29 กันยายน 2552 02:32 น.
แพรพี
นั่งฟังข่าวเศร้าใจโลกใบนี้
ทำไมมีเรื่องเศร้าใจไม่จบสิ้น
คนรักกันฆ่ากันตายเคยได้ยิน
ข่มขืนสิ้นเด็กน้อยคนพิการ
ฆ่ากันตายชิงทรัพย์เพียงกำมือ
ชิงมือถือปาหินน่าสงสาร
ขโมยของถูกจับได้โดนประจาน
คนตกงานโดดตึกตายวายชีวี
พ่อขืนลูกครูขืนศิษย์ผิดครรลอง
พุทธศาสน์เสื่อมฉาวข่าวบัดสี
น้ำท่วมเมืองพายุพลิกธรณี
พืชผลมีก็สิ้นจมกับเภทภัย
เศรษฐกิจการศึกษาสาธารณสุข
ล้วนปัญหารุมรุกสุดแก้ไข
ชาติพินาศขาดปรองดองต้องพบภัย
ข่าวภาคใต้คนเบาะแว้งแบ่งแผ่นดิน
แย่งผืนแผ่นแดนวิหารอีสานอีก
แบ่งสองซีกการเมืองเหลืองทักษิณ
นักการเมืองแย่งตำแหน่งแบ่งกันกิน
ข่าวทั้งสิ้นล้วนทำลายจิตใจคน
อาราธนาคุณพระโปรดเมตตา
ปัดเป่าพาข่าวร้ายข่าวอกุศล
เลือนหายไปลดลงไปคลายร้อนรน
ลดเหลี่ยมกลลูบลบบาปที่อาบเมือง
27 กันยายน 2552 01:51 น.
แพรพี
แอบปลื้มใจเพื่อนหนุ่มข้างห้องซ้อม
คอยด้อมด้อมมองมองนานนักหนา
ฉันสาวดนตรีไทยโสดนานมา
อยากคุยแต่ไม่กล้าเพราะเขินอาย
เธออยู่วงโยโรงเรียนดูโดดเด่น
ฉันก็เห็นคนรุมล้อมอยู่หลากหลาย
เธอก้ไปกับพวกเพื่อนผู้ชาย
ฉันก้มัวแต่อายแอบหน้าเอียง
วันนี้ขึ้นรถเมล์เรียนตามเคย
คนแน่นเลยเบียดเสียดยืนแอบเฉียง
เหลือบไปเห็นหนุ่มคลาริเนตอยู่เคียง
ใจเต้นเสียงดังตึกตึกเหงื่อไหลริน
เธอทักทายบอกว่าคุ้นหน้าฉัน
เคยเห็นกันจำไม่ผิดเธอชื่อหลิน
เราชื่ออาทอยู่ห้องข้างคงได้ยิน
เสียงเป่าปิ๊นแป๊นทุกวันเราเป่าเอง
พยักหน้าไม่กล้าพูดไม่กล้ามอง
ไม่กล้าจ้องได้แต่ยิ้มใจโหวงเหวง
กล้ากล้าหน่อยอยากมีใจนักเลง
อยากจะเก่งพุ่งคุยลุยคบกัน
อาทไปแล้วเดินเข้าแถววงโยโก้
ฉันเดินโซเข้าแถวใจดูเฟื่องฝัน
ต่อไปนี้เป็นอย่างไรก็เป็นกัน
หลินจะโชว์ความมั่นรุกเข้าไป
ผ่านไปสองสามเดือนเลื่อนลอยผ่าน
อาทมาบ้านหลินโชว์หน้าใส
สวัสดีพ่อแม่ดูจริงใจ
ชวนหลินไปดูหนังนะครับจะดูแล
หลังจากนั้น
สาวระนาดทุ้มอมยิ้มแต่งตัวสวย
มีอาทช่วยให้พ้นจากความเหงา
ตีไปยิ้มไปในใจเรา
อาทเก๊กเป่าไปเก็บหลินไว้ ในห้วงคำนึง
12 กันยายน 2552 15:58 น.
