22 กันยายน 2549 09:48 น.
แมงกุ๊ดจี่
++++++ ++++++
คิดหวั่นไหว เพราะคำ เธอพร่ำบอก
มิกลับกรอก หลอกใคร ใจเปิดเผย
ข้อเสนอ จริงจัง ดั่งที่เปรย
ชวนลงเอย ร่วมทาง สร้างครอบครัว
ฉันอาจไม่ ใช่ภาพ เธอวาดไว้
อยากขอให้ คิดใหม่ ถามใจตัว
คนต้อยต่ำ หากเลือก มาเกลือกกลั้ว
อาจหมองมัว อัปยศ หมดราศรี
เพียงผู้หญิง ธรรมดา ไม่น่าสน
เดินถนน ริมทาง ต่างวิถี
ไม่เหมาะสม กันหรอก บอกคนดี
ผู้หญิงมี อีกมาก อยากเคียงคุณ
ฉันขออยู่ คนเดียว เปล่าเปลี่ยวจิต
ได้เพียงสิทธิ์ คิดถึง ได้อิงอุ่น
รู้สึกดี มีเสมอ คนเคยคุ้น
เพียงได้ฝัน เคียงคุณ ก็อุ่นใจ...
19 กันยายน 2549 17:24 น.
แมงกุ๊ดจี่
สองหัวใจสองความคิดต่างจิตใจ
ยากเกินไปหากร่วมสร้างบนทางฝัน
ความคิดของเราแตกต่างดูห่างกัน
เธอกับฉันเราคงร้างแยกทางเดิน...
ในความรักความผูกพันมันไร้ผล
เราสองคนเหมือนยิ่งใกล้ใจห่างเหิน
ความหวั่นไหวของใจที่เผชิญ
เพราะบังเอิญใครผ่านมาพาใจตรม...
เธอก็เหงา ฉันก็เหงา เราต่างช้ำ
ถูกจองจำเพียงเพราะความเหมาะสม
ในทางเราสองคนต่างทนขืนขม
ร่วมโศกตรมสามเส้าทนเศร้าหมอง...
อยากหลุดพ้นจากบ่วงเล่ห์เสน่ห์ร้าย
หากต้องตายจักยอมพร้อมสนอง
รู้แล้วรักครั้งนี้มิได้ครอง
ไม่อยากถูกจองจำตรมน้ำตา...
18 กันยายน 2549 08:45 น.
แมงกุ๊ดจี่
คนเราต่างมีภาระหน้าที่
บนวิถี...ในทางสร้างความฝัน
ต่างคนต้องเผชิญเดินบากบั่น
หวังมุ่งมั่น...สู่อนาคตอันสดใส...
วิถีเธอเพื่อก้าวอย่างห้าวหาญ
ในการงาน...ยากจะเลี่ยงทนเสี่ยงภัย
ปฏิบัติหน้าที่ด้วยรักสมัครใจ
พร้อมแก้ไขปัญหาพาเจริญ....
วิถีของฉันทนก้าวอย่างร้าวราน
ไม่ห้าวหาญในทางอย่างเธอเดิน
ความกล้าก้าวยังอ่อนหัดยังขัดเขิน
ยากเหลือเกิน...จะเข้มแข็งแกร่งอย่างเธอ...
ทำได้เพียงส่งกำลังใจไปหา
ทุกเวลา..คอย*ห่วงหา*อยู่เสมอ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้พบเจอ
เพียงเสนอ...ความห่วงใยให้มิคลาย
หากวันใดต้องพรากจากไปลับ
ทำอย่างไรจะทนรับกับฝันร้าย
หากไม่มีคุณเคียงคู่อยู่ข้างกาย
ฉันขอตาย...เพื่อพบในภพหน้า....(โอเวอร์เนาะ)
15 กันยายน 2549 17:05 น.
แมงกุ๊ดจี่
ยังรอคอยเพียงเธอเสมอมั่น
มิไหวหวั่น....ใช้เวลามาตัดสิน
เสียงหัวใจแม้นไกลกันฉันได้ยิน
ยังถวิล...ไม่ร้างหรือจางหาย...
จะกี่วันผันผ่านแม้นนานเนิ่น
แม้นเผชิญ...ความเหงาเข้าทำร้าย
ถึงอย่างไรหัวใจมิกลับกลาย
ยังไม่คลาย...ความรักสลักมั่น...
เก็บหัวใจดวงน้อยเพื่อคอยรัก
ขอจมปลัก...ห้วงรักและห้วงฝัน
หวังมีเธอร่วมเรียงเดินเคียงกัน
ในสักวัน...ฉันมั่นใจในรักเรา...
เสียงของหัวใจใครคนนี้
ดวงฤดี...ของฉันนั้นไม่เหงา
ความห่วงหาของเธอเสมือนเงา
คอยบรรเทา...ความเหงาเมื่อห่างไกล...
จะรอรับขวัญวันพบหน้า
คงไม่ช้า...ได้สบตาได้อยู่ใกล้
เมื่อได้พบจะไม่พรากจากกันไป
สองหัวใจ...เคียงคู่อยู่ด้วยกัน"ตลอดไป"
13 กันยายน 2549 08:59 น.
แมงกุ๊ดจี่
วันเวลาผ่านมาบรรจบครบหนึ่งปี
เธอคนดี...เงียบหายคล้ายหนีหน้า
สี่ปีเคยมีกันสำหรับฉันนั้นมีค่า
มากยิ่งกว่า...สิ่งใดใดใจเคยมี...
หนึ่งปีที่เธอไปใจยังห่วง
หนึ่งปีล่วง...ไร้ใครคนใดแทนที่
หนึ่งปีผ่านยังรอเคียงเพียงคนดี
หนึ่งปีนี้...ฉันคนนี้ที่ยังรอ...
ใยจึงเงียบหายเหมือนตายจาก
อย่าโกรธมาก...ได้ไหม? ฉันอยากขอ
หนึ่งปีผ่านมันทรมานนานมากพอ
สำนึกแล้วผิดที่ก่อวอนขอลืมมัน...
อดีตรักหวานผ่านสี่ปีไม่มีช้ำ
หนึ่งปีจำ...รอยรักเก่าเฝ้าคงมั่น
หนึ่งปีคอยเธอเสมอมาเติมฝัน
ห้าปีฉัน...ไม่เคยเผลอเพียงเธอในใจ...