15 พฤศจิกายน 2553 19:06 น.
แมงกุ๊ดจี่
ก้าวข้ามผ่ามศีลธรรมกระทำผิด
นำชีวิตติดบ่วงสู่ห้วงเหว
ถูกประณามกล่าวขานสันดานเลว
ชีพแหลกเหลวมีบาปตราบวันวาย...
เมื่อมาพบคนที่ใช่ในวันผิด
ผูกดวงจิตเคียงกันในวันสาย
เมื่อพี่นั้น...มีเขาเป็นเงากาย
มิอาจหมายอยากครองเจ้าของมี
ไม่อาจทนยอมรับร้าวสับสน
ทุกข์หมองหม่นด้วยรักในศักดิ์ศรี
ยิ่งนับวันผูกพันเสริมเพิ่มทวี
ทางที่ดีควรจบเลือนลบรอย...
อยู่ในห้วงรักซ้อนมาย้อนผลาญ
เจ็บร้าวรานรักสะดุดเกินสุดสอย
เมื่อคนนั้นอีกคนเขายังคอย
น้องบุญน้อยขอพรากเดินจากไป
ชาตินี้น้องกระทำผิดชีวิตหม่น
ขอมุ่งตนสู่ทางธรรมน้อมนำใจ
อธิษฐานพบทางสว่างใส
ขอหลีกไกลจากบาปตราบสิ้นลม...
10 พฤศจิกายน 2553 09:18 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฝากลมหนาวส่งข่าวใจหาใครหนึ่ง
คงรักซื้งละเมอยังเพ้อหา
ฝากสายลมพรมเห่ทุกเวลา
พร้อมบอกว่าผูกพันไม่ผันแปร...
ครวญกับลมพรมห่มรักมาดักฝัน
อยากเคียงกันสองเราจนเฒ่าแก่
ชื่นสุขทุกข์เหงาเฝ้าดูแล
คือรักแท้ห่วงใยแม้นไกลตา...
คือกัลยาณมิตรผูกพันคงมั่นไว้
ด้วยสายใยภพชาติแห่งปรารถนา
พร้อมด้วยใจพันพ่วงบ่วงวิญญา
ร่วมข้ามผ่านเวลามาสู่กัน...
น้อมด้วยจิตอธิษฐานวิญญาณนี้
ด้วยภักดี...จึงเพ้อละเมอฝัน
ยังเฝ้ารอคอยย้ำความสัมพันธ์
สองเรานั้น...คงมั่นนิรันดร...
แบบว่ามีงานด่วนมา...ต้องไปข้างนอกอย่างด่วน..ขออภัยพระมณี ณ ที่นี่ ไทยโพเอม...คริ ๆ
28 ตุลาคม 2553 15:35 น.
แมงกุ๊ดจี่
พนมกรกราบลงหน้าองค์พระ
ตั้งสัจจะ...น้อมจิตอธิษฐาน
พร้อมธูปเทียนดอกไม้นำใส่พาน
ขอนมัสการพระธรรมชี้นำดล...
หมอบลงกราบจิตมั่นในวันนี้
กุศลกรรมที่กระทำจงนำผล
พบหนทางสว่างใสในกมล
ได้หลุดพ้นบ่วงกรรมเคยทำมา...
นับจากนี้อาราธนารักษาศีล
พาชีวินน้อมธรรมช่วยรักษา
ตัดกิเลสเหตุแห่งกรรมที่นำพา
เกิดชาติหน้าหลุดบ่วงเขาลวงใจ...
ลูกขอน้อมพระธรรมเป็นที่พึ่ง
ช่วยฉุดดึง...จากนรกที่หมกไหม้
มีปัญญามองเห็นความเป็นไป
เพื่อเข้าใจสัจจธรรมธรรมดา....
26 ตุลาคม 2553 09:55 น.
แมงกุ๊ดจี่
เมื่อไออุ่นแห่งรักเริ่มจัก...แผ่ว
ฟ้องด้วยแววห่างเหินทำเมินเฉย
รับสัมผัสเปล่าว่าง...ต่างจากเคย
หัวใจเอยเกิดคำถามทุกความนัย...
หรือหมดค่า...ให้ค้นจึงร่นห่าง
มีเงาบางขวางกั้น...แสนหวั่นไหว
กี่เคว้งคว้าง...เกินนับยากขับไล่
ร้าวรานใจหมองหม่นทุกข์ทนตรอม...
มีแต่ความห่างเหินหมางเมินให้
เหมือนว่าไร้เลือนสิ้นในกลิ่นหอม
เหลือเพียงเงาในทรวงพวงพยอม
เจ็บก็พร้อม...รับรู้เพียงผู้เดียว...
รู้หมดค่าแห่งรัก...ประจักษ์แล้ว
ด้วยพี่แก้วเปลี่ยนแปรสิ้นแลเหลียว
ทิ้งนงคราญ...เฝ้ารอใจห่อเหี่ยว
สุดรั้งเหนี่ยว...หวนคืนวันชื่นเรา...
แม้ตระหนักรักคล้ายสุดสายปาน
เจ็บพล่าผลาญ...คอยสุมเร่งรุมเร้า
ข่มหวาดหวั่นอดกลั้น...ให้บรรเทา
เจ็บ.ทุกข์.เศร้า.เหงาหงอยยังคอยใจ...
24 กันยายน 2553 18:03 น.
แมงกุ๊ดจี่
ฤ ปางก่อนผูกพ่วงสายบ่วงกรรม
หลงเดินย่ำทางเก่าชีพเศร้าหมอง
ผิดศีลธรรมนำชีวันผิดครรลอง
เพื่อสนอง "กิเลส" เหตุปัจจัย...
สร้างกรรมใหม่ไม่หยุดฉุดตกต่ำ
ตามก้าวย่ำกงเกวียนวกเวียนไป
เสมือนตกลงเหวแห่งเปลวไฟ
เปรียบเผาไหม้ทุกชาติมิอาจขืน....
จึงน้อมนำพระธรรมแนวคำสอน
หวังตัดทอนกรรมเก่าจิตเร้าฝืน
มุ่งสวดมนต์เป็นผู้...จิตรู้ตื่น
รั้งสติคืน....น้อมรับสดับธรรม...
ชำระล้างจิตใจใสสะอาด
สิ่งพลั้งพลาดลบเลือนอย่าเตือนจำ
นับจากนี้ปล่อยวางมุ่งทางธรรม
ละเว้นกรรม...ด้วยสัจเพื่อตัดเวร...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1564