แพรพี
มีเงินก็ให้เพื่อนยืมยามเดือดร้อน
บอกว่ามีก่อนค่อยใช้ไม่เสียหาย
ยืมไปใช้ก็ไม่ได้เยอะมากมาย
พันสองพันให้กันได้ยามจำเป็น
ไม่อยากทวงเห็นเพื่อนกันในวันนี้
แต่ผ่านไปเกือบครึ่งปีเริ่มไม่เห็น
ยามยืมง่ายยามจ่ายหนีเริ่มรำเค็ญ
เริ่มรู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนใจ
ทั้งโทรถามตามจี้นี่เพื่อนจ๋า
ฉันรอมาหลายวันฉันสงสัย
เอาเงินคืนมาเถอะโปรดเห็นใจ
ฉันก็ต้องเอามาใช้เลี้ยงชีวิน
เพื่อนไม่จ่ายคราวนี้ต้องขาดกัน
มิตรภาพฉันกับเธอต้องหมดสิ้น
Lend money, lose friends คงเคยได้ยิน
อย่ามาปลิ้นปล้อนตลบแตลง
เอาไปเลยเงินฉันไม่ต้องคืน
ไม่ต้องยื่นคำตอแ-ลแต่ขอแช่ง
เกิดชาติหน้าจะตามทวงจนสุดแรง
เลิกขัดแย้งหยุดพูดจาคงรู้อาย
8 กันยายน 2552 21:59 น.
แพรพี
ฉันเห็นคนหลากหลายในชีวิต
บางคนคิดแล้วทำจนเกิดผล
เก่งเอาหน้าพูดอวดอวยก็หลายคน
ฉันสังเกตจนรู้ใครเป็นใคร
คนเบื้องหลังนั่งไม่ได้งานไม่เดิน
มัวเพลิดเพลินงานไม่เสร็จคงไม่ไหว
คนเอาหน้างานเชื่องช้าช่างปะไร
ปากมีไว้แก้ตัวไปให้ดูดี
ฟ้ามีตาคงรู้ว่าใครคนจริง
คนอยู่นิ่งคอยเอาหน้าคนหน่ายหนี
คนเบื้องหลังก้มหน้าทำงานเสร็จดี
เปี่ยมศักดิ์ศรีคนชื่นชมนิยมนาน
6 กันยายน 2552 00:26 น.
แพรพี
มีเรื่องเล่าบ้านเช่ากับบ้านหรู
สองบ้านดูห่างชั้นต่างศักดิ์ศรี
พูดกันน้อยไม่ค่อยมองกันดี
แต่แปลกที่มีลูกสาวถูกคอกัน
เด็กสองคนเรียนด้วยกันวัยไล่เลี่ย
เล่นนัวเนียหยอกล้ออยู่สุขสันต์
เด็กบ้านรวยเรียนเก่งล่ารางวัล
เด็กบ้านเช่าเรียนเอามันส์ไม่สนใจ
ป๊ากับม้าห้ามลูกสาวไปเกลือกกลั้ว
เล่นจนตัวมอมแมมไม่แจ่มใส
เด็กบ้านจนมันหยาบคายอย่าเข้าไป
จงห่างไกลเชื่อพ่อแม่เถอะลูกเอย
ฝั่งบ้านจนนอนเคี้ยวถั่วดูละคร
เรื่องสั่งสอนก็ว่าลูกข้าเอ๋ย
เป็นคนดีอย่าขี้โกงคนอื่นเลย
ใครเยาะเย้ยช่างหัวมันอย่าไปแคร์
จะอย่างไรเด็กทั้งสองก็ยังคบ
เด็กบ้านจนเรียนไม่จบตามกระแส
กรรมนำพาเพราะยากจนคนเหลียวแล
เพื่อนบ้านรวยได้แต่ร้องไห้ตาม
ผ่านนานไปหลายปีเพื่อนห่างเหิน
ต่างทางเดินไม่ติดต่อเลิกไถ่ถาม
สาวบ้านจนเลือกไปเป็นนางกาม
พ่อแม่ก็สุดตามแก้ด้วยยากจน
สาวบ้านรวยเรียนดีเกรดสี่จุด
แรงไม่หยุดพ่อแม่ชมเร่งฝึกฝน
