28 ตุลาคม 2553 15:35 น.

จิตอธิษฐาน...

พนมกรกราบลงหน้าองค์พระ
ตั้งสัจจะ...น้อมจิตอธิษฐาน
พร้อมธูปเทียนดอกไม้นำใส่พาน
ขอนมัสการพระธรรมชี้นำดล...

หมอบลงกราบจิตมั่นในวันนี้
กุศลกรรมที่กระทำจงนำผล
พบหนทางสว่างใสในกมล
ได้หลุดพ้นบ่วงกรรมเคยทำมา...

นับจากนี้อาราธนารักษาศีล
พาชีวินน้อมธรรมช่วยรักษา
ตัดกิเลสเหตุแห่งกรรมที่นำพา
เกิดชาติหน้าหลุดบ่วงเขาลวงใจ...

ลูกขอน้อมพระธรรมเป็นที่พึ่ง
ช่วยฉุดดึง...จากนรกที่หมกไหม้
มีปัญญามองเห็นความเป็นไป
เพื่อเข้าใจสัจจธรรมธรรมดา....

2178

love

comment

26 ตุลาคม 2553 09:55 น.

ฤ แปรสิ้น...

เมื่อไออุ่นแห่งรักเริ่มจัก...แผ่ว
ฟ้องด้วยแววห่างเหินทำเมินเฉย
รับสัมผัสเปล่าว่าง...ต่างจากเคย
หัวใจเอยเกิดคำถามทุกความนัย...

หรือหมดค่า...ให้ค้นจึงร่นห่าง
มีเงาบางขวางกั้น...แสนหวั่นไหว
กี่เคว้งคว้าง...เกินนับยากขับไล่
ร้าวรานใจหมองหม่นทุกข์ทนตรอม...

มีแต่ความห่างเหินหมางเมินให้
เหมือนว่าไร้เลือนสิ้นในกลิ่นหอม
เหลือเพียงเงาในทรวงพวงพยอม
เจ็บก็พร้อม...รับรู้เพียงผู้เดียว...

รู้หมดค่าแห่งรัก...ประจักษ์แล้ว
ด้วยพี่แก้วเปลี่ยนแปรสิ้นแลเหลียว
ทิ้งนงคราญ...เฝ้ารอใจห่อเหี่ยว
สุดรั้งเหนี่ยว...หวนคืนวันชื่นเรา...

แม้ตระหนักรักคล้ายสุดสายปาน
เจ็บพล่าผลาญ...คอยสุมเร่งรุมเร้า
ข่มหวาดหวั่นอดกลั้น...ให้บรรเทา
เจ็บ.ทุกข์.เศร้า.เหงาหงอยยังคอยใจ...