29 เมษายน 2552 12:06 น.
แมงกุ๊ดจี่
พ่อเพิ้นอยากได๋ลูกเขยจนเอ่ยปาก
"อย่าเลือกมาก หลายลูก บ่าวถูกใจ๋
ไห๋แนมเบิ่ง เพิ้นนั้น อั่นผู่ไคล
จอบซอมเอา นิดสัย หั่นไห๋ดี
ฟังคำพ่อ สิหยอก บอกลูกสาว
ไห๋เจ้าฟ่าว เลือกหา ซายซาตี๋(ชายชาตรี)
เป็นเขยแก้ว ซ้อยเฮ็ดไฮ่ ไถนาปี
ผ่านเดือนสี่ ใกล้ห้าหก สิตกกล้า" งานเข้าแว้วววว...ฮิ้วววว
แมงกุ๊ดจี่ ลูกสาว ชาวนาแท้
แม้นไผ๋แหน่ อยากฝากรัก อย่าชักช้า
มีเถ้าแก่ พร้อมค่าดอง สองแสนห้า
ยกขันหมาก วางตรงหน้า มาสู่ขอ...ฮิ้วววว โฮ่ ฮิ้วโฮ่ ฮิ้ววว..
แต่ก่อนอื่นต้องลุ้นคุณสมบัติ
ต้องเด่นชัดเรื่องหว่านไถใจอย่าท้อ
ดำเนินทาง เศรษฐกิจ คิดเพียงพอ
อีกหนึ่งข้อ...รักพ่อตาอย่าดูแคลน...ต้องดูแลเอาใจเป็นอย่างดี...
มีบ้างใครพร้อมฝ่าฟันร่วมฝันใส
เป็นเขยใหม่เมือสกลทนแร้นแค้น
ต้องยอมรับความทุกข์ยากลำบากแสน
เลือกมาอยู่....ดินแดน "แคว้นอิสาน" แบบว่า..มาแล้วห้ามกลับ....
picture credit : http://www.oknation.net
music credit : http://baanmaha.us
26 เมษายน 2552 22:31 น.
แมงกุ๊ดจี่
คล้ายลางเลือนเหมือนใครอยู่ในฝัน
เนิ่นนิรันดร์....เพรงกาลผันผ่านไหว
ล่องลอยเคว้งหมุนเวียนผันเปลี่ยนไป
แม้ใกล้-ไกล เพียงหลับตานิทรารมณ์....
เทพคนธรรพ์ บรรเลง เพลงสวรรค์
หฤหรรษ์ สรรค์สร้าง มาพร่างพรม
ร้องขับกล่อม เสกสรร จนบรรสม
คลายความขม จากบ่วง ห้วงราตรี....
รัตติกาล พร่างพราว หนาวน้ำค้าง
คลายเวิ้งว้าง เปล่าเปลี่ยวใจ ในวิถี
เสมือนใคร มาปรากฏ ผ่านบทกวี
คล้ายวาณี เคลื่อนฝัน อันตระการ...
เหมือนสดับ รับฟังเสียง แต่เพียงฝัน
ความแปรผัน เปลี่ยนไป ไม่ประสาน
นิรมิตเพ้อ เพียงผู้เดียว เทียวขับขาน
ตราบนิรมาณ สิ้นสุด หยุดเดียวดาย...
คล้ายลางเลือนเหมือนใครอยู่ในฝัน
เนิ่นนิรันดร์....เพรงกาลผันผ่านหาย
ล่องลอยเคว้งเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
ฝันพร่างพรายเพียงหลับตานิทรารมณ์....
24 เมษายน 2552 14:57 น.
แมงกุ๊ดจี่
ตะเว็นรอนในอกสะทกไหว
ค่ำยามใด๋ หัวใจช้ำ กะฮำฮอน
อดบ่ไหว คึดฮอดพี่ อยู่วี้วอน
จำมื้อก่อน สองเฮา เฝ้าสัญญา...
ฝากคำเว่าเว้าวอนออดอ้อนกัน
ยังจำมั่นไผ๋หนอเคยเอ่ยบอกว่า
"ใจของอ้ายฮักแท้แต่น้องหล่า"
บอกให้ถ่า รอคอย อย่าน้อยใจ...
หรือว่าลืมแล้วบ้อ! สาวย้อนี่.
อ้ายหลบลี้แอบหนีไปอยู่ไส
ถิ่มผู้สาวฮำฮอนจนอ่อนไหว
หรือมีไผ๋ซ้อนอยู่คู่เฮียงฝัน...
ค่ำแลงลงคึดเห็นม่องริมหนองหาน
เฮาเก็บก้านผักกะแหยงกันแข่งขัน
พายเฮือเล่นริมหนองหานเกือบทุกวัน
เที่ยวนำกันริมหนองหานสกลนคร...
22 เมษายน 2552 16:34 น.
แมงกุ๊ดจี่
ใครจะว่าประณามหรือหยามเยียด
ใครจะคิดรังเกียจหรือเดียดฉันท์
ใครจะกลาย เป็นบ่าง ช่างหัวมัน
ปล่อยให้เขาเย้ยหยันอย่าหวั่นใด...
จะดีชั่วอย่างไรอย่าไปสน
แค่คำคนพูดพล่อยปล่อยปล่อยไป
ให้หนักแน่นรู้ผิดคิดอภัย
จงคิดใคร่ ในรอยคำ ธรรมดา...
ควรนิ่งเงียบปล่อยไปในกระแส
ยอมพ่ายแพ้เลือนลบจบปัญหา
เขาไม่เหนื่อยจะติฉินจะนินทา
ปล่อยคนบ้าว่าไปในเพรงกรรม...
ยอมปลดปลงเรื่องราวเว้นร้าวฉาน
ปล่อยพ้นผ่าน อย่าหวนทบทวนช้ำ
อย่าร้อนรุ่มสุ่มฟืนไฟ...ให้เก็บงำ
ปล่อยเขาทำ...สาสม....อารมณ์คน....
19 เมษายน 2552 22:37 น.
แมงกุ๊ดจี่
ดั่งโลกแตกแหลกลานร้าวรานฝัน
สิ้นสัมพันธ์...เคยก่อ...ถักทอร่วม
ความรู้สึก "ถลำ" เหมือนกำกวม
คล้ายเขาสวมหน้ากากฝากไมตรี...
เธอฉันเหนื่อยมากนักมีรักห่าง
ควรเลิกร้าง เลือนไป "ในวิถี"
มันควรจบเรื่องราวคราวเคยมี
หยุดเสียที...สัมพันธ์ไม่มั่นคง...
เคยนับศูนย์เป็นหนึ่งหวังถึงร้อย
ไม่เคยน้อยใจภักดิ์รักซื่อตรง
เฝ้าฟูมฟักรักด้วยใจใฝ่ประสงค์
ต้องปลดปลงความรักหักใจลา...
จักขอทำเพื่อรักอีกสักหน
แม้ทุกข์ทนอ่อนโรยคอยโหยหา
พร้อมยอมเจ็บกลืนกล้ำจมน้ำตา
ขออาสา...หลบเร้น...เป็นคนไป...
นับจากนี้ขอเก็บรักและภักดิ์มั่น
มาครองขวัญ...คืนเหย้าเฝ้าหทัย
พร้อมเรื่องราวทั้งหมดจดจารไว้
เป็นบทเรียนเตือนใจในวันวาน...
Calendar
Lovers
42 คน เลิฟแมงกุ๊ดจี่
หน้าส่วนตัว
1641