หน้าตาสวยมีแฟนหนุ่มหน้ามน
ล้วนผู้คนชื่นชมนิยมกัน
แต่ภายในรวดร้าวแสนเศร้าสร้อย
แฟนหนุ่มคอยนอกใจไปจากฉัน
ต้องข่มใจอ่านหนังสือสอบให้ทัน
ทุกทุกวันกลืนน้ำตาหน้าโคมไฟ
เพื่อนสาวหนึ่งระเริงไฟในร้านเหล้า
เธอกลั้วเคล้าฝรั่งหื่นยื่นเงินใส่
แม้ดูชั่วถูกดูแคลนสักเพียงไร
เงินที่ได้ก็ส่งไปให้มารดา
สาวบ้านจนคนงามทำหน้าที่
ค่ำคืนนี้ฉันต้องได้กว่าพันห้า
เดินไปเห็นสาวโดนรุมอยู่กับตา
อ่าวอีห่าหมาหมู่เดี๋ยวเจอกัน
กระโดดใส่แบบจีจ้าดื้อสวยดุ
ศอกทะลุสองเต้าประทุมถัน
มาอีกสองเจอส้นสูงไปตามกัน
สาวบ้านจนพลันไปดูผู้โดนรุม
ระลึกได้ทันทีนี่เพื่อนฉัน
เด็กเรียนเก่งอันท่าทีดีสุขุม
ไยมีเรื่องจนต้องถูกรุกรุม
คงไม่พ้นเรื่องแย่งหนุ่มตามธรรมเนียม
พอถามไถ่ก็ได้ความตามที่คิด
สาวนิสิตโดนรุมตบเพราะความเหนียม
ยังโชคดีมีฉันช่วยไม่งั้นเตรียม
หน้ากรอบเกรียมเจอน้ำกรดนางศัตรู
ไปแล้วนะเพื่อนรักนี่เบอร์โทร
สาวบ้านจนโอ่อ่าขึ้นรถเบ๊นซ์หรู
สาวคนเก่งกลับบ้านเศร้าน้ำตาพรู
กลับไปดูตำราเหมือนทุกวัน
อยู่มานานสาวบ้านรวยปวดหัวหนัก
เธอเริ่มทักทายฟ้าดูเฟื่องฝัน
เธอเพ้อเจ้ออยู่คนเดียวทุกคืนวัน
บ้างเงียบงันบ้างหัวเราะไม่ยอมนอน
เธอเริ่มแปลกข้าวไม่กินน้ำไม่อาบ
เธอก้มกราบไปทั่วดูหลอกหลอน
พ่อแม่จึงไม่อาจจะนิ่งนอน
จึงหามคอนเธอไปโรงพยาบาล
สาวบ้านจนทราบความจากแม่พ่อ
ไม่รั้งรอรีบไปด้วยสงสาร
พอไปถึงเธอรู้สึกร้าวราน
นี่หรือคือการตอบแทนของความดี
เพื่อนฉันเป็นคนดีไม่เคยชั่ว
ไม่เคยมั่วเพศให้ไร้ศักดิ์ศรี
สาวบ้านจนน้ำตาร่วงห่วงเพื่อนดี
สาวเพื่อนซี้นั่งบ้าใบ้ไร้ความคุย
สาวบ้านจนคนค้ากามกราบป๊าม้า
หนูขอลาไปตามทางที่ถ่มถุย
ไม่อาจเดินตามทางงามที่ถากกรุย
ขอมุ่งลุยทางทรามตามครรลอง
ฟังให้ดีบ้านรวยใช่บ้านสำเร็จ
เลี้ยงลูกอย่างสุดเด็ดไม่เป็นสอง
ท้ายเป็นบ้าไม่อาจได้สมใจปอง
สุดท้ายต้องเศร้าซมจมความจริง
ฝ่ายบ้านจนเลี้ยงลูกตามกำลังมี
ส่งลูกเรียนตามหน้าที่ไม่ทอดทิ้ง
แต่ไม่อาจส่งเรียนจบด้วยจนจริง
แม่ลูกหญิงก็ปล่อยตัวกลั้วกามา
เราไม่อาจตัดสินทุกสิ่งสรรพ
ดีอาจกลับเป็นชั่วได้ใครรู้หนา
ขาวกลับดำดำกลับขาวกรรมนำพา
อนิจจากลายเป็นเทาดูเศร้าใจ
หน้าส่วนตัว
1583
