9 ตุลาคม 2550 17:27 น.
แมงกุ๊ดจี่
ยอมรับความทุกข์ยาก "เริ่มจากศูนย์"
แม้นอาดูร...พร้อมจักรอ...มิท้อถอย
ผ่านเนิ่นนานสักเท่าใดดวงใจคอย
ถึงทรัพย์น้อยมีรักเสริม...เติมเป็นทุน...
อุปสรรคหนักหนา...อาจมาขวาง
จักร่วมทางโอบเอื้อคอยเกื้อหนุน
พร้อมอาทร...ห่วงหา...มอบการุญ
เปรียบคู่บุญ...ปางก่อน...นำย้อนมา...
อาจทุกข์บ้าง สุขบ้าง ทางชีวิต
ร่วมลิขิต...บากบั่น...แก้ปัญหา
ใจเดียวกัน "คงมั่น" มุ่งฟันฝ่า
เดินเคียงบ่าถึงวัน...คว้าฝันใส...
นับจากศูนย์พูนเพิ่มหมั่นเติมรัก
เป็นเหมือนหลักปลุกหวังกำลังใจ
มุ่งสร้างตัวพร้อมสร้างรักทักทอไป
อีกไม่ไกล...คงสมปองรักสองเรา...
8 ตุลาคม 2550 15:21 น.
แมงกุ๊ดจี่
คงเกินงามหากพร่ำเอ่ยคำรัก
เมื่อตระหนัก...รู้แน่...แค่ขำขำ
จะคิดมากทำไม? ...ให้เจ็บช้ำ
การกระทำแท้จริง...คือสิ่งลวง...
ภาพแตกต่างของหญิงคือสิ่งไหน?
โปรดช่วยไขอยากฟังความทั้งปวง
หรือว่าเขลามากพอจึงล่อลวง
ไม่เคยห่วง...ความรู้สึกส่วนลึกเรา...
รักเลหลัง...มิหวังซื้อ...คือคำตอบ
หากรักชอบมอบรักใส...ใส่ใจเขา
มัวแต่พร่ำหว่านทั่วไป...ใครจะเอา
คงแก่เฒ่าเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย...
การลงทุนผิดคลาด...คือขาดทุน
หนุ่มอย่างคุณไม่จริงเรื่องทิ้งลาย
ภาพติดลบ...เสียแล้วละนะพี่ชาย
ผิดเป้าหมาย...เลหลัง...ยังไม่เอา...
4 ตุลาคม 2550 14:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
"เริ่มสร้างตัวจากศูนย์" อาดูรนัก
เมื่อไหร่รัก...เราทั้งสองครองสุขสม
วันเดือนปี....เลื่อนไป...ไหวระทม
คล้ายรักขมยอกแสลงแกล้งปั้นปึง...
จึงเขียนกลอนปลดอารมณ์คนขมขื่น
น้ำตารื้น...เพราะดวงจิต...คอยคิดถึง
อยู่ที่ไหน? แห่งหนใดใครคนหนึ่ง
เฝ้าคะนึง...คอยพร่ำเพ้อ...เสมอมา...
เที่ยวเพลินไปถึงแคว้นดินแดนไหน ?
รับรู้ไหม? ใจหนึ่งดวง...คอยห่วงหา
แอบน้อยใจ...ในบางคราวร้าววิญญา
กราวน้ำตา...เพราะหวง...และห่วงใย...
ฝากบอกเธอ...ยังคงมั่น...มิผันแปร
คอยรักแท้...ปลอบขวัญ...มิหวั่นไหว
แม้นต้องรอ...อีกเนิ่นนานสักปานใด
พร้อมเก็บใจ...รักเดียว...เกี่ยวรักคืน...
3 ตุลาคม 2550 17:56 น.
แมงกุ๊ดจี่
อยากหลับตา...พักลง ณ ตรงนี้
ล้าเต็มทีขอพักเรื่องหนักหน่วง
ที่รุมเร้าเผาผลาญร้าวรานทรวง
เรื่องทั้งปวงหยุดพักบ้างสักครา...
อยากหลับตา...พักลง ในวงแขน
ซบหนุนแทนดั่งหมอนคราอ่อนล้า
หวังอิงแอบแนบสนิท...ยามปิดตา
ครานิทรา...คงอุ่นใจ...ไร้ภัยพาล...
อยากหลับตา...พักลงประสงค์หลับ
โปรดเปิดรับ...ดวงใจ...ใบร้าวฉาน
พบความทุกข์หลายคราวจนร้าวราน
หากสงสาร....เอียงไหล่....ให้ซบอิง...
อยากหลับตา...พักลงตรงไหล่กว้าง
เพียงคอยวาง...มั่นไว้...ด้วยใจจริง
พร้อมคุ้มภัยปกป้อง...แก่น้องหญิง
เปรียบทุกสิ่ง...พิสูจน์...คำพูดชาย...
อยากหลับตา...อิงแอบแนบเรือนผม
สัมผัสเพียงแค่สายลม...ขมขื่นหาย
กอดประคองแนบชิด...อย่าคิดคลาย
มอบใจกาย...ซบแน่น...วงแขนคุณ ?
2 ตุลาคม 2550 08:41 น.
แมงกุ๊ดจี่
อย่า! มาย้ำ"แผลเป็น"เคยเซ่นรัก
ก่อนทุ่มเทความภักดิ์กลับหักหลัง
พร่ำสัญญามอบทุกสิ่ง...มั่นจริงจัง
กลับถูกฝัง...รอยฝาก...ก่อนจากลา...
มิสาสม...หรือไง?...วานให้บอก
ก่อนเคยหลอกเหตุใด? ไม่ระอา
ลืมเสียเถิด! เรื่องเก่าเราผ่านมา
หยุดมารยา...น่าเบื่อ...ยากเชื่อใจ
คราวอดีตมันเลือนอย่าเอื้อนเอ่ย
จบ - จบเลย อย่าแคร์ อย่าแก้ไข
เรื่องวันนั้น "ไม่คิด" ไม่ติดใจ
เลิกสาไถย... ใช้เล่ห์ คนเรรวน...
เจ็บต้องจำ วันผ่านมา ก็ปรากฏ
เรื่องทั้งหมดใครทำอย่าคร่ำครวญ
สายซะแล้ว...มันจบ...อย่าทบทวน
อย่าคิดหวน...รื้อฟื้น...คืนสัมพันธ์...