18 กันยายน 2549 08:45 น.
แมงกุ๊ดจี่
คนเราต่างมีภาระหน้าที่
บนวิถี...ในทางสร้างความฝัน
ต่างคนต้องเผชิญเดินบากบั่น
หวังมุ่งมั่น...สู่อนาคตอันสดใส...
วิถีเธอเพื่อก้าวอย่างห้าวหาญ
ในการงาน...ยากจะเลี่ยงทนเสี่ยงภัย
ปฏิบัติหน้าที่ด้วยรักสมัครใจ
พร้อมแก้ไขปัญหาพาเจริญ....
วิถีของฉันทนก้าวอย่างร้าวราน
ไม่ห้าวหาญในทางอย่างเธอเดิน
ความกล้าก้าวยังอ่อนหัดยังขัดเขิน
ยากเหลือเกิน...จะเข้มแข็งแกร่งอย่างเธอ...
ทำได้เพียงส่งกำลังใจไปหา
ทุกเวลา..คอย*ห่วงหา*อยู่เสมอ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้พบเจอ
เพียงเสนอ...ความห่วงใยให้มิคลาย
หากวันใดต้องพรากจากไปลับ
ทำอย่างไรจะทนรับกับฝันร้าย
หากไม่มีคุณเคียงคู่อยู่ข้างกาย
ฉันขอตาย...เพื่อพบในภพหน้า....(โอเวอร์เนาะ)
15 กันยายน 2549 17:05 น.
แมงกุ๊ดจี่
ยังรอคอยเพียงเธอเสมอมั่น
มิไหวหวั่น....ใช้เวลามาตัดสิน
เสียงหัวใจแม้นไกลกันฉันได้ยิน
ยังถวิล...ไม่ร้างหรือจางหาย...
จะกี่วันผันผ่านแม้นนานเนิ่น
แม้นเผชิญ...ความเหงาเข้าทำร้าย
ถึงอย่างไรหัวใจมิกลับกลาย
ยังไม่คลาย...ความรักสลักมั่น...
เก็บหัวใจดวงน้อยเพื่อคอยรัก
ขอจมปลัก...ห้วงรักและห้วงฝัน
หวังมีเธอร่วมเรียงเดินเคียงกัน
ในสักวัน...ฉันมั่นใจในรักเรา...
เสียงของหัวใจใครคนนี้
ดวงฤดี...ของฉันนั้นไม่เหงา
ความห่วงหาของเธอเสมือนเงา
คอยบรรเทา...ความเหงาเมื่อห่างไกล...
จะรอรับขวัญวันพบหน้า
คงไม่ช้า...ได้สบตาได้อยู่ใกล้
เมื่อได้พบจะไม่พรากจากกันไป
สองหัวใจ...เคียงคู่อยู่ด้วยกัน"ตลอดไป"
13 กันยายน 2549 08:59 น.
แมงกุ๊ดจี่
วันเวลาผ่านมาบรรจบครบหนึ่งปี
เธอคนดี...เงียบหายคล้ายหนีหน้า
สี่ปีเคยมีกันสำหรับฉันนั้นมีค่า
มากยิ่งกว่า...สิ่งใดใดใจเคยมี...
หนึ่งปีที่เธอไปใจยังห่วง
หนึ่งปีล่วง...ไร้ใครคนใดแทนที่
หนึ่งปีผ่านยังรอเคียงเพียงคนดี
หนึ่งปีนี้...ฉันคนนี้ที่ยังรอ...
ใยจึงเงียบหายเหมือนตายจาก
อย่าโกรธมาก...ได้ไหม? ฉันอยากขอ
หนึ่งปีผ่านมันทรมานนานมากพอ
สำนึกแล้วผิดที่ก่อวอนขอลืมมัน...
อดีตรักหวานผ่านสี่ปีไม่มีช้ำ
หนึ่งปีจำ...รอยรักเก่าเฝ้าคงมั่น
หนึ่งปีคอยเธอเสมอมาเติมฝัน
ห้าปีฉัน...ไม่เคยเผลอเพียงเธอในใจ...
7 กันยายน 2549 19:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
อยากขอบคุณ...คุณคนดีที่เลือกฉัน
ความรักมั่นจากหัวใจมอบไปใฝ่เสนอ
ความรักภักดีจากนี้มอบให้ไปเพียงเธอ
มั่นเสมอในหัวใจเคียงเพียงเธอผู้เดียว...
นับจากนี้ดวงใจฉันพร้อมชีวิตนี้มอบ
พร้อมจะขอตอบแทนรักแน่นเหนียว
จะคล้องแขนเดินบนทางอันคดเคี้ยว
เราจะเกี่ยวหัวใจในทางสร้างวิมาน...
หัวใจที่อ้างว้างของฉันกลับสดใส
บนทางไกลไม่หวั่นอุปสรรคหนักแผ้วผ่าน
แม้นลำบากเพียงใดพร้อมก้าวอย่างห้าวหาญ
ร่วมขับขาน...ตำนานรักแท้ของสองเรา...
..............................................
4 กันยายน 2549 07:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
ก้มหน้าซบหมอนหลบซ่อนน้ำตา
ในอุราแสนเจ็บแปลบแทบอาสัญ
เพราะโง่เขลาเบาปัญญาสารพัน
ถูกเขาปั่น...ด้วยกลลวงบ่วงมารยา...
เพราะลืมยั้งคิด.ลืมเจียมใจ.ไม่ระวัง
จนต้องพลั้งเพราะหัวใจไร้เดียงสา
เป็นผู้หญิงใจง่ายใครเขาเว้า*นินทา
ถูกกล่าวหา...อย่างอัปยศมิงดงาม...
คงต้องกลายเป็นคนหนึ่งซึ่งไร้รัก
ทำแน่นหนักในหัวใจใครอย่าหยาม
ความรักแท้ของฉันจากนี้เพียงนิยาม
โปรดอย่าถาม...ไม่มีแน่รักแท้ในหัวใจ...
นับจากนี้จะเก็บซ่อนใจไว้ห่างรัก
จะเก็บกักความรู้สึกไม่หวั่นไหว
ถ่องจำไว้จง.เจียมตัว.เจียมหัวใจ
แม้บางใคร...ผ่านมาให้เลยผ่านไป...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
993
