21 กรกฎาคม 2549 18:06 น.
แมงกุ๊ดจี่
มองท้องฟ้ายามเย็นเห็นแล้วเศร้า
หัวใจเหงา...นึกถึงเขาเฝ้าห่วงหา
เพียงอยากรู้เป็นไงคนไกลตา
รู้ไหมหนา...ใครคนหนึ่งซึ่ง*รอคอย*...
อยู่ไหน? อยู่ที่ไหน?ให้ช่วยบอก
เพียงเพื่อหลอก...หัวใจไม่ท้อถอย
โปรดอย่าเงียบหายไปไร้ร่องรอย
ใจน้องกลอย...*รอคอย*พี่กลับคืน...
แม้เนินนานเพียงใดใจยังห่วง
ในทุกห้วง...หทัยนุชสุดกล่ำกลืน
คอยห่วงหวงคนไกลตาว่าเป็นอื่น
กลั่นสะอื้น...รัญจวนปั่นป่วนใจ...
เมื่อตะวันจะลาลับดับแสง
คล้ายสิ้นแรง...สิ้นหวัง...นั่งหวั่นไหว
ปล่อยความคิดนึกถึงซึ่งคนไกล
อยู่แห่งไหน?...*รักมั่นคง*ตรงนี้รอ...
19 กรกฎาคม 2549 11:48 น.
แมงกุ๊ดจี่
หยิบสมุดบันทึกมาอ่านหาความหลัง
คิดถึงครั้ง...ก่อนเก่าเราสองปองรักมั่น
สัญญาระหว่างกันมั่นคงตรงสัมพันธ์
เธอกับฉัน...จะมีกันเสมอไม่เผลอใจ...
กลายเป็นอดีตความรักขมตรมหนัก
เมื่อความรัก...*แตกต่าง* ต้องห่างไป
หลงเหลือเพียงภาพอดีตคอยกรีดใจ
ยากแก้ไข...เรื่องราว...คราวเคียงเงา...
แม้นานเนินใจหวนยังครวญหา
ในทุกครา...ลมพัดผ่านใจพานเหงา
ยังคิดถึงเสมอเพ้อพร่ำคำว่าเรา
ฉันยังเฝ้า...คอยรักมั่นนั้นหวนคืน...
ปิดบันทึกสีฟ้าเล่มเก่าลงตรงนี้
ลืมเสียที...อดีตรักล่มที่ขมขืน
จากนี้หัวใจมั่นคงจงหยัดยืน
ยิ้มระรื่น...รับวันใหม่สดใสเอย....
17 กรกฎาคม 2549 12:27 น.
แมงกุ๊ดจี่
กลายเป็นผู้ต้องหาว่าทำผิด
ละเมิดสิทธิ์หัวใจใครคนหนึ่ง
ทำร้ายเขาเพราะซื่อและดื้อดึง
และมึนตึง.ไม่ฉลาด.ขาดเหตุผล...หุ หุ
แค่เป็นในแบบเขา*ผู้หญิงคนนั้น*
อาจดึงดันคอยเอาแต่ใจไร้เหตุผล
หรือบางครั้งอาจมีบ้างที่ซุกซน
จนบางคนเหลือทนบ่นระอา...
เป็นในแบบของฉันมันผิดหรือ
อาจจะดื้อบ้างบางเวลาอย่าถือสา
หากทำผิดก็ขอโทษอย่าโกรธน๊า คริ คริ...
ดีกันหนา...น่านะ...นะคะ...คนดี....
ก็แค่ทำผิดนิดหน่อยดูน้อยนิด
พี่อย่าคิด...โกรธเคืองน้องให้หมองศรี
กลับมารักกันอย่างเคยเผยวจี
ใจดวงนี้...คนนี้...ที่มั่นคง....หุ หุ
ไม่เคยง้อใครสักที มีคนนี้ที่ของ้ออ่ะ...
ไม่รู้เป็นไงก็ข้างในมันรู้สึกแปลก อิอิ...
ปล. ภาพประกอบหากเป็นการโฆษณาชวนเชื่อและหลอกลวง
หรือโปรโมทมากเกินไป...ก็ขออภัย...
หากผู้พบเห็น รู้สึกว่าไม่สมควรประการใด
แจ้งเจ้าของกระทู้ด่วน! นะคะ อิอิ
.
13 กรกฎาคม 2549 09:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
มองท้องฟ้าเวลาดึก................หวนนึกถึงคนหนึ่ง
หัวใจเราใฝ่รำพึง.....................คะนึงหาทุกราตรี...*
แม้เป็นดาวหรือดินถวิลหา
จะมองฟ้าจ้องดาราทั่วเวหน
อยากขอเพียงห่วงใยในกมล
ก็สุขล้น...ทุกเวลายามอาวรณ์...
เป็นดาวฤกษ์หรือคือดาวเคราะห์
ใยจำเพราะ...เปล่งแสงแสร้งอาทร
ช่วยใครคนหนึ่งคลายหายร้าวรอน
คล้ายมาผ่อนปรนคนเหงาเท่านั้นเอง...
6 กรกฎาคม 2549 12:26 น.
แมงกุ๊ดจี่
หยดน้ำตารินไหลปนสายฝนหล่น
หัวใจคนช้ำร้าวรานเกินทานไหว
ส่งความคิดล่องลอยปล่อยออกไป
ร่ำร้องไห้อยู่บนทางกลางฝนเย็น...
แม้ว่ากายหนาวเหน็บจะเก็บซ่อน
ความร้าวรอนภายในใครอย่าเห็น
ความปวดร้าวทุกข์ทนคนหนึ่งเป็น
จะซ่อนเร้นรอย*น้ำตา*ข้าไม่ริน...
ยืนอยู่กลางสายฝนที่โปรยหล่น
ล้างความหมองหม่นจนหมดสิ้น
เพื่อชำระล้างหัวใจไร้มลทิน
มิถวิลถึงรอยรักหักใจลา...
ให้น้ำตาไหลไปพร้อมกับสายฝน
เพราะผู้คนคงไม่เห็นเป็นน้ำตา
เพียงสายฝนร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ที่ไหลมา...ชำระล้างบางหัวใจ...
เ รื่ อ ย เ ฉื่ อ ย ต า ม ส า ย ฝ น...ป ล่ อ ย ไ ป
ล อ ย อ อ ก ไ ป...น อ ก ห น้ า ต่ า ง บ า น ใ ส...