12 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
แพรวา
อย่าเข้ามาเพื่อบอกยังรักกัน
คำว่ารัก ที่เธอเอ่ยซ้ำ ๆ มันไม่มีความหมาย
เมื่อเธอแค่เอ่ยมาอย่างง่ายดาย
เพียงอยากแกล้ง ทิ้งความร้อนราย ... อย่างที่ผ่านมา
เก็บมันไว้ให้คนที่ควรคู่
ที่ใจเธอ รับรู้.. ว่าคนๆ นั้นมีค่า
คงดีกว่าเอามาให้คนหัวใจตายด้าน เฉยชา
คนที่เธอไม่มีจริงๆ ในสายตา...
กับบางคำมันก็ไร้ค่ากับบางคน
12 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
แพรวา
ฉันไม่มีคำตอบ จะมอบให้
เพราะหัวใจมีแต่ความว่างเปล่า
อย่าเพิ่งถาม อย่าเพิ่งสงสัยในเรื่องราว
เพราะคงมีแต่ความปวดร้าวจะตอบไป
รักของเรา.. ไม่หลงเหลือในเงาตา
เพราะเธอไม่ปรารถนานี่ ใช่ไหม
เธอเอง ไม่ใช่หรือ ที่ ทิ้ง ความรักในมือ ไป
เพราะฉะนั้นอย่าขอฟังอะไรจากขยะหัวใจอย่างฉันเลย
12 กุมภาพันธ์ 2545 12:43 น.
แพรวา
มาทะเล.. เพื่ออะไร
แพรวา
ไม่มีหรอก ..ไม่มี
ฉันไม่ได้มาเหยียบทะเลที่นี่เพื่อทิ้งอะไรไว้
ที่อยู่ ที่มี ก็เพียงหัวใจ
ที่ดำเนินวันและวัย.. เรื่อยไปตามเวลา
ก็แค่ผู้หญิง เล็ก ๆ คนหนึ่ง
กี่ร้อยเจ็บจะลึกซึ้งเท่าผืนฟ้า
ใครจะใส่ใจ คนที่ ไม่รู้ แม้แต่ ที่ไป ที่มา
น้ำทะเล น้ำตา อย่างไหนมากกว่า.. หรือจะรู้
11 กุมภาพันธ์ 2545 21:07 น.
แพรวา
ไม่มีหรอก ..ไม่มี
ฉันไม่ได้มาเหยียบทะเลที่นี่เพื่อทิ้งอะไรไว้
ที่อยู่ ที่มี ก็เพียงหัวใจ
ที่ดำเนินวันและวัย.. เรื่อยไปตามเวลา
ก็แค่ผู้หญิง เล็ก ๆ คนหนึ่ง
กี่ร้อยเจ็บจะลึกซึ้งเท่าผืนฟ้า
ใครจะใส่ใจ คนที่ ไม่รู้ แม้แต่ ที่ไป ที่มา
น้ำทะเล น้ำตา อย่างไหนมากกว่า.. หรือจะรู้
11 กุมภาพันธ์ 2545 20:52 น.
แพรวา
ไม่ต้องรักมาก
ถึงขนาด ขาดไม่ได้
ไม่ต้องครอบครองอะไร
แบบที่คนรักทั่วไป เค้าเป็น
ไม่ใช่ฟอร์มจัด
แต่เรื่องความรัก ไม่กล้าล้อเล่น
แค่อยากมีไว้ ให้ใจอุ่น - เย็น
แต่ไม่ถึง กับต้องเต้น.. เป็นเสียงเธอ
แค่อยากมีคนรับฟังปัญหา
ก่อนจะหลับตา อยากมีหนึ่งเบอร์ที่ โทรหาได้เสมอ
เวลาเหงาๆ ก็นัดออกมากินข้าว ออกมาเจอ
เวลาเซ็ง ๆ ก็ไป เดิน เพ้อเจ้อ ..เป็นเพื่อนกัน
จะรบกวนเธอไปหรือเปล่า
หากคุณสมบัติดังกล่าว อยากมีเธอมา เป็นให้ฉัน
ไม่ได้บังคับ ..ให้เธอยอมรับ ยืนยัน
ไม่อยากผูกมัด แต่อยากผูกพัน .. เท่านั้นเอง
หน้าส่วนตัว
1040
