๑.สายฝนโปรยพราวพร่างมิสร่างเหงา ยิ่งรุมเร้า...หัวใจหวั่นไหวอ่อน เหลียวรอบกายมองหาใครอาทร ความรักคลอนวอนฝนดลบันดาล... กอดตัวเองคนเดียวเปล่าเปลี่ยวหวัง เดินลำพัง...เหน็บหนาวข่มร้าวราน กี่ความทุกข์ข่มเหงในเพรงกาล หวังข้ามผ่าน...อยากมีวิถีงาม... ๒.พรหมลิขิตทดสอบกรอบชีวิน ด้วยมลทินน่ารังเกียจคนเยียดหยาม ได้บทเรียนพลาดผิดพาจิตทราม เอื่อยไหลตาม "กิเลิส" เหตุแห่งกรรม... ๓.น้อมดวงจิตอธิษฐานบันดาลดล ขอกุศลผลบุญโปรดหนุนนำ พาพ้นจากกลลวงหลุดบ่วงช้ำ อย่าถลำ...หลงผิดคิดละอาย... ซ่อนหน้าผ่านวันคืนอันขืนขม ทุกข์ระทมชีวินเกือบสิ้นสาย ถูกพร่าผลาญทุรนทุราย สิ้นความหมายค่ารักประจักษ์ใจ... ๔.เป็นเพียงการหลอกหลอนที่ซ่อนอยู่ ทั้งที่รู้...เท่าทันกลับหวั่นไหว ปล่อยให้กรรมลิขิตชีวิตไป หมดเชื้อไฟ...คงจบมิทบทวน... ข่มความเจ็บอาวรณ์ซ่อนน้ำตา เป็นธรรมดาของโลกมิโศกครวญ รักต้องแคล้วพลัดพลาดมิอาจหวน ทุกสิ่งล้วน "กรรม" ลิขิตชีวิตมา... ๕.สองมือน้อยกราบลงหน้าองค์พระ ตั้งสัจจะ...คิดอาจวอนปรารถนา ขอปลดบ่วงรอยกรรมโปรดเมตตา กรุณา...ต่อเวไนยไกลอบาย... ชะรอยกรรมควรอยู่อย่างผู้แพ้ หยุดอ่อนแอจ่อมจมเลิกงมงาย แต่นี้ไปคลายเกลียว...แม้เดียวดาย ปล่อยให้สายสวาทนั้นขาดลง.... ปล.๑ :: กลอนบทนี้ประมาณว่าสองอารมณ์ ตอนฝนตก และตอนดูซีรีย์ Club Friday อินจัดหง่า ปล.๒ :: ความรักคืออะไรนะ หรือเป็นความรักที่ "รักตัวเอง" กันนะ ปล.๓ :: อย่าเอาความรักที่บริสุทธิ์สนองความเห็นแก่ตัว ขอให้เห็นแก่คนอื่นบ้าง ปล.๔ :: อินจริงอะไรจริง จากซีรีย์ที่เพื่อนส่งมาให้ดู ดูไปก็ร้องไป แง! ปล.๕ :: เมื่อเรารู้เหตุแห่งทุกข์ ก็ควรดับเหตุแห่งความทุกข์นั้นเสีย ใช่ไหม๊คะ ก็ขึ้นชื่อว่าความรัก ความรักที่แท้จริง ไม่มีอะไรแน่นอน ใจมันอ่อนแอแพ้ความรัก ความรักที่แท้จริง มันยิ่งกว่าในนิยาย คงมีสักวันที่ความรักนั้นจะเป็นของเธอ
ตาพร่ามัวเห็นเคล้าเป็นเงาไหว อยู่ตรงหน้า "นี่ใคร" เหมือนใจคุ้น แววตามองปรานีมีไออุ่น ช่างเหมือนคุณคนใจร้ายที่ได้เจอ... คงบังเอิญ...คิดไปเองตามเพลงร้อง พี่ชายน้องแสนดีไม่มีเผลอ ถนอมคำถนอมใจใฝ่บำเรอ ดีเสมอไม่ตอกย้ำทิ่มตำใจ... ไม่มีหรอกผู้ชายปากร้ายนั้น คำรำพันที่หว่านแสนหวานไหว ไม่เคยว่า...ไม่เหน็บเจ็บช้ำใด มีปราศรัยด้วยจิตมิตรไมตรี... เกือบลืมแล้ว...เคยรักสลักมั่น เกือบลืมมัน...เลือนไปในวิถี เกือบลืมแล้วเคยรัก..มอบภักดี เกือบลืมแล้วไมตรีของพี่ชาย... ไม่อาจหวนคืนกลับเริ่มนับใหม่ ร้าวหัวใจ...ย่อยยับดับสลาย จำก้มหน้ายอมรับความอับอาย ทุกอย่างสาย...หยุดยั้งอย่ารั้งคืน... ปล.๑ ช่วงนี้ลงถี่หน่อยนะ อิอิ ปล.๒ อินกับเพลงอีกแล้ว 555 ปล.๓ ครบปีพอดีเมษานี้ T_T"
ภาพความหลังฝังจิตนิมิตฝัน นึกถึงวันเคยเคียงแต่เพียงสอง ด้วยเหตุการณ์แปรผันตามครรลอง ยากจะครองร่วมทางอย่างสัญญา.... เรื่องเก่าเก่ายังหวนทบทวนซ้ำ ความทรงจำเนิ่นนานครั้งผ่านมา อาจมีบ้างบางช่วงคอยห่วงหา แต่รู้ว่า...รักกลาย...และสายไป... ขออวยพร "โชคดี" และ "มีสุข" ปราศจากทุกข์ให้ปรากฏแต่สดใส ทุกก้าวย่างของวิถีจงมีชัย พบรักใหม่....ตามคิดชีวิตงาม...
หน้าส่วนตัว
2679
บรรยากาศเงียบงันสุดกลั้นไหว
ราญหัวใจหวาดกลัวหม่นมัวหมอง
ฟ้าสลัว "ค่ำแล้ว" แผ้วผินมอง
น้ำตานองแต่งแต้มสองแก้มนวล...
ทอดสายตามองไกลไฟระยับ
สุดระงับความขมจากลมหวน
คอยลอบเวียนรำลึกพานึกทวน
ร้าวปั่นป่วน...ร้อนรุ่มสุมภายใน...
ชะรอยกรรมบันดาลมาพาลพบ
หรือบรรจบด้วยบุญคอยหนุนไว้
จึงติดอยู่กงเกวียนมิเปลี่ยนไป
จิตเอื่อยไหลลงต่ำดั่งย้ำเตือน...
มือน้อยกราบน้อมจิตอธิษฐาน
มาบนบานน้ำตาพราวจึงกล่าวเอื้อน
ขอลูกนี้...พ้นโศกวิโยคเลือน
ทุกข์คลาดเคลื่อนห่างวิถีชีวีงาม...
กำแพงใดที่กั้น หนทาง ลองร่วมกันถกถาง ย่อมสู้ พวกเราต่างวาดวาง เกิดก่อก้าวบั่นเคียงเรียนรู้ เพื่อสร้างรักจริง...
ปัจฉิมลิขิต : มาขึ้นบ้านใหม่ ที่ไฉไลกว่าเดิม เพราะคิดถึงจึง ไม่มีอะไรมากกว่า อิอิ บอกตรงๆ งงจังเลย
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
Lovings
แมงกุ๊ดจี่ เลิฟ 53 คน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
Lovings
แมงกุ๊ดจี่ เลิฟ 2 คน
