26 กันยายน 2551 13:38 น.
แบ่งแบ้ง
หวานใด ไหนจะเปรียบ เทียบหวานรัก
หวานใดจัก เท่ารักแท้ แม้ห่างเหิน
ความผิดฉัน มันคงมี มากเหลือเกิน
เธอจึงเมิน หมดรักฉัน พลันจากไป
อดีตเธอ คงไม่รู้ ว่าเรารัก
เรานั้นมัก ไม่เห็นค่า เอาใจใส่
แต่ตัวฉัน นั้นรักเธอ สุดหัวใจ
แม้จะไม่ เคยบอก ออกเป็นคำ
อยากจะพูด อยากจะเอ่ย เลยเมื่อสาย
อยากระบาย อยากแสดง แสร้งอยากถาม
เจ้ารู้ไหม ใจพี่รัก อยากติดตาม
เพราะในยาม ไม่มีเธอ แสนปวดใจ
แม้ว่าเจ้า จะหมดรัก ในตัวพี่
ก็ไม่หนี ใจจะตาม ไม่ไปไหน
แม้ว่าเจ้า ไม่มีพี่ แล้วในใจ
แต่อยากบอก ย้ำไปว่า รักเหลือเกิน
เจ้าอาจคิด ว่าพี่พูด เพียงเพราะเศร้า
เพียงอยากได้ ตัวเจ้า ที่ห่างเหิน
แต่ในใจ พี่นั้น ทุกข์เหลือเกิน
ไม่มีเธอ ผู้ที่เดิน เคียงข้างกัน
ที่เสียใจ เหนือสิ่งอื่น ฝืนอดกลั้น
ไม่อาจทำ เธอมั่นใจ ในตัวฉัน
ไม่สามารถ รักษาเธอ ไว้ได้ทัน
เพราะพี่มัน เลวเกินทน จนเธอไป
แต่อยากบอก ว่าหัวใจ นั้นรักจริง
ขอสัญญา จะไม่ทิ้ง เธอไปไหน
เพียงโอกาส ให้ฉันเอ่ย ความในใจ
อยากตะโกน ว่ารักไป ให้หมดแรง
พี่จะทำ ทุกอย่าง ให้เธอเห็น
ว่าพี่เป็น เช่นอย่างใจ ไม่เสแสร้ง
เพราะพี่ได้ รู้บทเรียน ราคาแพง
อยากแสดง ให้เธอรู้ ความในใจ
26 กันยายน 2551 01:48 น.
แบ่งแบ้ง
หวานใด ไหนเล่า เท่าหวานรัก
หวานใดจัก รักเธออยู่ รู้บ้างไหม
แต่วันนี้ ไม่มีเธอ ที่หายไป
จนร่ำไห้ จนต้องเก็บ เจ็บสุดทน
ตอนเธออยู่ ไม่รู้ค่า ของความรัก
ได้ประจักษ์ ความโศกเศร้า ทุกแห่งหน
เพราะเหตุใด จึงรู้สึก ทุกข์ร้อนรน
มันเจ็บจน ทนไม่ไหว ใจมลาย
เพราะเหตุใด ใยรักแท้ จำต้องจาก
เพราะเหตุใด ใยต้องพราก ต้องจากหาย
เพราะเหตุใด ความรักเรา พังทลาย
เพราะเหตุใด ไม่วายพ้น ความเสียใจ
เพราะเหตุใด ตอนรักอยู่ ไม่รู้ค่า
เพราะเหตุใด ใยต้องมา น้ำตาไหล
เพราะเหตุใด ไม่เติมรัก ให้หัวใจ
ให้เต็มไว้ เมื่อทำได้ ใช่ที่ทำ
หน้าส่วนตัว
747
