1 มีนาคม 2551 14:59 น.
แมงกุ๊ดจี่
ดั่งรักเราเกิดอยู่ท่ามความฝัน
มีสัมพันธ์ล่องลอยรอคอยเก้อ
เรื่องราวรักน่าขำพาพร่ำเพ้อ
วาดภาพเบลออนาคต ฤ สดใส
ปล่อยหัวใจคิดวาดบังอาจนัก
ไม่ตระหนักคุณค่ากล้าฝันใฝ่
เผลอจนลืมเจียมตัวเจียมหัวใจ
เขาคือใครใจควรรู้อยู่อย่างกา
จงเจียมตนเป็นกาอย่าคิดสูง
เขานกยูงมีศักดิ์ตระหนักสา
ค่าต่ำต้อยน้อยนิดจงคิดหนา
อย่าคิดคว้าของสูงนกยูงทอง
ชาติกำเนิดต้อยต่ำกาดำเอ๋ย
อย่าคิดเลยจงรู้ค่าอย่าผยอง
ให้เจ้ารู้ของมีค่าอย่าคิดครอง
หยุดลำพองปองรักเกินศักดิ์ตน...
28 กุมภาพันธ์ 2551 16:42 น.
แมงกุ๊ดจี่
อาจต้องห่างกันไกลในวันนี้
ขอคนดีเชื่อมั่นอย่าหวั่นไหว
วันเวลาเนิ่นนานผันผ่านไป
ดวงหทัยมีเพียงเธอเสมอมา...
ทางชีวิตก้าวเดินไปแม้ใจเหงา
รู้มีเงาใจหนึ่งดวงคอยห่วงหา
พร้อมรับฟังไถ่ถามยามไกลตา
ในทุกคราเหลียวแลดูแลกัน...
แม้ความเหงารุมเร้าพาล้าถอย
ก็จะคอยหวนกลับเพื่อรับขวัญ
ขอเรานั้นยังซื่อตรงคงสัมพันธ์
มีสักวันร่วมเรียงได้เคียงครอง...
หัวใจเราจะเคียงกันร่วมฝันใส
แม้นห่างไกลไม่เหงาใจเราสอง
หากวันใดฟ้าหม่นจนคิดหมอง
โปรดจงมองท้องฟ้ายามล้าแรง...
ปล.ฉันอยากบอกให้รู้...
ในยามที่สองเรา ห่างไกลกันเหลือเกิน ฉันนั้นก็เข้าใจ ว่าเธอคิดอย่างไร
ก็ใจฉันนั้นรู้ว่าเธอคิดเหมือนกันเพราะสองเราไม่เคยห่างแต่คงจะไม่นาน
อยากให้เธอรู้ ว่าใจฉันใกล้เธอ และคิดถึงเธอทุกเวลา
หากเธอเหงาอ้างว้างและเดียวดาย ฉันจะเป็นทุกอย่างใกล้ๆ เธอ
14 กุมภาพันธ์ 2551 08:01 น.
แมงกุ๊ดจี่
คือความรักความผูกพันมั่นสนิท
จึงประดิษฐ์เรียงร้อยถ้อยอักษร
หัวใจหนึ่งซึ่งคุณค่าความอาทร
มอบบทกลอนอวยพรกันวันผ่านมา...
คือรู้สึก...ซาบซึ้งตราตรึงจิต
จากน้ำมิตร...ติดตามถามห่วงหา
เมื่อคราเศร้าส่งเสียงสำเนียงมา
ในทุกครา...คอยปลอบมอบห่วงใย...
คือบันทึก...ระหว่างกลางวิถี
พบมิตรดี...หัวใจรู้แม้นอยู่ไกล
จารจดไว้ในรู้สึกส่วนลึกใจ
ห่างเพียงใด...อยู่ใกล้แค่ใจกัน...
คือกำลังใจระหว่างกันในวันเศร้า
เมื่อคราเหงา..ที่ตรงนี้ยังมีฉัน
จะคอยส่งกำลังใจให้ทุกวัน
เพียงมุ่งมั่น...คว้ามันความฝันงาม...
8 กุมภาพันธ์ 2551 16:21 น.
แมงกุ๊ดจี่
ลมทะเลกล่อมเห่เล่ห์ลวงหลอก
พัดเกลียวคลื่นมาหยอกระรอกไหว
พาหัวใจคนหนึ่ง...ปลิวระริ้วไป
สู่ดินแดนกว้างไกล...ในทิวา...
รักอยู่ไกล...หวั่นไหว...ในรู้สึก
รู้สำนึก...ว่าลำบากยากไขว้คว้า
แต่คงมั่น..ยังรอวัน...คว้าฝันมา
ชั่วชีวา...คงมีหวัง...ใจยังรอ...
ฝากสายลมทะเลไปเห่กล่อม
เพื่อถนอม...สายใยรักไปทักทอ
พร้อมรักษาพูนเพิ่มคอยเสริมต่อ
มิเคยท้อ...ต่อรักยังภักดิ์มั่น...
มีความเงียบเหงาเป็นเงาชีวิต
ถูกลิขิต...ให้อยู่สู้เพื่อฝัน
เอาหัวใจมั่นคงลงเดิมพัน
เผื่อสักวันครอบครองสมปองใจ....
มาแบบฟ่าววหลาย... คิ ๆ รักนะ จุ๊บ ๆ
7 กุมภาพันธ์ 2551 18:54 น.
แมงกุ๊ดจี่
รู้มิอาจปล่อยเฉยเหมือนเคยเป็น
หยุดซุกเร้นความรู้สึกส่วนลึกใจ
ถึงเวลาต้องพิสูจน์ควรพูดไป
โปรดฟังไว้...ฉันรักเธอเสมอมา
เมื่อถึงคราจะเฉลยเปิดเผยถ้อย
คนรอคอยกลับกลายทำหายหน้า
ไม่อยู่เพื่อ...ฟังคำมั่น...ลั่นวาจา
อยากบอกว่า...ฉันรักพร้อมภักดี
เพราะดื้อดึงปากหนักรักจึงห่าง
รู้ทุกอย่างมันสายไป...ในวันนี้
แม้อยากบอก...ความจริงสิ่งที่มี
เธอกลับหนีจากไปห่างไกลกัน
ร้องตะโกนคำ "รัก" ที่หนักแน่น
ให้ทดแทนเป็นถ้อยคำแสนสำคัญ
จึงเปล่งเสียง...สำเนียงนี้ที่คงมั่น
นี้ไงคำนั้นที่เอ่ยปากเคยอยากฟัง...?
ได้ยินไหม? ได้ยินไหม ? โปรดฟังว่า "ฉันรักเธอ"
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
2099
