24 พฤศจิกายน 2553 15:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
รู้สึกท้อเหนื่อยหน่ายพ่ายชีวิต
เดินทางผิดหลงไปเพราะใจเผลอ
แพ้กิเลส...เหตุปัจจัยพาให้เจอ
ทุกข์เสนอ...สนองกระดองใจ...
เกิดเป็นรอยตรอมตรมระทมจิต
รักมีพิษรุมเร้าคอยเผาไหม้
ดั่งถูกสาปบาปรอนดั่งฟอนไฟ
ร้าวหวั่นไหวในรอยพาคล้อยตรม...
ยากจะข่มความเศร้า...รุมเข้าสุ่ม
รักร้อนรุ่ม...มีฤทธิ์คล้ายพิษขม
ภายในใจทุกข์กระหน่ำช้ำระทม
เจ็บหมักหมมอยากจบให้ลบเลือน...
รอยระทมขมขื่นสะอื้นช้ำ
กล้าถลำหลงไปหาใดเหมือน
ขอความแกร่งความกล้ามาเป็นเพื่อน
หวังช่วยเตือนหัวใจให้แข็งแรง...
15 พฤศจิกายน 2553 19:06 น.
แมงกุ๊ดจี่
ก้าวข้ามผ่ามศีลธรรมกระทำผิด
นำชีวิตติดบ่วงสู่ห้วงเหว
ถูกประณามกล่าวขานสันดานเลว
ชีพแหลกเหลวมีบาปตราบวันวาย...
เมื่อมาพบคนที่ใช่ในวันผิด
ผูกดวงจิตเคียงกันในวันสาย
เมื่อพี่นั้น...มีเขาเป็นเงากาย
มิอาจหมายอยากครองเจ้าของมี
ไม่อาจทนยอมรับร้าวสับสน
ทุกข์หมองหม่นด้วยรักในศักดิ์ศรี
ยิ่งนับวันผูกพันเสริมเพิ่มทวี
ทางที่ดีควรจบเลือนลบรอย...
อยู่ในห้วงรักซ้อนมาย้อนผลาญ
เจ็บร้าวรานรักสะดุดเกินสุดสอย
เมื่อคนนั้นอีกคนเขายังคอย
น้องบุญน้อยขอพรากเดินจากไป
ชาตินี้น้องกระทำผิดชีวิตหม่น
ขอมุ่งตนสู่ทางธรรมน้อมนำใจ
อธิษฐานพบทางสว่างใส
ขอหลีกไกลจากบาปตราบสิ้นลม...
10 พฤศจิกายน 2553 09:18 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฝากลมหนาวส่งข่าวใจหาใครหนึ่ง
คงรักซื้งละเมอยังเพ้อหา
ฝากสายลมพรมเห่ทุกเวลา
พร้อมบอกว่าผูกพันไม่ผันแปร...
ครวญกับลมพรมห่มรักมาดักฝัน
อยากเคียงกันสองเราจนเฒ่าแก่
ชื่นสุขทุกข์เหงาเฝ้าดูแล
คือรักแท้ห่วงใยแม้นไกลตา...
คือกัลยาณมิตรผูกพันคงมั่นไว้
ด้วยสายใยภพชาติแห่งปรารถนา
พร้อมด้วยใจพันพ่วงบ่วงวิญญา
ร่วมข้ามผ่านเวลามาสู่กัน...
น้อมด้วยจิตอธิษฐานวิญญาณนี้
ด้วยภักดี...จึงเพ้อละเมอฝัน
ยังเฝ้ารอคอยย้ำความสัมพันธ์
สองเรานั้น...คงมั่นนิรันดร...
แบบว่ามีงานด่วนมา...ต้องไปข้างนอกอย่างด่วน..ขออภัยพระมณี ณ ที่นี่ ไทยโพเอม...คริ ๆ