30 กันยายน 2545 16:54 น.

เธอคือสิ่งล้ำค่าให้กล้าคอย

แพรวา


             พอวันหยุด ก็ ไปดูหนังเหมือนเก่า
ถ้าเกิดหิวก็นั่งลงกินข้าวร้านตรงหัวมุมนั้น
หนังเรื่องใหน โรแมนติกไป ก็ไม่อยากดูมัน
เพราะกลัวจะคิดถึงคนผูกพันที่อยู่ห่างออกไป

                    ยังยืนหยัด ต่อสู้กับความเหงา
        เติมเต็มความว่างเปล่าด้วยรอยยิ้มใสใส
       กลัวเหมือนกันว่าจะแพ้ .. แต่ถ้าอ่อนแอเมื่อใด
       ยังเข้มแข็งได้ต่อไป แค่คิดถึงกำลังใจ จากคนไกลตา
  
                   นั่งมองตั๋วหนังที่เก็บจนเหลือง
        ให้เรื่องราวเก่าๆ ย้อนมาขับฟันเฟือง ความห่วงหา 
       ดอกไม้แห้งในสมุด    บอกเล่าความสุขที่ผ่านมา
      ไม่ว่ากี่ล้านกาลเวลา  ฉันมีเธอเป็นสิ่งล้ำค่า.. ให้กล้าคอย 


( บนการเดินทางของวันเวลา ฉันเชื่อว่าความผูกพันไกลตา ยังมีจริง )				
29 กันยายน 2545 23:59 น.

สีความสุข..สีน้ำตา

แพรวา

อาจเป็นฉัน ที่ฝันมากเกิน
ทำให้ต้องเผชิญแต่ความปวดร้าว
เมื่อรักเธอ ก็หวังกับเธอ เป็นเรื่องยาว
จนในที่สุดก็กลายเป็นเรื่องราว..ของน้ำตา
          เพราะตามใจความรู้สึก จนเคยตัว
เฝ้าผูกพันกับภาพพร่ามัวของความโหยหา
ไม่มีเธอในความจริง และทุกสิ่งเป็นภาพมายา 
สีของความสุขลวงตา .. แต่กับสีน้ำตา..เป็นความจริง 				
7 กันยายน 2545 19:52 น.

ไม่ขอให้เข้มแข็งต่อความเหงา

แพรวา

         ไม่ขอให้เธอ เข้มแข็งต่อความเหงา  
 เดินหนีความปวดร้าว   ที่อาจฉายภาพซ้อนซ้ำ
เราบังคับอดีตไม่ได้ และไม่อาจบังคับหัวใจให้  เลิกจำ
ขนาดของหัวใจเท่ามือกำ  แต่อย่าให้ขนาดความบอบช้ำ
          .....  มาครอบงำหัวใจ.....  				
5 กันยายน 2545 15:12 น.

ช่องว่าง..ระหว่างใจ

แพรวา

เหมือนความเข้าใจ ถูกแอบซ่อน 
          แววตาร้าวรอนขึ้นมาสั่นคลอนบนสีหน้า
            เหมือนความรัก ถูกโค่นหัก ต่อหน้าต่อตา 
ความผูกพันที่สร้างมา กลายเป็นเพียงกิ่งไม้ไร้ค่าต่อใครๆ
            ฝันหล่นพื้น  หัวใจจึงกลืนความเศร้า
            แตกหักความรักเราหลบความว่างเปล่าไม่เคยได้
         สบสองตา แล้วเห็นรอยอ่อนล้า ระหว่างใจ 
         ช่องว่างกว้างเกินไป ถมด้วยน้ำตาเท่าไหร่ ไม่เคยเต็ม				
5 กันยายน 2545 15:12 น.

กระจกความคิดสะท้อนเงา

แพรวา

ไม่ อยาก ตัดสินใคร ด้วยสายตา
            หรือคาดหวัง ความไม่ธรรมดา ของคนอื่น
              เมื่อ ต่างคนก็ ต่างอยู่ . มีขา 2 คู่ให้ยืน 
            อย่าไปเสียเวลาฝืน เปลี่ยนคนอื่นเพื่อเรา

                    โลกกว้างใหญ่ . มีไว้ให้เดินเหยียบ 
          หยุดเอาตัวไปเปรียบ  กับความยิ่งใหญ่ของใครเขา
              มองคนอื่นในแง่ร้าย   ไม่ดี ไม่ได้ ไม่เอา 
       กระจกความคิดสะท้อนเงา   จะเห็นว่าตัวตนของเรา....ร้ายกว่ากัน



ปล. เรามองคนอื่นอย่างไร .. ก็ไม่ต่างไปกับการมองตัวเอง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแพรวา
Lovings  แพรวา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแพรวา
Lovings  แพรวา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแพรวา
Lovings  แพรวา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแพรวา