15 มกราคม 2545 17:16 น.
แพรวา
ไม่ได้รักเธอเป็นคนแรก
และคงแปลกถ้าสัญญาว่าจะรักเธอ เป็นคนสุดท้าย
เพราะความแน่นอนอาจไม่มี ไม่ว่าพรุ่งนี้หรือวันใด
ฉันจึงอยากใช้กระกระทำจากนี้ไป..
เพื่ออธิบาย..ความหมายคำว่า รัก
ในหนึ่งวัน ที่ถือวิสาสะ เปิดอ่านไดอารี่สีหวาน ในห้องของเธอ..
ซึ่งมีอยู่หนึ่งหน้า ได้ถูกขึ้นต้นไว้ แต่ไม่อาจจบลง
8 มกราคม 2545 17:02 น.
แพรวา
ลืมหัวใจใครไปหรือเปล่า
ถึงเงียบหายข่าวคราว ปล่อยให้ต้องเหงา อยู่ที่นี่
บอกกันบ้าง เรื่องราว ความรู้สึกดีดี
เพราะความคิดถึงที่ฉันมี มันยังเต็มปรี่ล้นใจ
ติดต่อมาหากันบ้างภาพฝันสีจาง
กำลังเคว้างคว้างหม่นไหม้
ช่วยส่งความรักกลับมา เป็นพลังให้หัวใจ
หากเธอยังไม่ลืมฉันไป.
..ก็คงรู้ว่าใคร..ที่เฝ้าคอย
8 มกราคม 2545 16:33 น.
แพรวา
เลือกเอาทางใดสักทางหนึ่ง
อย่าทำให้ใจคิดลึกซึ้งมากไปกว่านี้
หากเธอรักเขา ก็โปรดอย่าเข้ามาทำดี
เพราะความรู้สึกที่มีมัน เกินห้ามใจ
ปลอ่ยฉันไปตามทางของฉัน
อย่ามาผูกพันกันมากกว่านี้ จะได้ไหม
อย่าบอกรักฉัน ทั้งที่เธอนั้น ก็มีใคร
คนโลเลหลายใจ ถ้าเลือกได้.. ก้ไม่อยากทน
5 มกราคม 2545 11:45 น.
แพรวา
ตระเตรียมหัวใจ ก่อนเนิ่นนาน
หากลมผ่าน แล้วหอบรักหวาน มาหา
จะก่อความสุข ไว้ปลอบปลุกดวงตา
จะไม่เสียใจ ไม่อ่อนล้า ถ้าหากว่าต้องจากกัน
ความรัก อาจมีทั้งเหตุ และผล
อย่ากังวล หากว่าต่างคน ต่างฝัน
แค่เก็บไว้คิดถึง ว่าช่วงหนึ่ง เคยผูกพัน
ชีวิตก็จะเพิ่มส่วนความทรงจำ ไว้กับใจ
แม้วันหนึ่ง จะต้องอ้างว้างว่างเปล่า
เขา.. จะถูกฝังไว้เป็นเงา ความอุ่นไหว
เขา.. จะเป็นรอยหวาน ที่ไม่ปล่อยให้ผ่านไป
แต่วันนี้ ฉันไม่มีใคร.. และเขาอยู่ที่ไหน
.. ฉันยังไม่รู้....
2 มกราคม 2545 16:04 น.
แพรวา
เช้าวันใหม่หลังกระจกใสของหน้าต่าง
ฉันนั่งกรีดรอยความรักบาง ๆ จนเปื้อนหน้า
เธอจะรู้บ้างไหม ตลอดมา
ฉันนิทรา อยู่ในความอ่อนล้า นานนับวัน
เจ็บปวดยามตะวันปลุกให้ตื่น
น้ำตารื้น ตลอดค่ำคืนแห่งความฝัน
เพียงเพราะคำคำเดียวว่าหมดความสำคัญ
คำเดียว จากปากคนเคยบอก รักกัน...
ไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง