มาฆปุรณมี

คอนพูทน


แจ่มกระจ่างกลางจันทร์อันทอนวล
ไร้หมู่มวลเมฆาท้องฟ้าใส
คืนเนียนนุ่มชุ่มเย็นโลกเป็นใจ
ลานไสวเหลืองสว่างบนทางธรรม

เพ็ญเดือนสามกาลสมัยในอดีต
รอยจารีตประณีตน้อมพร้อมเรียนร่ำ
จาตุรงคสันนิบาตพิลาศล้ำ
ต้องจดจำมหัศจรรย์ลือลั่นแล้ว

ภิกษุสงฆ์หนึ่งพันสองร้อยห้าสิบ
ยลระยิบละลิบเลื่อนเคลื่อนทิวแถว
มิได้นัดแนะนำทำนองแนว
ทุกใจแพร้วพร้อมพามาพบพาน

กรุงราชคฤห์เมืองมคธจดจารึก
น้อมนำนึกรำลึกนั่นเวฬุวันวิหาร
ล้วนอรหันต์บรรลุชอบวิชาชาญ
เข้าสักการพระสัมมาสัมพุทธองค์

เป็นเอหิภิกขุอุปสัมปทา
คือพระศาสดาบวชไซร้ให้ทุกสงฆ์
มาฆะฤกษ์เบิกทางปล่อยวางปลง
เจตจำนงจงจำแนกแตกแสดง

โอวาทะปาฏิโมกข์คู่โล				
1973   5   0     love