19 กันยายน 2550 09:25 น.
แมงกุ๊ดจี่
ถูกตัดสินว่าผิดเพราะคิดจาก
"คนมักมาก"คือถ้อยฝังรอยจำ
ยังกล่าวหาว่าร้าย...ทำลายซ้ำ
ทั้งเน้นคำ...ร้อยเล่ห์...เพทุบาย
ใครวิจารณ์เท็จจริง....ขอนิ่งเฉย
มิใคร่เอ่ยเว้นวางปล่อยจางหาย
เรื่องราวร้าว...ผ่านมาน่าละอาย
หลงงมงายโง่เขลา...เบาปัญญา
อยากมี"สิทธิ์"เลือกบ้างทางชีวิต
ถูกหรือผิด...พร้อมรับ...กับปัญหา
อาจเป็นทุกข์เศร้าโศก...โชคชะตา
ทนก้มหน้า...รับกรรม...ยอมทำใจ....
เมื่อพิพากโทษแล้ว...มิแคล้วผิด
คงไร้สิทธิ์...โต้แย้ง...แถลงไข
นับจากนี้...ขอจบ...เลือนลบไป
เกิดชาติใหม่ขอหลบไม่พบกัน.....?
13 กันยายน 2550 13:12 น.
แมงกุ๊ดจี่
อยากจะเป็นคนใหม่เข้าใจโลก
เมื่อคราโศก...รู้ข่มอารมณ์ไหว
เยือกเย็นพอทุกข์เศร้า...ก็เข้าใจ
ยอมรับใน...รอยกรรม "ธรรมดา"
ชาติกำเนิดของตนอาจหม่นหมอง
แม้นครรลอง...ผกพันหลากปัญหา
กรรมกำหนดขีดเส้น...ความเป็นมา
นี่แหละคือโชคชะตา...อย่าหวั่นกลัว
ปล่อยทุกอย่างเป็นไปในกระแส
จิตแน่วแน่ตรึกตรอง...เพ่งมองทั่ว
ปลดปลงเศร้าห่างไกล...จากใจตัว
เลิกหมองมัว...จากทุกข์...ที่รุกราน
แล้วมองโลกเคยแคบในแบบใหม่
คิดครวญใคร่แบ่งแยกให้แตกฉาน
ปล่อยเรื่องราวเลวร้ายให้กลายผ่าน
เลิกร้าวรานทุกข์เศร้า...พร้อมเข้าใจ
7 กันยายน 2550 19:28 น.
แมงกุ๊ดจี่
ปล่อยเวลายืดเยื้อ...เพราะเผื่อเจ็บ
เฝ้าทนเก็บ....อารมณ์ระทมหมอง
เนิ่นนานจนสาหัสอกกลัดหนอง
น้ำตานอง....เพราะลั่น....คำสัญญา..
" พร้อมร่วมสร้างวันเวลาอนาคต "
เลิกพยศ...อดกลั้น...ต่อปัญหา
ปรับนิสัยเคร่งครัด...ลดอัตตา
หวังรักษา...สัมพันธ์ให้ "มั่นคง"
วันเปลี่ยนผัน...เนิ่นนานผ่านวิถี
ลดศักดิ์ศรี...ทำตามความประสงค์
รับผิดชอบ "ถ้อยคำ" พร่ำตกลง
เจตจำนง...ถือสัจจะ...ชนะตน...
เรื่องทุกอย่าง...เพิ่งเข้าใจในวันนี้
เพียงวลีเอ่ยพร่อย...พลอยสับสน
จึงประมาท"พลาดพลั้ง"ติดวังวน
ชีพทุกข์ทน...ทดท้อ....."ทรมาน"
คงพอแล้ว...ไม่เหลือ...คิดเผื่อใด
เหนื่อยหัวใจ.....กับวันที่ผันผ่าน
ปล่อยยืดเยื้อเกินไป..."ใจร้าวราน"
เรื่องวันวาน...เลือนลบ...ให้จบกัน....
10 สิงหาคม 2550 08:14 น.
แมงกุ๊ดจี่
ลมโชยอ่อนผ่อนลมปนขมขื่น
มิเคยชื่น...อุราแม้นคราไหน
จมจ่อโลกโศกเศร้าเคล้าอาลัย
รอยฤทัย...ร้าวรานเนิ่นนานมา...
อยากเผยยิ้มยอมรับความสับสน
จากผู้คน...ผ่านผันหลากปัญหา
กับร้อยเล่ห์หลอกลวงบ่วงมารยา
จนปัญญา...เกินทานต้านอารมณ์...
ทนอยู่อย่างคนโศกโลกเงียบเหงา
ครองความทุกข์ปนเศร้า...เคล้าผสม
วัน เวลา ที่เหลือ....อยู่เพื่อตรม
ชีพระทม...ตราบสิ้นดวงวิญญาณ...
คนโหยอ่อนหลับตานิทราฝัน
ลืมคืนวัน...ล่วงลับ...มิขับขาน
ปลิดปลิวแล้ว! ชีพนั้นในวันวาน
อวสาน...สิ้นสุดหยุด! "หายใจ"
8 สิงหาคม 2550 09:09 น.
แมงกุ๊ดจี่
วันที่แปดสิงหามาบรรจบ
เวียนมาครบอีกกาลผ่านสมัย
คล้ายวันเกิดคุณฤกษ์นามเกริกไกร
พิลาสใสวันเกิดประเสริฐศรี....
ขอพรพระรัตนตรัยช่วยรักษา
เจิดแจ่มจ้าพิมลดลสุขี
จงพิศุทธิ์สุขสมรมณีย์
เปรมฤดีสุขชื่นรื่นชีวัน.....
ให้อายุวรรณะ พละเลิศ
จิตประเสริฐบรรเจิดเกิดหฤหรรษ์
มีสุขภาพปราศโรคโชคอนันต์
เกษมสันต์รื่นหทัยไปตราบนาน....
เจริญรุ่งเรืองก้าวไกลในหน้าที่
รัศมีเกียรติก้องเกษมศานย์
กิตติคุณเกียงไกรในจักรวาล
รุ่งโชติช่วงชัชวาลย์งานก้าวไกล.....
สุข เลิศประเสริฐศรีปรีดิ์กมล
สันต์ มงคลชีวิตจิตแจ่มใส
วัน พิศุทธิ์พี่ฤกษ์ก้องเกริกไกร
เกิด ไสวสุขสวัสดิ์พิพัฒน์เทอญ.....