แล้วเดินไปตามทางที่ควรจะเป็นในทางเดินของแต่ละคน
ในวันนี้...ฉันอยากเขียนถึงคุณ
เวลาที่คุณเดินผ่านเข้ามาในชีวิตของฉัน เป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับฉัน
เป็นความทรงจำที่ดี คงคุณไม่คิดอย่างฉันสินะ...
ฉันเคยเป็น *ที่รัก* ของคุณ แต่พอเวลาผ่านไป ฉันกลายเป็นแค่คนรู้จัก
มันเจ็บดีนะ ที่เป็นแบบนี้ แต่คุณก็ทำดีที่สุดแล้ว ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจจริง ๆ
ฉันผิดเอง...ฉันเข้าใจ ที่ไม่ได้เคียงข้างคุณ
แต่เหตุผลคุณรู้ดีที่สุด ไม่ผิดหรอกที่คุณจะมี *ที่รัก* เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน
ฉันเสียใจนะ แต่ฉันก็ไม่สามารถย้อนกลับไปง้อ หรือโวยวาย ขอความรักนั้นคืนได้
ฉันเดินปล่อยมือคุณมา อยากให้คุณรู้ว่าฉันคอยเฝ้ามองดูคุณอยู่เสมอ...
มันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน? ที่ต้องตัดใจจากมา มันเป็นสิ่งที่ฉันเลือกแล้ว ใช่เลือกแล้ว
คุณคงไม่รู้หรอก...คุณเจ็บ แต่ฉันคนนี้เจ็บมากกว่าคุณหลายเท่า...
ฉัน*ที่รัก*ของคุณ *คนดี* แต่ฉันกลับทำร้ายคุณคนดีที่ฉันรัก ในเหตุผล คุณเองรู้ดี
คำถาม ที่คุณถามเสมอ ๆ เมื่อเราคุยกัน เพราะคุณรอเวลาสินะ...
"มีใครใหม่หรือยัง ?" คุณถามฉันทำไมกัน
"หัวใจมีดวงเดียวจริง และรักได้หลายครั้งจริง" ฉันตอบไป
"คงรักมาเยอะแล้วสินะ" คุณถามฉันอีกทำไม
ฉันคงได้แต่นิ่งเงียบกับคำถามของคุณ
รู้มั้ย ? ว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหน?
ที่คนที่ฉันรัก มาถามฉันแบบนี้...
หัวใจมีดวงเดียวจริง และรักได้หลายครั้งจริง
แต่ว่า...หัวใจดวงนี้ คนคนนี้ อยากมีรักเดียว ก็คือ "คุณ"
ในวันนี้ หรือวันไหน? ที่คุณมีโอกาสได้ผ่านมาอ่านข้อความในเว็ปนี้
ขอให้คุณรู้ไว้ ฉันไม่เคยรักใครเท่าคุณ และไม่เคยทำอะไรกับใครเท่ากับคุณ
และไม่เคยให้อะไรกับใครได้มากมายเท่าคุณ...
ฉันคงเก็บคุณไว้ในใจ เวลาผ่านไปคงมีแต่คุณในใจนี้
อนาคตเหรอ? ฉันไม่มีสัญญา กับคนไม่มีคำมั่นอย่างคุณหรอก
ว่าฉันคนนี้ จะรัก จะรอคอยให้คุณกลับมาหาฉัน...
แม้ฉัน...จะโดดเดี่ยวในทางเพียงลำพังก็ตาม
ฉันขอโทษ "ขอโทษ" จากหัวใจ
แต่คุณคงเข้าใจดี... ดีมากกว่าใคร ๆ เพราะอะไร...?
ขอบคุณสำหรับความอบอุ่น ความอ่อนโยนที่มีให้
ขอบคุณสิ่งดี - ดี ที่คุณเคยทำให้....
ถ้าหาก...ฉันไม่ตัดสินใจแบบนี้ เราคงไม่เป็นแบบนี้
ฉันไม่ร้องขอโอกาสใดใด ที่คุณจะให้...
ถ้าหาก...วันนั้นฉันทำตามหัวใจตัวเอง ฉันจะเจ็บแบบนี้มั้ย? คุณตอบฉันที
*ด้วยเหตุและผลที่มีมากมาย ที่ได้ทำให้เราเลิกรา
ไม่อาจจะคืนย้อนมา เวลาของเราหมดแล้ว...*
7 ธันวาคม 2548 13:45 น.
แมงกุ๊ดจี่
.เรื่องเล่าขานตำนานของความรัก รักครั้งแรก...คงมีโอกาสได้เกิดกับเราทุกคน
ในความหมายโดยส่วนตัว...ฉันคิดว่าคงเป็นความรู้สึกที่ดี ต่อใครสักคน
หรือการให้ความสนใจใครคนหนึ่ง เป็นพิเศษมากกว่าใครๆ เราๆ คงเคยได้พบเจอ..
28 พฤศจิกายน 2548 18:19 น.
แมงกุ๊ดจี่
...ฉัน ผู้หญิงธรรมดา ที่ยังคงตามหาใครสักคน
ทั้งชีวิตของฉัน...จนฉันคิดในใจว่าคนที่ตามหานั้นไม่มีจริง...
การเดินทาง ที่เหมือนจะเนินนานแล้วกับการตามหาสิ่งที่รอคอย
ฉัน...ตอบตัวเองไม่ได้หรอก ว่าจะได้พบเค้า...คนนั้นเมื่อไหร่
แต่ฉันก็ยังเต็มใจที่จะตามค้นหา ยังยินดีที่จะเฝ้ารอ เพื่อเติมเต็มสิ่งที่หายไป
คนนั้น ฉันมั่นใจว่า...*มี* แต่ก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน?...
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
1469
