5 ตุลาคม 2549 15:24 น.
แมงกุ๊ดจี่
ลมหนาวพัดบางเบาแนบเนาผิว
หัวใจหวิว...เหม่อมองกลางท้องนา
ทุ่งรวงทองยังรอมั่นคำสัญญา
จะกลับมา...คืนถิ่นแผ่นดินทอง...
ถึงเวลามือถือเคียวมาเกี่ยวข้าว
เหล่าหนุ่มสาวบ้านนามาปองดอง
ร่วมสืบสานวิถีไทยในครรลอง
ขับทำนอง...บรรเลงเพลงกลองยาว...
เข้าหน้าเก็บเกี่ยวข้าวร้าวดวงจิต
รออ้ายทิด...คืนบ้านเฮามาจักคราว
*เถียงนาน้อย*ยังคอยแต่อ้ายบ่าว
หัวใจสาวนา...ซื่อตรงยังคงมั่น...
เถียงนาน้อยยังคอยรักภักดีต่อ
ไม่เคยท้อ...แม้นเวลามาแปรผัน
แม้นฤดูกาลเลยผ่านเนิ่นนานวัน
เป็นนิรันดร์...รออ้ายทิดจิตมั่นคง...
2 ตุลาคม 2549 16:32 น.
แมงกุ๊ดจี่
ยินสายฝนหล่นพราวหนาวดวงจิต
ทบทวนคิด...ถึงบางใครในโค้งฟ้า
หอมกลิ่นกาสะลองล่องลมมา
กราวน้ำตา...หยาดร่วงด้วยห่วงชาย...
ลมพัดปลิวพลิ้วละอองมองสายฝน
ที่โปรยหล่น...รายเรียงเป็นเส้นสาย
ฝากรอยคำ "คิดถึง" ไปโปรยปราย
ร่วงพราวพรายสู่หัวใจใครอีกดวง....
ลมหนาวแผ่วบางเบาแนบเนาเนื้อ
ฝนระเรื่อ...ทั่วแคว้นจากแดนสรวง
พรมดอกโศกเบิ่งบานในลานทรวง
เนิ่นนานล่วง...หวนช้ำจิตคร่ำครวญ...
ทิวสนไหวใจหวามตามแรงลม
ทุกข์ระทม...ห่มหนาวร้าวรัญจวน
รอยรักหวานเคยคงมั่นมาปั่นป่วน
ใยเรรวน...ไม่มาพบทบทวนคำ...
สัญญาใจเคยบอกไว้ในวันก่อน
รักเว้าวอน...ในปลายฝนคนยังจำ
ต้นหนาวมาปลายฝนล่วงขอทวงคำ
คนใจดำ...ลืมสัญญา...ปวดพร่าใจ...
28 กันยายน 2549 16:26 น.
แมงกุ๊ดจี่
เหนื่อยหน่ายหัวใจหวั่นไหวนัก
ไม่แน่นหนัก...ท้อแท้แลเหนื่อยอ่อน
พบแต่ความอ่อนไหวใจร้าวรอน
คอยปั่นทอน...ให้รันทดหมดกำลัง....
อยู่บนทางคดเคี้ยวและเดียวดาย
ไร้จุดหมาย...ปลายทางอย่างหมดหวัง
พบความพ่ายแพ้ของชีวิตอนิจจัง
ทุกข์ประดัง...ทำชีวิตติดมืดมน....
กับภาระหนักหน่วงบ่วงชีวิต
ไม่มีสิทธิ์...ทิ้งขว้างข้างถนน
รับผิดชอบไม่สิ้นต้องดิ้นรน
เพียรอดทน...มิแพ้แก่ชะตา....
ขอยึดเอาหลักธรรมชี้นำทาง
ส่องสว่าง...ดวงจิตคิดศัทธา
ตั้งสติตรึงตรองมองปัญหา
ใช้ปัญญา...นำชีวิตลิขิตเดิน....
26 กันยายน 2549 07:34 น.
แมงกุ๊ดจี่
เพาะจากเมล็ดพืชพันธุ์อันมีค่า
สู่ต้นกล้า...เติบใหญ่แผ่ไพศาล
โดนพายุฝนลมแรงซัดพัดผ่าน
ยังกล้าหาญ...ไม่ท้อทรนง...
เปรียบชีวิตของมนุษย์ดุจต้นไม้
แผ่ขยายจนเติบใหญ่ใจมั่นคง
มุ่งวิถีก้าวบนทางอย่างซื่อตรง
สิ่งประสงค์...ในอนาคตจึงงดงาม...
เพราะอุปสรรคของชีวิตลิขิตไว้
ทดสอบใจ...ทนลำบากฝ่าขวากหนาม
เติมแรงใจ *ก้าวที่...กล้า*พยายาม
เพื่อติดตาม...ความฝัน...อันโสภา...
หากแม้นวันใดใจเหนื่อยอ่อน
ความร้าวรอน...รุมเร้ามุ่งเข้าหา
จงเข้มแข็งด้วยแรงแห่งศัทธา
*ก้าวที่...กล้า* พร้อมก้าวสู่ประตูชัย....
จากต้นกล้าเติบใหญ่แผ่ไพศาล
สร้างกิ่งก้าน...สาขาอย่าหวั่นไหว
หยั่งรากลึกต้านลมพัดสบัดไกว
ด้วยหัวใจ...ที่เข้มแข็งแกร่งกล้าเอย...
25 กันยายน 2549 11:25 น.
แมงกุ๊ดจี่
คุ้นเคย เลยล่วง ห้วงรัก
สลัก ปักไว้ ในหทัย
ไกลห่าง ทางเดิน เกินใกล้
ห่วงใย ในคุณ คุ้นเคย
คนนั้น ฉันรู้ อยู่ไหน?
หวั่นไหว ใจอ่อน อ้อนเอ่ย
คิดถึง ตรึงตรา มาเผย
ภิเปรย เอ่ยคำ จำนรรจ์
เพราะใช่ ใจรู้ อยู่เสมอ
คือเธอ เพ้อพร่ำ สัมพันธ์
เพราะเธอ เผลอใกล้ ใจฝัน
ผูกพัน ฉันรอ คลอเคียง
เพราะเธอ เพ้อพร่ำ คร่ำครวญ
ปั่นป่วน กวนใจ ในเสียง
ใครคอย รอยจำ สำเนียง
อยากเคียง เพียงเธอ เสมอมา....
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
2774
